Jan Paweł II
PRZEMÓWIENIE DO MISJONARZY SYNÓW NIEPOKALANEGO SERCA MARYI (KLARETYNÓW)
Rzym, 13 października 1979 r.
Drodzy Misjonarze, Synowie Niepokalanego Serca Maryi!
Podczas celebracji waszej niedawno odbytej Kapituły Generalnej wyraziliście pragnienie spotkania z Papieżem, aby wyrazić mu swoją uległość i posłuszeństwo, swoją gotowość apostolską i całkowite otwarcie na wskazania, jakie zechce wam dać. Przyjmijcie przede wszystkim moją wdzięczność za to wewnętrzne nastawienie, tak godne osób zakonnych, misjonarzy, synów Tej, która jest Matką Chrystusa i Kościoła.
Wraz z tą właśnie zakończoną Kapitułą kończy się proces odnowy i dostosowania waszych Konstytucji, rozpoczęty podczas Kapituły Specjalnej w 1967 roku i kontynuowany w 1973 roku. Dokonaliście tego dzieła odnowy przy pomocy Ducha Świętego i pod przewodnictwem Kościoła, idąc w tym za przykładem waszego Założyciela, św. Antoniego Marii Clareta, który dokonał rewizji pierwotnych Konstytucji, zachowując w szczególny sposób uwagi Stolicy Apostolskiej (Historia CMF, Madryt 1967, t. I, s. 232).
Zadanie odnowy Konstytucji nie było łatwe, ponieważ pragnęliście z jednej strony zachować wierność autentycznej inspiracji Założyciela, jego celom, jego duchowi i prawdziwej tradycji Instytutu, a z drugiej strony – odpowiedzieć na aktualne potrzeby Kościoła wobec świata, który przeżywa proces przyspieszonej przemiany.
Odnowienie tekstu Konstytucji zmusiło was do pogłębienia własnego charyzmatu, i w ten sposób zdobyliście jaśniejszą świadomość waszej tożsamości w Kościele oraz możliwości zaangażowania w dzieło budowania Królestwa Chrystusa, zgodnie z waszą specyficzną misją.
Jesteście Zgromadzeniem Misyjnym, Zgromadzeniem Ewangelizatorów. Dlatego musicie uczynić z ewangelizacji rację bytu waszego Instytutu. Ewangelizację prowadzoną zawsze pod przewodnictwem Kościoła; ewangelizację powszechną, dla „wszystkich mieszkańców świata” (Konst. 1857, nr 2); ewangelizację, która uważnie dostrzega dzisiejsze potrzeby i daje na nie ewangeliczne odpowiedzi; ewangelizację, która posługuje się najbardziej odpowiednimi środkami; ewangelizację, która staje się świadectwem – stylem życia prawdziwie zakonnego; ewangelizację poprzedzoną i wspieraną modlitwą; pobudzaną miłością do Chrystusa i do ludzi; dokonywaną pod opieką Tej, która jest Gwiazdą ewangelizatorów.
Umiłowani synowie, pamiętajcie zawsze, że to wy macie ukazywać Jezusa wierzącym i niewierzącym. Aby móc to czynić należycie, naśladujcie Go i idźcie za Nim coraz wierniej w życiu, w pracy i w cierpieniu, szukając zawsze i wyłącznie większej chwały Bożej i zbawienia ludzi.
Na wzór waszego świętego Założyciela, pielęgnujcie na modlitwie szczególną przyjaźń apostolską z Jezusem Chrystusem, abyście mogli ofiarować światu Słowo, które zostało przyswojone w cichej intymności serca.
W waszej misji ewangelizacyjnej kierujcie się wskazaniami zawartymi w Evangelii Nuntiandi, wielkiej karcie Ewangelizacji mojego Poprzednika, Papieża Pawła VI. Ponieważ wasze pole apostolatu jest tak rozległe i zróżnicowane, bierzcie pod uwagę lokalne potrzeby i wskazania Hierarchii, w ramach poszczególnych Kościołów lokalnych.
Wreszcie, tak jak wasz Założyciel, pozwólcie, by Maryja Dziewica rozpaliła w źródle swojej miłości płomień waszego zaangażowania. Niech Duch waszej Matki przemawia w was, abyście, głosząc godnie i owocnie Ewangelię, mogli się nazywać i rzeczywiście byli Jej synami.
Z tymi życzeniami i nadziejami dodaję wam otuchy w waszej drodze i udzielam wam oraz wszystkim członkom waszego Zgromadzenia mojego serdecznego Błogosławieństwa.
Tłumaczenie OKM
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana
