Dnia 15 grudnia 2017 r. w szpitalu w Radomsku odszedł do Pana w wieku 79 lat, 63 roku życia zakonnego, 55 roku życia kapłańskiego, o. Bonawentura Urban.
O. Bonawentura urodził się 13 stycznia 1938 r. w Rudzie w powiecie Lubaczowskim jako syn Michała i Katarzyny z domu Jarapud. Gdy wybuchła II Wojna Światowa miał niespełna półtora i musiał się ukrywać z rodzicami, bratem i trzema siostrami przed hitlerowskimi Niemcami. Dopiero po zakończeniu wojny w 1945 r., zaczął uczęszczać do szkoły podstawowej, a następnie do Liceum Ogólnokształcącego w Lubaczowie. Po 9 klasie w 1953 r. został przyjęty do Zakonu. W prośbie o przyjęcie do Nowicjatu w Łagiewnikach (Łódź) pisał: „Pragnę w dalszym ciągu iść w tym samym kierunku, a mianowicie poświęcić się Bogu w Zakonie św. Franciszka by jako kapłan pracować nad rozszerzeniem chrześcijaństwa u innych ludów i zbawieniem dusz.” W opinii magistra nowicjatu był człowiekiem gorliwym, pobożnym i pracowitym. Wobec współbraci był dobry, uczynny, pilny. Rok później w 1954 r. złożył pierwsze śluby zakonne. Jako kleryk był lubiany przez współbraci, w tym czasie podjął się chętnie redaktorstwa seminaryjnego czasopisma Bratni Zew. Śluby wieczyste złożył 30 października 1960 r., a święcenia kapłańskie otrzymał 16 czerwca 1962 r. Studiował filozofię w Łagiewnikach, a teologię w Krakowie i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Po święceniach kapłańskich pracował jako katecheta we Wrocławiu (1962-1963). Skierowany na dalsze studia teologiczne na Wydział Teologii KUL (1963-1965), kończy studia dyplomem magistra teologii pastoralnej. Powraca do Wrocławia i tam pracuje dalej jako katecheta do roku 1967 r. Następnie zostaje skierowany do pracy jako katecheta młodzieży w Krakowie (1967-1968). W 1968 r. Kapituła Prowincjalna wybiera o. Bonawenturę na Sekretarza Prowincji, który ten urząd pełni do 1971 r. Międzyczasie jest również wykładowcą teologii Pastoralnej w WSD Franciszkanów w Krakowie i doktoryzuje się na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 1971 r. uzyskuje stopień naukowy doktora teologii pastoralnej. Od 1971 r. do 1972 r. pracował jako proboszcz i katecheta w Szklarskiej Porębie, a później do 1977 r. w Legnicy jako katecheta młodzieży. W 1977 r. powrócił do Krakowa, gdzie został katechetą i duszpasterzem akademickim, a od 1980 do 2000 r. był wykładowcą teologii pastoralnej w WSD Franciszkanów. Po 20 latach pracy akademickiej został przeniesiony do Wrocławia, a 2003 r. do Radomska. Ostatnie 14 lat na miarę swoich sił podejmował pracę duszpasterską w przy klasztorze w Radomsku.
o. Robert Kiełtyka
sekretarz prowincji
