Franciszek
PRZESŁANIE Z OKAZJI 150. ROCZNICY ŚMIERCI DOM PROSPERA GUÉRANGERA OSB
30 stycznia 1875 – 30 stycznia 2025
Rzym, 02 stycznia 2025 r.
Do Czcigodnego Ojca
dom Geoffreya Kemlina
Opata Saint-Pierre de Solesmes
i Przewodniczącego Kongregacji Solesmes OSB
W tym roku, gdy obchodzicie 150. rocznicę śmierci waszego założyciela, dom Prospera Guérangera, z radością dołączam do waszego dziękczynienia. Pragnę wyrazić moje wsparcie i serdeczną bliskość wobec wszystkich, którzy poświęcili swoje życie naśladowaniu tego sługi Kościoła lub którzy działają na rzecz szerzenia wiedzy o jego życiu i dziełach. Benedic anima mea Domino. Ten werset z Psalmu 102 był jednym z ostatnich słów, jakie wypowiedział, zanim oddał swoją duszę w ręce Ojca, 30 stycznia 1875 roku.
Wspominając dom Guérangera, moi poprzednicy podkreślali różne przejawy jego charyzmatu, który został mu dany dla budowania całego Kościoła: jego rolę jako odnowiciela benedyktyńskiego życia monastycznego we Francji, jego wiedzę liturgiczną oddaną na służbę ludowi Bożemu, jego gorącą pobożność do Najświętszego Serca Jezusa i Najświętszej Maryi Panny, jego zaangażowanie na rzecz ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu oraz dogmatu o nieomylności papieża, a także jego pisma broniące wolności Kościoła. Chciałbym z kolei podkreślić dwa aspekty jego charyzmatu, które odpowiadają na dwie współczesne potrzeby Kościoła: wierność Stolicy Apostolskiej i Następcy Piotra, zwłaszcza w dziedzinie liturgii, oraz ojcostwo duchowe.
Dom Guéranger był niewątpliwie jednym z pierwszych twórców ruchu liturgicznego, którego pięknym owocem stała się Konstytucja Sacrosanctum Concilium Soboru Watykańskiego II. Odkrycie na nowo liturgii w jej wymiarze historycznym, teologicznym i eklezjologicznym – jako języka Kościoła i wyrazu jego wiary – było centrum jego zaangażowania, najpierw jako kapłana diecezjalnego, a następnie jako mnicha benedyktyńskiego. To odkrycie zainspirowało szczególnie jego publikacje na rzecz powrotu diecezji francuskich do jedności liturgii rzymskiej oraz skłoniło go do napisania tomów Roku liturgicznego, aby uczynić piękno i bogactwo liturgii – będącej „pierwszym źródłem duchowości chrześcijańskiej” (Desiderio desideravi, nr 61) – bardziej dostępnymi dla kapłanów i świeckich. Mocno podkreślał, że „modlitwa Kościoła jest najprzyjemniejsza dla ucha i serca Boga, a zatem najbardziej skuteczna. Błogosławiony więc ten, kto modli się z Kościołem” (Przedmowa do Roku liturgicznego). Niech zatem przykład dom Guérangera wzbudza w sercach wszystkich ochrzczonych miłość do Chrystusa i Jego Oblubienicy, a także synowską ufność i uległą współpracę cum Petro et sub Petro, aby Kościół, wierny swojej żywej Tradycji, mógł nadal wznosić „jedną i tę samą modlitwę, zdolną wyrazić jego jedność” (Desiderio desideravi, nr 61).
Pragnę również przypomnieć inny aspekt charyzmatu dom Guérangera: ojcostwo duchowe. Wrażliwy na to, co Duch Święty czyni w duszach, dom Guéranger pragnął jednego – pomagać im w poszukiwaniu Boga. Uformowana przez Regułę benedyktyńską i Bożą chwałę, jego łagodna i radosna ufność w Bogu potrafiła poruszyć serca mnichów, którzy się wokół niego gromadzili, mniszek, które korzystały z jego nauk, ale także ludzi świeckich pełniących odpowiedzialne funkcje w Kościele i społeczeństwie, a zwłaszcza ojców i matek rodzin, dzieci, maluczkich i pokornych, którzy zwracali się do niego po rady duchowe. Zarówno w czasach pokoju, jak i w dniach trudności, wszyscy znajdowali w nim umocnienie i odnowienie swojej wiary, upodobanie w modlitwie i miłość do Kościoła. Niech jego przykład uległości wobec Ducha Świętego i służby inspiruje i prowadzi wielu wiernych na drogach Pana, „cichego i pokornego sercem” (Mt 11, 29).
Modlę się, aby dzieło sługi Bożego dom Guérangera nadal przynosiło owoce świętości w całym ludzie wiernym i aby pozostało żywym świadectwem płodności życia monastycznego w sercu Kościoła. Wyrażając tę nadzieję, udzielam Tobie, Czcigodny Ojcze, jak również Twoim braciom z opactwa Saint-Pierre, członkom Kongregacji Solesmeńskiej oraz wszystkim uczestnikom obchodów rocznicy odejścia do Boga dom Prospera Guérangera, mojego błogosławieństwa.
Z Bazyliki św. Jana na Lateranie, 2 stycznia 2025 r.
Franciszek
L’Osservatore Romano, Wydanie Codzienne, Rok CLXV nr 24, czwartek, 30 stycznia 2025 r., s. 2.
Tłumaczenie OKM
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana
