Kard. Stefan Wyszyński, Prymas Polski
WZRASTAŁ W RODZINIE BOGATEJ DUCHOWO.
LIST DO BPA JANA ZARĘBY, ORDYNARIUSZA WŁOCŁAWSKIEGO W PIERWSZĄ ROCZNICĘ BEATYFIKACJI O. MAKSYMILIANA KOLBEGO
Warszawa, 24 września 1972 r.
List do bpa Jana Zaręby, ordynariusza włocławskiego, z okazji odbywających się 7-8 października 1972 roku w Zduńskiej Woli diecezjalnych uroczystości pobeatyfikacyjnych ku czci bł. Maksymiliana Marii Kolbego.
Ukochane dzieci Boże i Maryi, drodzy czciciele bł. Maksymiliana!
W pierwszą rocznicę beatyfikacji bł. Maksymiliana Marii Kolbego słusznie diecezja włocławska pragnie uczcić w miejscu urodzenia tego wielkiego syna umiłowanego przez Boga i ludzi. Zbieracie się więc w Zduńskiej Woli, w miejscu, na którym spoczęło oko Opatrzności Bożej, spoglądając miłośnie na rodzące się tam dziecię, syna ubogiego tkacza, ale w rodzinie bogatej duchowo w pobożność, dobroć oraz miłość Boga, Niepokalanej i Ojczyzny pozostającej wówczas w niewoli.
Zgromadziliście się tutaj w uroczystość Matki Bożej Różańcowej, którą tak bardzo umiłowało to Wasze dziecię i która nie pozostała dłużną w swej miłości, ale już jako chłopcu ofiarowała dwie korony: czerwoną – męczeństwa i białą niewinności, dając je do wyboru. On jednak, widząc je w rękach dobrej Matki, wziął obie jako najpiękniejszy dar nieba dla swego życia ziemskiego.
Przybyliście tutaj razem z biskupami z Częstochowy, gdzie jest tron Niepokalanej Matki Kościoła i Królowej Polski, oraz z miasta Łodzi, gdzie jest centrum pobożnych i pracowitych tkaczy, z których wywodzi się z miłosierdzia Bożego i wybrania Niepokalanej ten wielki Wasz brat, chluba Polski katolickiej i całego Kościoła na ziemi.
Nie mogąc być osobiście razem z Wami, ukochani czciciele Maryi, pozostaję w duchowej jedności modlitwy i z czcią dla tego wielkiego orędownika Polski u stóp Matki Bożej w niebie. Ponieważ zaś szczęście tego Waszego rodaka wypłynęło z Niepokalanego Serca Maryi, oddaję Was, ukochane dzieci Boże, w macierzyńską niewolę miłości Matki Bożej Częstochowskiej za wolność Kościoła w świecie i w Polsce, abyście i Wy w Niej znaleźli swe szczęście na ziemi i w niebie.
Spełniając zaś życzenie Waszego biskupa ślę wszystkim błogosławieństwo prymasowskie, życząc wytrwania w wierności Bogu, Krzyżowi, Ewangelii i Kościołowi oraz pragnę bardzo, abyście wszyscy odpowiedzieli na wezwanie swego niebieskiego brata i stali się rycerzami Niepokalanej, gorliwymi pomocnikami Maryi Matki Kościoła.
W miłości i oddaniu bratnim i pasterskim
† Stefan Kardynał Wyszyński
Prymas Polski
Warszawa, 24 września 1972 roku
Archiwum Niepokalanowa
