Home Rok Życia KonsekrowanegoRok Życia Konsekrowanego na świecie List Europejskiej Unii Konferencji Przełożonych Wyższych (UCESM) na DŻK

List Europejskiej Unii Konferencji Przełożonych Wyższych (UCESM) na DŻK

Redakcja

Dzień Życia Konsekrowanego – 2 lutego 2015
Stając przed słabym Dziecięciem, powiedzieć razem z Symeonem
„…moje oczy ujrzały Twoje zbawienie…” (Lk 2,30) 

Drugi list na Rok życia Konsekrowanego (jeszcze niedostępny we wszystkich językach) wzywa nas do bliższego spojrzenia: „Czuwajcie!”. Tak więc, w czasie tego roku w którym również obchodzimy 50. rocznicę Perfectae Caritatis, wyruszmy w podróż śladem Symeona, męża sprawiedliwego.

Na jakiej ziemi zamieszkujemy i na jakie horyzonty mamy z czujnie spoglądać? (broszura „Czuwajcie!” niedostępna jeszcze w j. ang.)

Papież Franciszek wzywa

– aby przyjmować Boże dziś i jego nowość, zaprasza nas aby z wiernością, bez strachu czy oporów zaakceptować „niespodzianki Boga”;

– aby iść naprzód niosąc w sercach oczekiwania ze strony świata. Czujemy zarówno ich lekkość jaki i ciężar, podczas gdy wpatrujemy się w nieprzewidziane przybycie małego obłoku (zapowiadającego obfity deszcz 1 Krl 18,44). Niepozorne ziarno nowiny które nie ma być utrzymywane w milczeniu. Zycie konsekrowane przeżywa czas wymagających przemian i nowych wymagań. Kryzys jest stanem, gdy jesteśmy wezwani do praktykowania ewangelicznego rozeznania, okazją do wybierania mądrze (…) mając w pamięci to, że historia może być wystawiana na pokusę zatrzymywania więcej niż będzie użyteczne.

Zycie konsekrowane brodzi przekraczając rzekę (…) Kairos który wymaga wyrzeczeń, który prosi o pozostawienie za sobą tego co znane i podjęcie długiej i trudnej podróży, jak Abraham do kraju Kanaan…”

Stąd więc, aby brodzić w poprzek rzeki, obyśmy przyjęli w święto 2 lutego 2015, pierwszą z „prowokacji Papieża Franciszka”, która zamyka ten list:

„Gdy Pan pragnie powierzyć nam misję, pragnie nam dać jakieś zadanie, On przygotowuje nas abyśmy zrobili je dobrze (…) najważniejsza częścią tego nie jest spotkanie z Panem ale cała droga, dzięki której docieramy do misji którą Pan nam powierza. To jest owa różnica między misją apostolską daną nam przez Pana, a ludzką powinnością, szlachetną, dobrą. Gdy Pan daje misję, On zawsze wprowadza nas w proces oczyszczenia, rozeznania, posłuszeństwa, modlitwy”.

Towarzysząc Wam wszystkim w tej podróży

O. Giovanni PERAGINE ccrsp, Przewodniczący i Komitet wykonawczy

S. Josyane CLUZEL, Sekretarz Generalna i Sekretariat Generalny 


Kongregacja Instytutów życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń życia Apostolskiego

Prot. Nr Sp.R.E3/2014

Do Przewodniczących Konferencji Wyższych Przełożonych Instytutów Zakonnych i Konferencji Instytutów Świeckich.

Do Przewodniczących Narodowych Konferencji Episkopatu 

Drodzy Przewodniczący i Pasterze,

Jak dobrze wiecie, 8 lutego będziemy obchodzić pierwszy Międzynarodowy Dzień Modlitwy i Refleksji przeciw Niewolnictwu. Ten dzień został wybrany z rozmysłem, ponieważ wypada wówczas wspomnienie św. Józefiny Bakhita, niewolnicy sudańskiej, która, gdy uzyskała wolność, została siostrą zakonną kanosjanką. Ten fakt wydaje się podkreślać profetyczną misję, jaką otrzymały osoby konsekrowane –  „wyzwolić zniewolonych”.

To znamienne, iż dzień ten przypada w roku poświęconym życiu konsekrowanemu. Przez to uwydatnia on jedną z dróg, która zaprasza osoby konsekrowane aby zwróciły się ku najbardziej palącym problemom naszych czasów: droga która przyjęła nazwę „Kościół kroczący naprzód”(wychodzący); otwarte w wyniku współpracy między instytutami apostolskimi, stowarzyszeniami życia apostolskiego, życiem monastycznym, instytutami świeckimi, Ordo Virginum i nowymi instytutami.

Jak Papież Franciszek obszernie pisze w swoim orędziu na 48 Światowy Dzień Pokoju, „Już nie niewolnicy, lecz bracia”, smutne zjawisko niewolnictwa nie odnosi się tylko do kobiet zmuszonych do prostytucji, ale również do handlu dziećmi, handlu osobami z przeznaczeniem do pracy przymusowej lub żebrania i do handlu organami, miedzy innymi: to wszystko składa się na rzeczywistość nazwaną terminem niewolnictwo XXI wieku. A więc, to zjawisko nie dotyczy jedynie pewnych obszarów geograficznych – ono jest rzeczywistością globalną, która obejmuje kraje skąd pochodzą ofiary niewolnictwa, kraje tranzytowe i kraje ostatecznego przeznaczenia tak wielu dzieci, kobiet i mężczyzn.

Ogromny zasięg i złożoność zjawiska jest tego rodzaju, że woła o prorockie świadectwo osób konsekrowanych poprzez przyłączenie się do walki o prawa i godność tych osób. To świadectwo może być wyrażane poprzez różne inicjatywy, które konsekrowani mężczyźni i kobiety mogą podjąć; takie inicjatywy będą korzystne, przede wszystkim dla tych, którzy w swym samo-oddaniu się Panu, zdecydowali się służyć tym cierpiącym braciom i siostrom. Mogą oni zaangażować się, zgodnie ze swoim charyzmatem i formą życia, w działania komitetów ulicznych, komitetów ochrony, profesjonalny trening, opiekę prawną, współpracę z ambasadami, w programy edukacyjne i informacyjne, w modlitwę i te wszystkie inne formy które może im podsunąć wyobraźnia miłosierdzia.

Poprzez Konferencje, prosimy każdego z Was, zakonników, członków stowarzyszeń życia apostolskiego, instytutów świeckich i nowych instytutów, jak również wszystkich należących do ordo virginum i życia monastycznego – aby zjednoczyć się i planować tę mapę działania (podroży). Jesteśmy przekonani, że w każdym kraju, każdy z Was może przyczynić się do istniejących inicjatyw, lub stworzyć nowe, których celem będzie budowanie świadomości i akcji które zaangażują rodzinę ludzką, rządy, społeczeństwa, Kościół, szkoły, media, instytuty życia konsekrowanego i inne instytucje kościelne. Ich wspólny wysiłek ma promować zmianę w mentalności na poziomie społecznym i kulturowym, tak aby godność osoby ludzkiej była coraz bardziej chroniona.

Ponadto byłoby rzeczą wspaniałą, jeśli konferencje episkopatu zaangażowałyby się w te starania. Dzięki temu parafie i instytucje kościelne mogłyby zostać złączone w tym świadomym wysiłku. Przez to prorockie świadectwo osób konsekrowanych może stać się współdzieloną odpowiedzialnością w powszechnej misji powierzonej tej części ludu Bożego w konkretnym kraju.

Proszę, przyjmijcie te słowa jako zaproszenie. Wszystkim który przyłączą się do tej inicjatywy, z radością błogosławię.

Z Watykanu, 12 stycznia 2015 r.

+ José Rodríguez Carballo OFM
Arcybiskup Sekretarz

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda