Jan Paweł II
MODLITWA ODMÓWIONA W KAPLICY MATKI BOŻEJ W OPACTWIE BENEDYKTYNÓW
W EINSIEDELN
Einsiedeln, 15 czerwca 1984 r.
Bądź pozdrowiona, Maryjo, umiłowana Pani nasza z Einsiedeln!
1. Pozdrawiamy Ciebie tak, jak kiedyś pozdrowiła Cię Elżbieta: „Błogosławiona jesteś między niewiastami, i błogosławiony jest owoc Twojego łona… Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana” (Łk 1. 42, 45).
Pozdrawiamy Cię, najbardziej umiłowana córo Ojca niebieskiego, Matko Syna Bożego, świątynio Ducha Świętego. Tyś znalazła łaskę u Boga. Duch Święty zstąpił na Ciebie i moc Najwyższego Cię osłoniła (por. Łk 1, 30. 35). Ty jesteś niewiastą, z której został zrodzony syn (por. Gal 4, 4), przeznaczony przez Boga na to, by był „pierworodnym między wielu braćmi” (Rz 8, 29), którym jesteś bliska w swej macierzyńskiej miłości.
Pozdrawiamy Cię, czcigodna córo Syjonu. Odbyłaś swoją „pielgrzymkę wiary” (Lumen gentium, 58), by stanąć pod krzyżem swego Syna. Taka była zbawcza wola Boga, której całym sercem odpowiedziałeś „tak”. Jako współczująca matka cierpiałaś razem ze swym Synem, kiedy raz na zawsze ofiarował się za nas Ojcu (por. Hbr 7, 27).
Pozdrawiamy Cię, Matko naszego Pana Jezusa Chrystusa. Kiedy ujrzał Cię Jezus, wywyższony na krzyżu, powiedział spoglądając na Jana: „Niewiasto, oto syn twój” (J 19, 26). Trwając na modlitwie razem z apostołami, kobietami i braćmi, błagałaś o dary Ducha Świętego dla Kościoła. Ten Duch dał apostołom i wszystkim uczniom siłę do wypełniania misji, którą powierzył im Pan: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody!” (Mt 28, 19)
Najświętsza Dziewico Maryjo, pokorna służebnico Pana! W Twym ufnym posłuszeństwie i w Twej wierności Chrystusowi, w Twej niezłomnej postawie i macierzyńskiej miłości jesteś „pierwowzorem Kościoła” (Lumen gentium, 63), który został odkupiony za sprawą Twego Syna i obdarzony łaską przez Boga. Jednocześnie Ty sama jesteś najcenniejszą w nim osobą; Ty przebywałaś wśród apostołów, którzy w dniu Zesłania Ducha otrzymali mandat, by nauczając doprowadzać ludzi „ze wszystkich narodów pod słońcem” (Dz 2, 5) do nawrócenia i chrztu; by powiększać wspólnotę wierzących (por. Dz 2, 4. 14. 38. 41).
2. Ponieważ, jako Biskupowi Rzymu, zostało mi powierzone zadanie przewodzenia Kościołowi, zbudowanemu na apostołach Piotrze i Pawle i powołanemu do „prymatu w miłości” (por. Ignacy Antiocheński; Rz 1), polecam Ci dzisiaj, Matko naszego Pana, ten kraj, Szwajcarię, gdzie poprzez moją wizytę pasterską pragnę sprawować przekazany mi urząd Piotrowy dla jedności Kościoła. Jednoczę się z rzeszą pielgrzymów, którzy w tej oto Twojej świątyni i w miejscach łaski czczą Ciebie i w Tobie szukają schronienia. Polecam ich wszystkich Twojej matczynej trosce i opiece, tak jak zawierzyłem Ci cały Kościół i wszystkich ludzi.
Matko Boga i Matko ludzi, „swojemu Synowi nas polecaj, swojemu najmilszemu Synowi nas oddawaj!”. On jest naszym Zbawicielem i naszym oparciem u Ojca. Prosimy Cię, Matko Zbawiciela, wstawiaj się za nami u Twojego Syna w niebie:
— aby Kościół w tym kraju umacniał się w wierności Chrystusowi,
— aby wszyscy ochoczo godzili się na posłannictwo, jakie mają do wypełnienia w Kościele, w rodzinie lub w świecie,
— aby odnowiła się jedność Ducha wśród chrześcijan,
— aby wszyscy cierpiący na ciele i na duszy znaleźli pomoc i pociechę,
— aby wszystkie narody i wszyscy ludzie mogli żyć w wolności i pokoju,
— aby przybliżyło się do nas Królestwo Boga i Jego sprawiedliwość.
Maryjo, Matko Kościoła, nasza umiłowana Pani z Einsiedeln, módl się za nami! Amen.
L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 1984, nr 8 (56) s. 1
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
