Home WiadomościArchiwum Oblaci NMP – Wodzisław Śląski: Ku pamięci o. Wilhelma Kubsza

Oblaci NMP – Wodzisław Śląski: Ku pamięci o. Wilhelma Kubsza

Redakcja
29 marca 2011 roku w setną rocznicę urodzin o. Wilhelma Kubsza OMI w rodzinnym mieście Wodzisławiu Śląskim odbyły się jubileuszowe uroczystości upamiętniające jego życie i posługę misjonarską.
Obchody setnej rocznicy urodzin kapelana rozpoczęły się od koncelebrowanej Mszy Świętej. Modlitwie w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wraz z o. Prowincjałem Ryszardem Szmydkim, o. Antonim Pośpiechem, ks. płk Mirosławem Sułkiem przewodniczył ks. dziekan Bogusław Płonka.

 
Po Eucharystii uczestnicy obchodów wzięli udział w poświęceniu tablicy pamiątkowej, która została zamieszczona na kamienicy przy ul. księdza Kubsza. Następnie goście, pośród których obecni byli: o. Prowincjał Ryszard Szmydki, prezydent Mieczysław Kieca, bratowa księdza Wilhelma – Celestyna Kubsz, przedstawiciele władz powiatowych oraz liczni mieszkańcy Wodzisławia Śląskiego, zgromadzili się w sali multimedialnej MiPBP. Tam konferencję poświęconą osobie księdza pułkownika Wilhelma Kubsza poprowadził dr Józef Musioł.
 
Wilhelm Franciszek Kubsz

Więzień polityczny, pułkownik, kapelan I Dywizji im. T. Kościuszki, dziekan generalny WP. Odznaczenia polskie: Brązowy i Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju, Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Partyzancki. Medal za Warszawę, za Odrę, Nysę, Bałtyk, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari IV kl.


Odznaczenia francuskie: La Croix d’Honneur de L’Étoile de la Résistance i La Croix de Partisan.
 
Dzieciństwo oraz pierwsze lata kapłaństwa

Wilhelm Kubsz urodził się 29 III 1911 r. w Gliwicach, jako szósty syn z jedenaściorga dzieci Karola i Jadwigi,; Już od najmłodszych lat Wilhelm wzrasta w atmosferze pobożności i patriotyzmu, gdyż jego ojciec był uczestnikiem powstań śląskich. Od 1914 r. rodzina Kubszów przenosi się na stałe do Wodzisławia Śląskiego, gdzie Wilhelm uczęszcza do szkoły podstawowej. W 1930 r. po uzyskaniu świadectwa dojrzałości, wstępuje do nowicjatu Zgromadzenia Misjonarzy Maryi Niepokalanej w Marklowicach. Święcenia kapłańskie otrzymuje z rak ks. abpa W. Dymka w 21 VI 1936 r. W 1939 r. (po trzyletniej funkcji ekonoma seminaryjnego) Wilhelm zostaje skierowany, jako wikariusz na parafię Łunin na Polesiu jednak po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną jest zmuszony opuścić placówkę, udaje się do Łunińca oraz do Puzicz.
 
Działalność partyzancka

Puzicze była parafią, która leżała w centrum działalności partyzanckiej. Ks. Kubsz, jako wikariusz nawiązuje ścisłą współpracę z partyzantami. W momencie, gdy odmawia przyjęcia niemieckiej volkslisty zostaje aresztowany przez gestapo i osadzony w areszcie śledczym pod zarzutem łączności z partyzantami, kolportaż ulotek oraz wpływanie na młodzież, by nie zgłaszała się na roboty do Niemiec. Wciągnięty na listę osób przewidzianych na rozstrzelanie udaje mu się zbiec przed egzekucją dzięki pomocy strażnikowi – katolikowi. Chroni się w radzieckim oddziale partyzanckim w lutym 1943 r. Uczestniczy w walce z siłami nîemiëcknni odznaczając się wielką odwagą. Po utworzeniu polskiej dywizji im. T. Kościuszki (w ZSRR) zostaje kapelanem a 5 VI1943 r. zostaje mianowany na majora kapelana I Dywizji.
 
Otwarta działalność anty-okupancka

Po przybyciu do Sielc nad Oką rozpoczyna pracę duszpasterską, po pierwszej Mszy św. polowej przyjmuję przysięgę Z. Berlinga, dowódcy dywizji oraz 11 tyś. żołnierzy polskich. Uczestniczy w bitwie pod Lenino, jest redaktorem dodatku religijnego do żołnierskiego pisma „Żołnierz Wolności". 1 I 1944 r. odwiedza obóz jeniecki pod Moskwą, gdzie pozyskuje wielu Polaków ze Śląska i Pomorza (wcielonych do wermachtu). Współuczestniczy w pochodzie wojska na Wołyń, dociera do Chełmu a następnie przez Piaski wkracza do Lublina. 21 VU 1944 r. awansuje na podpułkownika i zostaje generalnym dziekanem WP. Bierze udział również w walkach pod Puławami oraz w bitwie I Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte pod Studziankami.
 
Niekorzystny obrót wydarzeń oraz koniec służby wojskowo-duszpasterskiej


W wyniku walk politycznych Kubszowi zagrożono sądem wojennym – został oskarżony o wygłoszenie podjudzającego kazania w Przemyślu oraz o rzekome odrzucenie zaproponowanego mu mandatu do Krajowej Rady Narodowej. Zostaje wydalony z wojska (31 1 1945 r.) Wraca do życia zakonnego w klasztorze oo. Oblatów na Świętym Krzyżu.’ Zmieniając kolejno placówki w 1969 r. (dzięki życzliwości nowego dziekana generalnego WP) zostaje proboszczem garnizonowego kościoła we Wrocławiu a rok później w Katowicach. W 1973 r. przenosi się o Jeleniej Góry a w 1977 r. Wilhelm Kubsz odchodzi w stan spoczynku kończąc służbę wojskowo-duszpasterską. 24 VII 1978 r. umiera i zostaje pochowany w Jeleniej Górze.
 
SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda