Jan Paweł II
DAWAJCIE ŚWIADECTWO EWANGELII W OBLICZU KOŚCIOŁA I ŚWIATA.
PRZEMÓWIENIE DO ZARZĄDU GENERALNEGO ZGROMADZENIA MISJI (CM)
Castel Gandolfo, 27 lipca 1980 r.
Drodzy Synowie!
Jestem uradowany z tego dzisiejszego spotkania z Wami, którzy stanowicie nową Kurię Generalną Kongregacji Księży Misjonarzy czyli Lazarystów. Zostaliście wybrani przez XXXVI Zebranie Generalne wspomnianego instytutu zakonnego.
Mam przyjemność pozdrowić wśród Was nowego Przełożonego Generalnego o. Richard Mc Cullen, obecnego następcę św. Wincentego, i wraz z nim Wikariusza Generalnego o. Miguel Perez-Flores oraz trzech Radców Generalnych.
Wyrażając Wam mój szacunek i moje zadowolenie z Waszego wyboru do tak ważnych obowiązków, chciałbym skierować do Was ojcowskie życzenia owocności i rozwoju misji, dla której zostaliście wybrani. Dzisiejsze życie zakonne, jak zawsze, a nawet bardziej niż kiedykolwiek, jest powołane do dawania wyrazistego świadectwa ewangelicznego wobec Kościoła i świata, przez bezwarunkowe i całkowite naśladowanie Chrystusa. To naśladownictwo powinno Was upodabniać i być przeżywane w taki sposób, aby ludzie mogli z korzyścią dla siebie przekonać się, jak bardzo dynamiczne jest prawdziwe poświęcenie się Bogu w swoim ukierunkowaniu ku dobru wszystkich ludzi. Dlatego starajcie się łączyć harmonijnie w swym życiu konieczną działalność z niezastąpioną kontemplacją, a nade wszystko usiłujcie w praktyce realizować syntezę tych dwóch wartości w życiu wszystkich członków Waszej kongregacji.
Wiem, że dziedziny właściwego Wam apostolstwa są różnorodne: przede wszystkim misje w bardzo szerokim tego słowa znaczeniu, tak jak je rozumiał Wasz wielki Wincenty a Paulo; następnie, kierownictwo i nauczanie w seminariach duchownych; kierownictwo Córek i Pań Miłosierdzia; rekolekcje dla duchowieństwa i dla ludzi świeckich. Chodzi tu o działalność bardzo ważną, która dotyczy różnorodnych i decydujących dziedzin tycia kościelnego; wymaga to całkowitego i mądrego oraz gorliwego zaangażowania się lazarystów, z pobudek wielkiej i przynaglającej miłości ku Chrystusowi. Postawieni na swoich nowych i odpowiedzialnych stanowiskach, na pewno będziecie umieli nadać Waszej wspaniałej rodzinie zakonnej takie impulsy, jakie są wymagane ze względu na czasy i warunki, w jakich dzisiaj żyje Kościół i świat.
Bądźcie pewni, że będę o Was pamiętał w modlitwie, aby Wam nie zabrakło inspirującej i wspomagającej łaski Bożej w podejmowaniu decyzji i wykonywaniu Waszego niełatwego posługiwania.
Jako zadatek obfitej łaski Niebios udzielam Wam z całego serca — na znak mojego uczucia i na zachętę — mojego Apostolskiego Błogosławieństwa, które rozszerzam na wszystkich zasłużonych współbraci, rozsianych po świecie.
Tekst polski za:
Jan Paweł II o życiu zakonnym, Poznań-Warszawa 1984, s. 132-133
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
