Rektor KUL, ks. prof. Stanisław Wilk SDB, powierzył kierownictwo bardzo znanej i cenionej Katedry Mariologii KUL ks. dr. hab. Kazimierzowi Pekowi MIC. Istniejąca od 1957 r. katedra zawdzięcza swój największy rozwój o. prof. Stanisławowi C. Napiórkowskiemu OFMConv, który kierował nią ponad dwadzieścia lat. Była to jedyna w Polsce katedra mariologii zanim nie powstały kolejne w: UPJPII (1998), Instytucie Teologicznym w Radomiu (1999) i UKSW (2007).
Na wyjątkowe znaczenie tej
placówki naukowo-dydaktycznej dla Kościoła w Polsce wskazał w 1999 roku
II Synod Plenarny: „Duże zasługi w kształtowaniu mariologii polskiej i
wytyczeniu dróg pobożności maryjnej ma Katedra Mariologii KUL. Dobre
owoce przyniosło w działalności tej placówki połączenie wymiaru
teologiczno-dogmatycznego mariologii z wrażliwością ekumeniczną oraz
badaniami nad pobożnością ludową i duszpasterstwem maryjnym”. Do takiej
oceny przyczyniła się promocja maryjności zawarta w nauczaniu
mariologicznych Soboru Watykańskiego II, w adhortacji „Marialis cultus”
Pawła VI i w encyklice „Redemptoris Mater” Jana Pawła II.
W
2007 roku S.C. Napiórkowski OFMConv otrzymał prestiżową nagrodę „Pro
Ancilla Domini” w dowód uznania dla dorobku Katedry Mariologii KUL na
forum międzynarodowym za „ciągłe i konsekwentne zaangażowanie w badania
mariologiczne, prowadzone w świetle wskazań Soboru Watykańskiego II”
oraz „za promowanie mariologii w kontekście w celu wspierania
autentycznej duchowości chrześcijańskiej”.
W ramach prac badawczych w
katedrze napisano prawie 40 doktoratów i 150 prac magisterskich z
mariologii. Większość monografii ukazała się drukiem. Oryginalną edycję
stanowi 3-tomowe wydanie fragmentów wszystkich prac dyplomowych („Ku
mariologii w kontekście”, Lublin 2007). Katedra prowadzi także serię
wydawniczą: „Mariologia w kontekście”.
O nowym kierowniku
Ks.
dr hab. Kazimierz Pek, marianin, od 2001 r. jest adiunktem w Katedrze
Mariologii KUL. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w KUL. Za doktorat
z teologii dogmatycznej („Per Spiritum ad Mariam. Implikacje
mariologiczne pneumatologii Y. Congara”, Lublin 2000) otrzymał nagrodę
indywidualną Ministra Edukacji Narodowej. Podobnie wyróżnienie otrzymała
jego praca habilitacyjna („Deus semper maior. Teologiczny obraz Boga w
mariologii polskiej w XX wieku”, Lublin 2009); był dyrektorem i
redaktorem naczelnym Wydawnictwa Księży Marianów w Warszawie (jest
założycielem miesięcznika „Oremus”, a prowadzona seria wydawnicza
„Theotokos” otrzymała wówczas nagrodę Feniksa); współzakładał
Stowarzyszenie Wydawców Katolickich w Polsce, a w latach 1994-1995
organizował Targi Wydawców Katolickich; jest także współzałożycielem i
zastępcą redaktora naczelnego kwartalnika „Pastores”, poświęconego
formacji kapłańskiej; w latach 1999-2009 był rektorem międzynarodowego
Wyższego Seminarium Duchownego Marianów w Lublinie; współzakładał
Polskie Towarzystwo Mariologiczne; należy do Towarzystwa Naukowego KUL,
Lubelskiego Towarzystwa Naukowego; jest członkiem Pontificia Academia
Mariana Internationalis, Europäische Gesellschaft für Katholische
Theologie oraz Litewskiej Akademii Nauk. Współredagował kilkanaście
monografii naukowych, opublikował ponad sto artykułów (w tym wiele w
edycjach zagranicznych); zorganizował prawie 30 sympozjów naukowych o
zasięgu ogólnopolskim lub międzynarodowym z zakresu mariologii, teologii
środkowo-europejskiej i dziedzictwa księży marianów.
W
uprawianiu mariologii zwraca uwagę na rozwój „mariologii w kontekście”,
promocję modelu pobożności „imitatio Mariae” (naśladowanie Maryi) oraz
wciąż mało docenianej dewizy Jana Pawła II: „przez Jezusa do Maryi”.
Za: www.marianie.pl.
