W wieku prawie 93 lat życia zmarł na zapalenie płuc bp Jesús María Coronado Caro, znany jako “biskup ubogich”. Jego śmierć nastąpiła 1 stycznia w Bogocie, a został pochowany w poniedziałek, 3 stycznia, w katedrze w Duitama. Bp Coronado urodził się w Ciénega (Boyaca) w dniu 18 stycznia 1918 r., do Zgromadzenia Salezjańskiego wstąpił 20 lat później – 18 stycznia 1938 r., śluby wieczyste złożył 18 stycznia 1941 r. Był dyrektorem placówek salezjańskich w Mosquera, Duitama i Bucaramanga.
Zostały zapamiętane jego liczne działania duszpasterskie, jego wielkie świadectwo, prostota i stałe bycie blisko osób najbardziej pokornych. Założył Szkołę Rolniczą “la Holanda” dla najuboższych dzieci z obszarów “Llanos Orientales” (Kolumbia), nadzorował budowę Domu Opieki w Girardot, promował podstawowe wspólnoty kościelne, organizował katechezę diecezjalną i wspierał budowę ośrodków duszpasterskich w Duitama i Sogamoso oraz Domu Księży w Moniquirá, a oprócz tego powołał do życia nowe parafie w Soata, Sogamoso i Duitama.
Patronował licznym kongresom diecezjalnym poświęconym duszpasterstwu młodzieżowemu i misyjnemu. Wsparł utworzenie diecezji Málaga-Soatá, której, 9 lipca 1987 r., oddał 13 parafii swojej diecezji. Założył stowarzyszenie “Proinco”, które wybudowało różne ośrodki, takie jak Multicentrum, Miracentrum i Centrum Duszpasterstwa Społecznego w mieście Duitama.
Pokora i miłość względem ubogich stały się emblematem jego życia kapłańskiego. Bp Coronado Caro był szczęśliwy, że może wszystko dzielić z potrzebującymi, towarzyszyć im w rozwoju społecznym, jako czciciel Maryi Wspomożycielki i naśladowca apostolatu Ks. Bosko. “Był bardzo prostym i przystępnym biskupem dla wszystkich. Oddany ludziom ze wsi, biednym i dzieciom, którym zawsze starał się pomóc” – wspominał bp Luis Antonio Corredor Chaparro, proboszcz Katedry w Duitama.
Jego życzliwość, prostota i bycie blisko osób pozostaną w pamięci tych, którzy go znali. W ostatnich latach swojego życia odprawiał Mszę św. wspólnotową dla najuboższych dzieci z terenu. Jego ojcostwo i prostota składają się na wspomnienia, które pozostawił po sobie bp Coronado Caro wśród salezjanów w Kolumbii.
