2004.09.24 – Castel Gandolfo – Jan Paweł II, Przemówienie do uczestników 34. Kapituły Generalnej Misjonarzy Oblatów

Redakcja
 
Jan Paweł II

PRZEMÓWIENIE DO UCZESTNIKÓW 34. KAPITUŁY GENERALNEJ MISJONARZY OBLATÓW

Rzym, 24 września 2004 r.

 

Drodzy Oblaci,

1. Z radością przyjmuję was w trakcie trwania kapituły generalnej i zapewniam, że jestem blisko was w moich modlitwach. W szczególny sposób pozdrawiam superiora generalnego i nowych członków jego rady, którym życzę wszystkiego dobrego w ich trudnej posłudze.

Dziękuję za waszą życzliwość, którą okazujecie Następcy Świętego Piotra i ją odwzajemniam, przede wszystkim z racji głębokiego nabożeństwa do waszego świętego Założyciela, Eugeniusza de Mazenoda i szacunku, jaki żywię do waszego Zgromadzenia zarazem maryjnego i misyjnego.

2. „Świadczyć o nadziei” to temat waszej kapituły wybrany z nawiązaniem do poprzedniej. Z całym Kościołem weszliście w nowe tysiąclecie pod znakiem „Nadziei” i w tej perspektywie pragniecie kontynuować waszą drogę, ufając Opatrzności Bożej. Wasza obecność ożywiona przez autentycznie misjonarską i zakonną gorliwość, powinna być znakiem i posiewem nadziei dla tych, wśród których żyjecie, zarówno w środowiskach zsekularyzowanych jak i tam, gdzie Ewangelia jest głoszona po raz pierwszy.

3. Zachęcam was do wytrwałego dążenia do celów, które sobie wyznaczyliście, a szczególnie do trwania w odnowionej braterskiej jedności zgodnie z testamentem waszego świętego Założyciela, który powołał do istnienia Instytut jako rodzinę, której członkowie tworzą „jedno serce i jedną duszę”.

Dzisiaj w ponad tysiącu wspólnot jesteście obecni w 67 krajach świata. Wasza jedność jest wielkim, ale i niezmiernie ważnym wyzwaniem dla ludzkości, powołanej do kroczenia drogą solidarności w różnorodności.

Co więcej, doceniam waszą refleksję nad głębokimi zmianami cechującymi wasze Zgromadzenie, którego środek ciężkości przesuwa się w kierunku najuboższych regionów świata. Ten bardzo wymowny fakt prowadzi was do przystosowania formacji, rozmieszczenie personelu, form zarządzania i wspólnoty dóbr.

Umiejcie dokonywać jasnych wyborów opartych na priorytetach waszej misji! Wśród podstawowych wymogów znajduje się niewątpliwie ustawiczna troska o życie duchowe potrzebne do ciągle odnawianej wierności pierwotnemu charyzmatowi. Bóg dzięki działaniu Ducha Świętego pozwala rodzinom zakonnym właściwie odpowiadać na nowe wymagania z pomocą powierzonego im specyficznego daru.

4. Proszę Boga za pośrednictwem Najświętszej Dziewicy Maryi, byście zrealizowali wszystkie swoje cele. Niech On udziela wam obfitego światła i mocy! W szczególności proszę Maryję, aby czuwała z matczyną troską nad każdym z was i nad waszymi współbraćmi. Udzielam wam z całego serca mojego apostolskiego błogosławieństwa.

Jan Paweł II, papież


Copyright © Konferencja Episkopatu Polski

 

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda