712
Dnia 17 czerwca 2009 r. o godz. 23.20,
podczas odmawiania ostatniej dziesiątki, kolejnej Koronki do Miłosierdzia,
w wieku 94 lat, w zakonie 76, w kapłaństwie 63,
zmarł w otoczeniu współbraci, którzy towarzyszyli jego odchodzeniu do Pana,
śp. o. Hugolin Franciszek Pieprzyk.
Msza pogrzebowa o g. 15.00.
Zmarły spocznie na cmentarzu przyklasztornym.
Dnia 17 czerwca 2009 r. o godz. 23.20,podczas odmawiania ostatniej dziesiątki, kolejnej Koronki do Miłosierdzia,
w wieku 94 lat, w zakonie 76, w kapłaństwie 63,
zmarł w otoczeniu współbraci, którzy towarzyszyli jego odchodzeniu do Pana,
śp. o. Hugolin Franciszek Pieprzyk.
Pogrzeb odbędzie się w Woźnikach we wtorek, dnia 23 czerwca br.
Msza pogrzebowa o g. 15.00.
Zmarły spocznie na cmentarzu przyklasztornym.
Dobry Jezu, a nasz Panie, daj mu wieczne spoczywanie!
O. Dobiesław K. Nieradzik – gwardian ze współbraćmi.
Był synem Pawła i Bronisławy zd. Kapała. Urodził się 5.08.1914 r. w Karolinkach, pow. Rawicz, woj. wielkopolskie, w parafii pw. św. Mikołaja Bpa w Miejskiej Górce, archidiec. poznańska. Po maturze, dnia 17.08.1933 r., wstąpił do nowicjatu Franciszkanów. Profesję czasową złożył 23.08.1934, a śluby uroczyste 25.09.1937 r. Święcenia kapłańskie przyjął 21.12.1946 r.
Druga wojna światowa zastała kleryka Hugolina Pieprzyka, subdiakona i alumna WSD Franciszkanów we Wronkach na wakacjach, które spędzał na Goruszkach.
Druga wojna światowa zastała kleryka Hugolina Pieprzyka, subdiakona i alumna WSD Franciszkanów we Wronkach na wakacjach, które spędzał na Goruszkach.
Klasztor w Miejskiej Górce, czyli na Goruszkach, został 15 lutego 1940 r. zamieniony przez okupanta hitlerowskiego na obóz przejściowy dla duchowieństwa katolickiego. Pierwszymi internowanymi byli franciszkanie, którzy przebywali wówczas w klasztorze, a wśród nich br. Hugolin. Był to pierwszy etap wojennej gehenny kleryka Hugolina. Odmówił wtedy podpisania oświadczenia, że wyrzeka się wiary w Chrystusa i rezygnuje z pobytu w zakonie. Drugim etapem był klasztor benedyktynów w Lubiniu k/Kościana. Przebywał w nim od 26 kwietnia do 6 października 1941 r.
Ostatnim, zarazem najtragiczniejszym i najdłuższym etapem był pobyt w obozie koncentracyjnym w Dachau (1941–1945). Po wyzwoleniu obozu udał się do Włoch i tam w Rzymie w Antonianum kontynuował rozpoczęte we Wronkach studia teologiczne. Dnia 21 grudnia 1946 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Po powrocie do prowincji spełniał różne odpowiedzialne funkcje. Był prefektem w Niższym Seminarium Duchownym w Jarocinie (1947––1952) i w Kobylinie (1957–1959), magistrem kleryków w WSD w Panewnikach (1952–1957), mistrzem nowicjatu w Osiecznej (1961–1962 i 1965–1968), osobistym sekretarzem prowincjała (1968–1971), wikarym domu we Wronkach (1971–1975) i w Pakości-Kalwarii (1975–1977), ojcem duchownym w WSD w Panewnikach (1977–1983), archiwistą prowincjalnym w Panewnikach (1983–1991). W 1991 r. przeszedł do powstałej wtedy prowincji pw. św. Franciszka.
Osiadł w Osiecznej, gdzie był ojcem duchownym w nowicjacie (1991–1997). Jako emeryt przebywał od 1997 r. w klasztorze w Woźnikach. Od 2003 r., aż do śmierci mieszkał w klasztorze w Poznaniu. Jest autorem szkicu biograficznego o o. Marcinie Szawernie jako kapelanie wojska polskiego i kilku biogramów w „Słowniku biograficznym katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku”. Był zamiłowanym filatelistą.
Odszedł po nagrodę do Pana w 94 roku życia, dnia 17.06.2009 r. w klasztorze poznańskim.
Odszedł po nagrodę do Pana w 94 roku życia, dnia 17.06.2009 r. w klasztorze poznańskim.
Wszechmogący Boże,
Zbaw Twojego sługę o. Hugolina,
kapłana i zakonnika, który głosił braciom Twoje imię,
i spraw, aby na wieki radował się
w społeczności Świętych.
Zbaw Twojego sługę o. Hugolina,
kapłana i zakonnika, który głosił braciom Twoje imię,
i spraw, aby na wieki radował się
w społeczności Świętych.
Przez Chrystusa Pana naszego Amen.
