W dniu 14 listopada 2017 r. zmarł długoletni proboszcz parafii pw. Dobrego Pasterza w Węgorzewie ks. Piotr Mazurek, salwatorianin.
Ks. Piotr Mazurek urodził się dnia 2 października 1954 roku w Świerklanach na Górnym Śląsku. Wychowywał się, wraz z czterema braćmi i jedną siostrą w rodzinie Ottona i Elżbiety. Ojciec był z zawodu górnikiem, a Mama prowadziła gospodarstwo domowe. Sakrament chrztu świętego otrzymał w dniu 17 października 1954 roku w rodzinnej parafii pw. Św. Anny w Świerklanach. Sakrament bierzmowania przyjął w tym samym kościele dnia 22 maja 1965 roku.
W latach 1961-1969 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Świerklanach a następnie, od 1969 roku, kontynuował edukację w Liceum Ogólnokształcącym w Żorach. Szkołę średnią ukończył w 1973 roku. Religijna atmosfera domu rodzinnego oraz, jak wspominał w opinii przed nowicjatem proboszcz ks. Franciszek Grudniok, duże zaangażowanie w życie religijne parafii sprawiły, że dojrzewała w nim myśl o wstąpieniu do salwatorianów.
W podaniu, które skierował na ręce prowincjała dnia 17 czerwca 1973 roku, podkreślił chęć zostania kapłanem w tym właśnie zgromadzeniu zakonnym, ze względu na różnorodność prac apostolskich, jakie ono podejmuje. Nowicjat rozpoczął w dniu 7 września 1973 roku w Bagnie. Magister nowicjatu ks. Józef Zydek SDS podkreślał głęboką pobożność, uczciwość i ogromną pracowitość nowicjusza ze Świerklan. W czerwcu 1974 roku zdał pomyślnie egzamin dojrzałości w liceum w Żorach. Dnia 8 września 1974 roku złożył pierwszą profesję zakonną i w październiku tego roku rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Analizując opinie o kl. Piotrze możemy dostrzec jego ogromną pilność i ambicję podczas zgłębiania tajników filozofii i teologii. Profesję wieczystą złożył dnia 8 września 1978 roku w Bagnie. Święcenia diakonatu przyjął w dniu 21 kwietnia 1979 roku, z rąk kard. Henryka Gulbinowicza w Trzebnicy. Już w okresie formacji seminaryjnej ks. Piotr Mazurek sygnalizował przełożonym chęć wyjazdu na misje do Brazylii. W okresie Wielkiego Postu w 1980 roku, odbywał swoją praktykę duszpasterską w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Trzebini. Po ukończeniu formacji podstawowej, dnia 16 kwietnia 1980 roku w Dobroszycach, otrzymał święcenia prezbiteratu z rąk kard. Henryka Gulbinowicza.
Pierwszą placówką duszpasterską ks. Piotra była parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Widuchowej, gdzie od dnia 4 czerwca 1980 roku, pełnił funkcję wikariusza. Po roku ks. Piotr został przeniesiony do domu zakonnego w Mikołowie. Od dnia 25 sierpnia 1981 roku, podjął obowiązki wikariusza w parafii pw. NMP Matki Zbawiciela. W tym czasie powrócił do swoich pragnień poświęcenia się posłudze misyjnej. Dlatego w dniu 1 października 1982 roku złożył podanie z prośbą o pozwolenie na wyjazd do pracy misyjnej w Tanzanii. W związku z ówczesnymi potrzebami personalnymi prowincji było to niemożliwe. Po trzech latach posługi na Górnym Śląsku ks. Piotr został przeniesiony do wspólnoty zakonnej w Trzebnicy. Pracował jako wikariusz w parafii pw. Niepokalanego Serca NMP w Wysokim Kościele. W okresie czteroletniej posługi na Dolnym Śląsku, w latach 1984-1988, nie opuszczało go pragnienie wyjazdu do pracy misyjnej na Czarnym Lądzie. Dlatego dnia 2 września 1985 roku złożył kolejne podanie z prośbą o pozwolenie na wyjazd do pracy misyjnej w Tanzanii. Podobnie jak trzy lata wcześniej sytuacja personalna nie pozwoliła na realizację tych planów. Z dniem 30 czerwca 1988 roku, ks. Piotr został przeniesiony do Międzywodzia, gdzie pełnił zadania superiora wspólnoty. Po roku powierzono mu również obowiązki ekonoma. Równocześnie realizował obowiązki katechety w parafii pw. Św. Katarzyny w Kołczewie. Od dnia 30 czerwca 1990 roku objął urząd proboszcza parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Bagnie. Mimo licznych obowiązków duszpasterskich w bagieńskiej parafii, rozpoczął studia z zakresu Nauki Społecznej Kościoła na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Uwieńczył je obroną pracy magisterskiej w 1997 roku. W dniu 1 lipca 1998 roku rozpoczął posługę proboszcza parafii pw. Dobrego Pasterza w Węgorzewie oraz konsultora miejscowej wspólnoty. Po roku przełożeni powierzyli mu urząd superiora i ekonoma. W czerwcu 2001 roku, miał podjąć obowiązki proboszcza parafii pw. NMP Matki Zbawiciela w Warszawie oraz wicesuperiora i ekonoma miejscowej wspólnoty, ale decyzja ta została zmieniona i ks. Piotr nadal pełnił posługę w Węgorzewie. Po trzech latach, na mocy dekretu z dnia 15 maja 2006 roku, ks. Piotr został mianowany na trzecią kadencję przełożonego wspólnoty w Węgorzewie. W 2009 roku konsulta prowincjalna powołała go w skład komisji do opracowania nowej instrukcji wyborczej, związanej z wyborami delegatów na kapitułę prowincjalną. W maju 2012 roku ksiądz Piotr został powołany na urząd ekonoma wspólnoty w Węgorzewie. Po trzech latach, dnia 22 maja 2015 roku, konsulta prowincjalna powierzyła mu funkcję ekonoma wspólnoty na kolejną kadencję.
W czasie niemal dwudziestoletniej posługi w Węgorzewie, ks. Piotr dał się poznać jako człowiek myślący przede wszystkim o innych. Na pierwszym miejscu był zawsze u niego człowiek, któremu trzeba pomóc. O sobie myślał zawsze na końcu. Jedną z pierwszych jego inicjatyw była świetlica parafialna, w której były prowadzone zajęcia pozalekcyjne dla dzieci i młodzieży. Był współzałożycielem, do dzisiaj prężnie działającej dla węgorzewskiej społeczności, Mazurskiej Fundacji Edukacyjnej „Bonus Pastor”, która corocznie przyznaje stypendia węgorzewskim maturzystom, rozpoczynającym magisterskie studia stacjonarne (do dzisiaj przyznano ponad 70 stypendiów na łączną kwotę ponad 350000 zł). Przez wiele lat współorganizował półkolonie, kolonie zimowe oraz letnie dla dzieci i młodzieży. Był pomysłodawcą Salwatoriańskiego Festynu Rodzinnego. Wspierał wiele inicjatyw społecznych i miejskich. Przez ostatnie lata był duszpasterzem węgorzewskich kół łowieckich.
Mimo znaczących ograniczeń związanych z postępującą chorobą, ks. Piotr do końca aktywnie uczestniczył w posłudze duszpasterskiej w swojej parafii. Pozostanie on w pamięci współbraci, a przede wszystkim wiernych, którym ofiarnie posługiwał, jako uśmiechnięty, życzliwy i szczerze pobożny człowiek. Dla wielu kleryków salwatoriańskich, którzy spotykali go w okresie posługi proboszczowskiej w Bagnie, pozostanie życzliwym, skromnym i dobrym współbratem i człowiekiem. Potwierdzeniem tego jest fakt wyboru ks. Piotra Mazurka Węgorzewianinem Roku 2003.
Ks. Piotr Mazurek zmarł nad ranem, dnia 14 listopada 2017 roku w węgorzewskim domu zakonnym, otoczony najbliższymi współpracownikami i rodziną. Odszedł do Pana, po kilku miesiącach niesienia krzyża choroby, w 63 roku życia, 37 roku kapłaństwa i w 43 roku życia zakonnego.
Pogrzeb odbędzie się dnia 18 listopada br. w kościele pw. NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie. Mszy św. będzie przewodniczył JE Biskup Adam Wodarczyk. Ciało śp. Ks. Piotra zostanie złożone w grobowcu zakonnym w Mikołowie. Wcześniej będą miały miejsce wydarzenia pożegnalne w Węgorzewie.
Ks. Ireneusz Kiełbasa SDS
Plan uroczystości pogrzebowych:
WĘGORZEWO
15 listopada
godz. 16.30
• wprowadzenie ciała do kościoła pw. Dobrego Pasterza
• Msza Św. (koncelebrują kapłani z dekanatu św. Huberta)
• czuwanie przy otwartej trumnie do godz. 24.00
16 listopada
godz. 7.30
• czuwanie przy otwartej trumnie do godz. 15.00
godz. 15.00
• Koronka do Miłosierdzia Bożego
godz. 15.30
• procesyjne przeniesienie trumny z ciałem ks. Piotra do kościoła św. Ap. Piotra i Pawła (ul. Pionierów i ul. Zamkową)
godz. 17.00
• Msza Św. pod przewodnictwem JE. bpa Jerzego Mazura SVD, Ordynariusza Diecezji Ełckiej
• pożegnanie z Węgorzewem i przewiezienie ciała do Mikołowa
MIKOŁÓW
18 listopada
godz. 9.00
• czuwanie przy otwartej trumnie
godz. 12.30
• Msza Św. pogrzebowa pod przewodnictwem JE bpa Adama Wodarczyka, Sufragana Archidiecezji Katowickiej
• złożenie ciała w grobowcu zakonnym salwatorianów w Mikołowie
Za: www.sds.pl
