W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, 8 grudnia w Harmężach k. Oświęcimia miały miejsce obchody 20-lecia parafii pw. Matki Bożej Niepokalanej. Mszy św. dziękczynnej przewodniczył bp Kazimierz Górny z Rzeszowa.Obecność ordynariusza diecezji rzeszowskiej na uroczystości była uzasadniona. "To ksiądz biskup, kiedy był naszym proboszczem w Oświęcimiu wskazał Harmęże na odpowiednie miejsce pod kościół, parafię i ośrodek św. Maksymiliana Kolbego" – mówią mieszkańcy Harmęż.
Bp Górny wspominał czasy, kiedy ludzie nie mieli w Harmężach kościoła i gromadzili się na mszy przy malutkiej kapliczce koło drogi. Gratulował obecnemu proboszczowi o. Stanisławowi Czerwonce OFMConv gospodarności i pięknie utrzymanych obiektów Centrum św. Maksymiliana oraz otoczenia.
"Gdy patrzę na tę piękną świątynię, na klasztory franciszkanów i misjonarek to zdumienie mnie ogarnia" – szczerze się wzruszał.
W kazaniu wskazywał na dwie postaci nierozerwalnie związane z tym miejscem – Matkę Bożą Niepokalaną i św. Maksymiliana. Maryję przedstawiał jako jedyną i pewną drogę do Boga, a św. Maksymiliana jako najwspanialszego świadka Chrystusa.
Wyraził radość z decyzji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, który ogłosił Rok 2011 Rokiem św. Maksymiliana. (Podobną uchwałę podjęła Rada Miasta Oświęcim. 14 sierpnia 2011 roku przypada bowiem 70. rocznica śmierci męczeńskiej św. Maksymiliana w KL Auschwitz – przyp. red.).
Ksiądz biskup życzył wiernym, aby rok jubileuszowy stał się czasem odrodzenia dusz, wznowienia gorliwości i aktywności ewangelizacyjnej. "Niech nowy zapał w szerzeniu Królestwa Bożego ogarnie nas wszystkich wierzących. A przykład św. Maksymiliana niech zachęca nas do zawierzenia siebie i naszej ojczyzny Niepokalanej Matce" – zakończył.
Na uroczystość jubileuszową do Harmęż przybyli wikariusz krakowskiej prowincji franciszkanów o. Paweł Dybka OFMConv, bracia i ojcowie, którzy niegdyś posługiwali w parafii oraz kapłani z dekanatu.
Wikariusz Prowincji podziękował wszystkim braciom, którzy przez te dwadzieścia lat pracowali i pracują dla harmęskiej parafii. Dziękował ordynariuszowi miejsca bp Tadeuszowi Rakoczemu, księżom z dekanatu i Misjonarkom Niepokalanej Ojca Kolbego za dobrą współpracę.
Wspominał dwóch braci o. Piotra Bielenina OFMConv i o. Stanisława Rochowiaka OFMConv, którzy urodzili się i wychowali w Harmężach, a w wieku dojrzałym wstąpili do zakonu franciszkanów i obecnie posługują w Legnicy i Uzbekistanie.
O. Dybka przypomniał, że w tym miejscu odbywały się spotkania na najwyższym szczeblu – kapituły i kongresy. Że w tym miejscu zapadały ważne decyzje dotyczące przełożonych Prowincji i klasztorów. Że tam podejmowano istotne uchwały i pisano plany czteroletnie Prowincji.
Kronikarz Jan Długosz (XV w.) w swojej księdze "Liber beneficiorum" wymienia wieś Harmęże jako należącą do parafii w Oświęcimiu, do której wpłacano dziesięcinę kościelną z Harmęż.
Taka sytuacja trwała aż do roku 1951, kiedy to dekretem z dnia 25 marca 1951 roku kardynał Adam Stefan Sapieha, metropolita krakowski, powołał do istnienia ekspozyturę w Rajsku. W jej skład weszły następujące wsie: Rajsko, Skidzin, Wilczkowice i Harmęże.
Ekspozyt w Rajsku – jak twierdzi dekret – jest zupełnie niezależny od kościoła prepozytalnego i parafialnego w Oświęcimiu. Ma prawa i obowiązki proboszcza. Ekspozytura, to inaczej kościół filialny, czyli kościół podległy większej parafii. W tym wypadku macierzystym kościołem była parafia Wniebowzięcia NMP w Oświęcimiu.
Pierwszym administratorem w Rajsku był ks. Franciszek Gryga, który nie podlegał bezpośrednio proboszczowi w Oświęcimiu. Dnia 1 maja 1951 roku przejął od urzędu parafialnego w Oświęcimiu księgi metrykalne dla wsi Rajsko, Skidziń, Wilczkowice i Harmęże. Od tego dnia ekspozytura w Rajsku zaczęła funkcjonować samodzielnie.
Dla Harmęż taki stan nie trwał zbyt długo. W tydzień później, w niedzielę 7 maja 1951 roku o godz. 18.30 na nabożeństwie majowym w Harmężach, ks. Franciszek Gryga oznajmił tamtejszym parafianom, że biskup Stanisław Rospond, specjalnym dekretem z dniem 12 czerwca 1951 roku odłączył Harmęże od parafii Rajsko. Harmęże po krótkim nieobecności powróciły do parafii Wniebowzięcia NMP w Oświęcimiu.
8 grudnia 1983 roku kard. Franciszek Macharski erygował w Brzezince parafię pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski, w skład której weszły miejscowości: Brzezinka, Pławy i Harmęże.
Kolejnego podziału kard. Franciszek Macharski dokonał w 1990 roku. Z dniem 20 października 1990 roku erygował w Harmężach parafię pod wezwaniem Matki Bożej Niepokalanej i na stałe powierzył opiece franciszkanom (OFMConv) z krakowskiej Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię. Wiązało się to z przybyciem w 1987 roku franciszkanów na ziemię oświęcimską z zamiarem założenia Centrum św. Maksymiliana.
Początkowo franciszkanie mieszkali w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Brzezince. Byli to: o. Władysław Niemiec OFMConv i o. Stanisław Glista OFMConv.
6 października 1989 roku kard. Franciszek Macharski mianował o. Stanisława Sikorę OFMConv wikariuszem w parafii w Brzezince z poleceniem zamieszkania w Harmężach. Od tej daty oficjalnie zaczyna się pobyt franciszkanów w Harmężach.
Pierwszym proboszczem parafii Matki Bożej Niepokalanej w Harmężach był o. Stanisław Sikora (1990-1992). Następnie kolejno: o. Florian Szczęch (1992-2000), o. Józef Pieniążek (2000-2002), a od 2002 roku do chwili obecnej – o. Stanisław Czerwonka.
Wkrótce po przybyciu franciszkanów do Harmęż, 26 sierpnia 1990 roku ówczesny prowincjał o. Zdzisław Gogola OFMConv poświęcił krzyż i plac pod budowę kościoła. Dzięki pomocy całego zakonu i parafian prace przy budowie świątyni postępowały bardzo szybko. 28 maja 1993 roku, w 52. rocznicę przybycia do KL Auschwitz św. Maksymiliana, bp Tadeusz Rakoczy, ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej poświęcił kościół.
sc / jms
