1992.02.09 – Rzym – Jan Paweł II, Sanktuarium Św. Piotra Klawera w Cartagenie. Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański

 
Jan Paweł II

SANKTUARIUM ŚW. PIOTRA KLAWERA W CARTAGENIE.
ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ ANIOŁ PAŃSKI

Rzym, 9 lutego 1992 r.

 

Szlak duchowej pielgrzymki do sanktuariów Ameryki — kontynentu, który pięćset lat temu po raz pierwszy usłyszał orędzie zbawienia, prowadzi nas dziś do Cartageny w Kolumbii, gdzie pragniemy oddać się rozważaniu i modlitwie w sanktuarium św. Piotra Klawera.

Św. Piotr Klawer, hiszpański jezuita i misjonarz, był jednym z największych i najbardziej bohaterskich głosicieli Ewangelii, jakich poznała Ameryka w pierwszym okresie rozwoju Kościoła w części kontynentu przyległej do Morza Karaibskiego. Przeszedł do historii jako apostoł czarnych niewolników. Był jeszcze studentem, gdy wysłano go do Nowego Królestwa Granady, dzisiejszej Kolumbii, by tam dopełnił swojej formacji. W Cartagenie otrzymał święcenia kapłańskie i mieszkał przez prawie czterdzieści lat. Z bezgraniczną pasterską miłością opiekował się afrykańskimi niewolnikami, bronił ich i ewangelizował. Ochrzcił ponad trzysta tysięcy Murzynów, przemocą sprowadzonych do Nowego Świata przez ludzi pozbawionych sumienia i jakiegokolwiek szacunku dla godności osoby.

Piotr Klawer umarł w 1654 r., mając 73 lata. Jego ciało spoczywa w sanktuarium w Cartagenie, gdzie jest otaczane wielką czcią. Dane mi było modlić się przed jego grobem w lipcu 1986 r. podczas mej pasterskiej wizyty w Kolumbii.

Pragnąłem wówczas połączyć swój głos Pasterza Kościoła powszechnego z głosem apostoła czarnych niewolników, by stanąć w obronie wszystkich mężczyzn i kobiet, którzy padają ofiarą różnorakich współczesnych form niewolnictwa.

Niech św. Piotr Klawer wyjedna obfite łaski duchowe i doczesne dla wszystkich Afroamerykanów, zamieszkujących różne regiony Ameryki, aby zgodnie z Bożym zamysłem mogli zdobyć pełne uznanie swej godności jako jednostki i jako społeczność.

Pragnę, by wiedzieli, że Kościół nosi ich w swoim sercu i że ich problemy będą przedmiotem szczególnej duszpasterskiej troski biskupów, którzy zgromadzą się na konferencji w Santo Domingo.

Już dziś serdecznie ich pozdrawiam, oczekując z radością spotkania z wieloma spośród nich także podczas zaplanowanej na październik podróży do Ameryki Łacińskiej.

Najświętsza Panna, «Służebnica Pańska», Gwiazda pierwszej i nowej ewangelizacji, niech otoczy opieką i błogosławi wszystkich mieszkańców Ameryki.

L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 1992, nr 5 (142) s. 47


 

Copyright © Konferencja Episkopatu Polski

Wpisy powiązane

2005.01.20 – Rzym – Jan Paweł II, Eucharystia i rodzina. Przemówienie do Międzynarodowego Związku Rodzin Szensztackich

2004.12.13 – Rzym – Jan Paweł II, Kochajcie Niepokalaną. Przemówienie do członków Stowarzyszenia Synów i Córek Krzyża Świętego

2004.11.30 – Rzym – Jan Paweł II, Trwajcie zjednoczeni wokół Eucharystii. Przemówienie do członków Zgromadzenia Legionistów Chrystusa