Bracia Gabrieliści

Redakcja

Zgromadzenie Braci Montfort Świętego Gabriela
Bracia Gabrieliści (FSG)

Bracia Gabrieliści postanowili w 2017 r. zawiesić swoją obecność w Polsce i obecnie nie posiadają w naszym kraju żadnej wspólnoty

 

Historia

Zgromadzenie Braci Monfortan św. Gabriela , realizujące swe powołanie poprzez nauczanie, czerpie z tradycji wychowawczych swego fundatora, św. Ludwika-Marii de Montforta (1673-1716), Gabriela Deshayes (1767-1841), odnowiciela zgromadzenia. Obecnie tysiąc dwustu Braci Montfortan św. Gabriela pracuje z młodzieżą w placówkach szkolnych w trzydziestu krajach świata, w piętnastu prowincjach (jedna w Ameryce, dwie w Afryce, cztery w Europie i osiem w Azji). Środowisko tych placówek pragnie przekazać młodym wychowanie przepojone wartościami duchowymi, pełne szacunku dla człowieka, oparte na prawdach ewangelicznych.Bracia realizując swój apostolat angażują się także w życie Kościołów lokalnych, głównie poprzez posługę katechetyczną i duszpasterską i poprzez uczestnictwo w różnych ruchach młodzieżowych. Zachowując wiernie wrażliwość na potrzeby ubogich wzorem Ludwika- Marii de Montforta i Gabriela Deshayes, skupiają się na pracy z młodzieżą i dorosłymi pozbawionymi dóbr materialnych, lecz otwartymi na sprawy ducha.

Zgromadzenie Braci Montfortan św. Gabriela przybyło do Polski we wrześniu 1998 roku. Jedyna wspólnota funkcjonuje obecnie w Częstochowie. Bracia pochodzący z różnych krajów pracują jako nauczyciele języków obcych, prowadzą rekolekcje w swoim domu. Prowadzony przez nich Dom Świętego Gabriela w Częstochowie pełni funkcje centrum rekolekcyjno-pielgrzymkowego dla grup przybywających do Częstochowy z Polski i z zagranicy. Jest także miejscem spotkań, konferencji, rekolekcji dla młodzieży i dorosłych świeckich i duchownych, którym bliska jest pobożność maryjna wedle charyzmatu Św. Ludwika-Marii de Montforta.

Założyciel

Ludwik Grignion urodził się w Montfort, w Bretanii na zachodzie Francji, w 1673. Był drugim dzieckiem spośród 18 dzieci w swej rodzinie : jedna z jego sióstr została zakonnicą, a jeden z braci wstąpił do dominikanów. On sam studiował w paryskim seminarium Saint-Sulpice i został wyświęcony w 1700 roku. Oddając się pracy misyjnej wśród ludu wiejskiego, przemierzał diecezje od Nantes, poprzez La Rochelle, aż do Poitiers. Jego wymagania jeśli chodzi o kształt życia chrześcijańskiego przysporzyły mu wielu przeciwników i to nie tylko spośród protestantów, ale także i niektórych biskupów.Choć pociągała go myśl o podążeniu na misje do Ameryki, to jednak został utwierdzony w swym posłannictwie wiejskiego misjonarza przez papieża Klemensa XI, który przyjął go na prywatnej audiencji w 1706 roku. Aby mieć oparcie i aby kontynuować podjęte dzieło otoczył się kilkoma księżmi i braćmi, dla których napisał Regułę Zgromadzenia Świętego Ducha.

Rozpoczął także organizowanie kongregacji żeńskiej, Cór Mądrości ( których współzałożycielką i pierwszą Przełożoną generalną była Błogosławiona Marie-Louis Trichet). Św. Ludwik-Maria de Montfort zmarł podczas misji głoszonych w małej parafii, Saint-Laurent-sur-Sèvre i tam też został pochowany. Tutaj znajduje się dom macierzysty całego zgromadzenia.

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda