Zakończył się pierwszy rok zajęć w dwuletniej Szkole Wychowawców Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych 2009-2011, w której bierze udział 80 formatorów diecezjalnych i zakonnych.W dniach 17-21 maja br. odbyło się w Krakowie szóste spotkanie w ramach bieżącej edycji Szkoły. Tematyka tej pięciodniowej sesji dotyczyła wychowania do przeżywania czystości i ubóstwa. Wykładowcami byli o. Amedeo Cencini FdCC oraz br. Moris Maurin IPFI.
współpracuje z Centrum Formacji Duchowej w Krakowie (www.cfd.sds.pl) od 2003 r., podjął w ramach wykładu
temat celibatu kapłańskiego (17-18 maja). Goszczący również kolejny
raz w domu formacyjnym salwatorianów br. Moris ze wspólnoty Małych
Braci Jezusa dzielił się doświadczeniem życia pośród ubogich i
wygłosił wykłady: „Ubóstwo w życiu księdza” oraz „Kontakt
z ubogimi i pomoc ubogim” (19-20 maja).
W codziennej
modlitwie Słowem Bożym według metody lectio divina, scalającej całe
doświadczenie formacyjne Szkoły, uczestnicy szóstej sesji Szkoły
podejmowali na modlitwie temat „Nowe życie ucznia. Piotr i ja”.
Podstawę do modlitwy stanowiły teksty zaczerpnięte z Ewangelii św.
Jana opisujące postawę Szymona Piotra po zmartwychwstaniu Jezusa,
a wprowadzenia do modlitwy dawał ks. Krzysztof Wons SDS. Z zakończeniem
bieżącej sesji Szkoły Wychowawców zbiegło się również, co warto
wspomnieć, ukazanie się nowej publikacji autorstwa propagatora lectio
divina, a mianowicie książki „Ty wiesz, że Cię kocham. Rekolekcje
ze św. Piotrem”.
W zakończeniu
pierwszego roku zajęć bieżącej edycji Szkoły Wychowawców WSD prowadzonej
pod patronatem Komisji Episkopatu Polski ds. Duchowieństwa w Centrum
Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie wzięli udział generał
Zgromadzenia Salwatorianów ks. Andrzej Urbański SDS oraz prowincjał
Polskiej Prowincji Salwatorianów ks. Piotr Filas SDS. W piątek, 21
maja 2010 r., przełożony generalny Towarzystwa Boskiego Zbawiciela
przewodniczył uroczystej Eucharystii i wygłosił homilię.
Wychodząc
w homilii od dialogu Jezusa z Piotrem, który wybrzmiał w Ewangelii
dnia, generał salwatorianów zaznaczył, ów krótki i istotny
dialog miłości między Jezusem i tym, którego Jezus powołuje, dialog
który stoi u podstaw powołania kapłańskiego, a także zakonnego,
powinien trwać przez życie. Kaznodzieja przypomniał również, że
z wyznaniem miłości złożonym przez Piotra Chrystus związał polecenie,
aby ten pasł owieczki Pana.
„Ten pierwszy
z Apostołów nie pisał tak głęboko i teologicznie jak
św. Jan Apostoł; nie rozprzestrzenił
też Dobrej Nowiny po świecie jak
św. Paweł. Otrzymał jednak coś
bardzo zobowiązującego i pierwszoplanowego, ważną
misję prowadzenia i troski o Chrystusową
Trzodę, Kościół Święty” – mówił kaznodzieja, a odnosząc
tę obserwację do życia słuchających homilii uczestników Szkoły
Wychowawców stwierdził: „Nie każdy z nas może wejść na szczyty
myśli teologicznej czy kontemplacji, nie każdy z nas może głosić
Chrystusa na przysłowiowych ‘krańcach ziemi’, ale każdy z nas
może i powinien troszczyć się o trzodę
powierzoną nam przez Jezusa. Wam, Drodzy Wychowawcy, Chrystus powierzył
lub powierzy opiekę nad niewielką
– w porównaniu do wielkości całego Ludu Bożego – trzódką, która
została powołana do kapłaństwa lub
życia zakonnego. Idąc dalej za tym porównaniem można powiedzieć,
że przyszłe życie owiec tej małej trzódki w dużej mierze zależy
od dobrego i odpowiedzialnego spełnienia Waszej, jakże ważnej
misji”.
Gość z Rzymu
przywołał również w swej refleksji osobę założyciela
salwatorianów i jego troskę o formację wychowanków założonego
przez siebie zgromadzenia oraz o domy formacyjne, które są przyszłością
zgromadzenia. Reflektując nad formacyjną posługą sługi Bożego
Franciszka Marii od Krzyża Jordana ksiądz generał zaakcentował troskę
ojca Jordana o to, by wychowankowie całe swoje życie orientowali na
Osobie Jezusa. Kaznodzieja z mocą podkreślił, że „tylko ta
osobista więź z Chrystusem dawała gwarancję
przetrwania w tym [ówczesnym] zlaicyzowanym
świecie. Podobne czasy mamy teraz. Jedyną
drogą do pokonania tego ducha świeckiego i mierności, która się
wkradła w życie kapłańskie i zakonne, jest radykalizm w naśladowaniu
Jezusa”. Podkreślił również indywidualny charakter posługi
formacyjnej przywołując praktykę comiesięcznych osobistych rozmów
z wychowankami realizowaną przez założyciela salwatorianów.
Uroczystą
Eucharystię wieńczącą pierwszy rok formacji w Szkole Wychowawców
przełożony generalny salwatorianów sprawował w mocno zniszczonym
i nasyconym potem pierwszych salwatoriańskich misjonarzy, apostołów
północno-wschodnich Indii, ornacie przywiezionym z wioski Laitkynsew,
niedaleko Himalajów. Tłumacząc ten symboliczny gest, podkreślający
uniwersalizm salwatoriańskiego charyzmatu, ks. Andrzej Urbański SDS,
który sam długie lata pełnił posługę misyjną na kontynencie afrykańskim,
mówił do zgromadzonych formatorów diecezjalnych i zakonnych: „Przywiozłem
ten ornat, aby Was zachęcić do napełniania duchem misyjnym Waszych
wychowanków, bo Kościół jest ze swej natury misyjny i polski Kościół
spełniał szczególnie w ostatnich 30 latach wielką
rolę misyjną w świecie i nadal może ją spełniać. Idea misyjna
jest nadal źródłem wielu powołań
i wytrwania w nich”.
Przełożony
generalny salwatorianów wyraził radość, iż w doświadczeniu
Szkoły Wychowawców mogą brać udział razem wychowawcy
ze środowisk diecezjalnych i zakonnych. „Ojciec Jordan podkreślał
ducha uniwersalizmu, misyjności i dyspozycyjności (‘wszyscy’, ‘wszędzie’,
‘wszystkim’). Uniwersalizm Jordana odnosił
się do wszystkich ludzi i gdyby dzisiaj był
tutaj z nami na pewno bardzo by się
ucieszył, że na kursie formatorów jest grupa wychowawców diecezjalnych
obok grupy wychowawców zakonnych. Wszyscy bowiem jesteśmy wezwani
do wypełnienia misji zbawczej Kościoła, bo jesteśmy jego członkami”.
Gratulując uczestnikom Szkoły zakończenia pierwszego roku, życząc
dobrego odpoczynku i błogosławieństwa Bożego na drugi rok kursu,
podziękował również dyrektorowi i całemu zespołowi Centrum Formacji
Duchowej za organizowanie i prowadzenie tej inicjatywy.
Ks. Piotr Szyrszeń
SDS
Za: www.cfd.sds.pl
