Prot. N. 835/2025
Rzym, 29 września 2025 r.
Drodzy współbracia,
Niedawna kapituła generalna zwyczajna zachęciła nas do sprostania wymogom dzisiejszych czasów, będąc umocnionymi w teologalnej cnocie nadziei; nadziei, która „rodzi się ze zmartwychwstania Ukrzyżowanego i czyni nas ludźmi obejmującymi przyszłość”; nadziei, która zaprasza nas „do patrzenia dalej, do tego, by nie dać się pokonać trudnościom czy znużeniu obecnego czasu” (zob. List do wszystkich braci w Zakonie na zakończenie CCIII kapituły generalnej z 21 czerwca 2025 r.).
W dzisiejszą uroczystość św. Franciszka, przygotowując się do obchodów osiemsetnej rocznicy jego przejścia do niebieskiej ojczyzny, z pewnością chcemy spojrzeć dalej i żyć w sposób prawdziwie alternatywny wobec dominującej kultury naszych czasów, często dalekiej od humanistycznych i ewangelicznych wartości. W tym jubileuszowym nastroju pragniemy odnowić i ożywić to wszystko, co charakteryzuje nas jako braci mniejszych konwentualnych!
Zastanawiając się nad współczesnym rozwojem sytuacji, od razu czujemy rozczarowanie: dostrzegamy częstokroć powtarzane błędy, których już doświadczyliśmy, a nawet „potworności”, o których myśleliśmy, że nigdy więcej nie popełnimy. Wojny, dominacja, manipulacja, marginalizacja, rasizm, nadużycia wszelkiego rodzaju, prześladowania, morderstwa, „czystki etniczne” i tym podobne sytuacje niestety nadal nękają świat.
Na tym historycznym i społecznym rozdrożu, my, wezwani do naśladowania Chrystusa na śladach św. Franciszka z Asyżu, pragniemy być prostym i pokornym – ale wiarygodnym – drogowskazem pokojowego i braterskiego sposobu współistnienia.
Mając takie powołanie, życie w przeciętności lub bierności byłoby jednak nieautentyczne i frustrujące. Ewangeliczny radykalizm przeżywany we wspólnocie braterskiej jest naszym specyficznym darem, stylem franciszkańskim. Prymat Boga w wymiarze osobistym i wspólnotowym, nastawienie współczujące i kochające, misja rozumiana jako diakonia w służbie światu, wybór życia pogodnego i zgodnego z ewangelicznymi błogosławieństwami, postawa kontemplacyjna i podejście odnawiające w relacjach ze stworzeniem: wszystko to składa się na nasze proprium.
W obliczu uporczywych – lub nowych – podszeptów zła wybierajmy życie w czystości serca (Mt 5, 8) i w pierwotnym pięknie odciśniętym w nas i w dziele rąk Bożych.
Prośmy Najwyższego o pomoc w przezwyciężeniu wszelkich pokus i rozczarowań oraz w „postępowaniu duchownie” jako prawdziwi wierzący: unikając wdawania się w „kłótnie i spory”, przyjmując bycie „poddanym wszelkiemu ludzkiemu stworzeniu ze względu na Boga”, przyznając się do „wiary chrześcijańskiej”, głosząc „słowo Boże” (por. 1 Reg, 16).
Nieustanna droga pogłębiania i wierności naszemu charyzmatowi napełni nas nową nadzieją i uczyni znakiem, którego potrzebuje świat: znakiem pożądanym, pociągającym i proaktywnym.
Najlepsze życzenia na święto św. Franciszka!
Fr. Carlos A. Trovarelli
Minister generalny
Za: www.ofmconv.net
