Home DokumentyDokumenty Kościoła o życiu konsekrowanymJan Paweł IIJan Paweł II - Listy i przesłania 1986.04.15 – Watykan – Jan Paweł II, Telegram do Prowincjałów Rodzin Franciszkańskich z okazji 750-lecia przybycia Franciszkanów do Polski

1986.04.15 – Watykan – Jan Paweł II, Telegram do Prowincjałów Rodzin Franciszkańskich z okazji 750-lecia przybycia Franciszkanów do Polski

Redakcja

 

Jan Paweł II

TELEGRAM DO PROWINCJAŁÓW RODZIN FRANCISZKAŃSKICH 
Z OKAZJI 750-LECIA PRZYBYCIA FRANCISZKANÓW DO POLSKI

Watykan, 15 kwietnia 1986 r.

 

Rodziny franciszkańskie przeżywają w tym czasie 750-lecie przybycia franciszkanów do Polski i założenia pierwszych klasztorów we Wrocławiu i w Krakowie.

Umiłowanie Chrystusa i Jego Ewangelii, umiłowanie Kościoła i człowieka, przyprowadziło niegdyś duchowych synów Biedaczyny z Asyżu na te ziemie, aby tu odczytywać znaki czasu i budować cywilizację miłości zgodnie z wezwaniem świętego Pawła: „Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane, i postępujcie drogą miłości, bo Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas” (Ef 5, 1-2).

Całym sercem uczestniczę duchowo w tym wspólnym jubileuszowym „Te Deum”, jakie zanosicie do Boga wraz z całym Kościołem na ziemi polskiej i dziękuję Bogu za to, że synowie i córki świętego Franciszka i świętej Klary na przestrzeni minionych wieków „szli i owoc przynosili”.

Myśląc zaś o współczesnych i przyszłych pokoleniach waszych Rodzin franciszkańskich w naszej Ojczyźnie, „zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka, tak abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani” (por. Ef 3, 14-17), coraz bardziej umacniali w sobie i ożywiali ideał życia konsekrowanego, tak dogłębnie odczytanego i ukazanego na nowo w ostatnich czasach przez świętego Maksymiliana Marię Kolbego, błogosławionego brata Alberta Chmielowskiego i sługi Boże: Ojca Honorata Koźmińskiego i Anielę Salawę; abyście coraz lepiej rozumieli tę prawdę, że miłość polega na dawaniu duszy, że miłując — trzeba siebie dać, owszem, że trzeba „życie swoje dać”, jak mówił do Apostołów Chrystus.

W tym duchu zawierzam was Tej, która najbardziej uwierzyła miłości, Matce Chrystusa, i z serca wam błogosławię.

Watykan, 15 kwietnia 1986 r.

Jan Paweł II, Papież

 


Copyright © Konferencja Episkopatu Polski

 

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda