12 maja 2010 roku, mija 65 lat od śmierci Ojca Pankracego Pfeiffera – wieloletniego generała salwatorianów, który podczas II wojny światowej, z narażeniem życia, w podziemiach rzymskiego domu generalnego Towarzystwa Boskiego Zbawiciela, ukrywał licznych prześladowanych przez nazistów Żydów, polityków i partyzantów. Był ważnym pośrednikiem pomiędzy Ojcem Świętym Piusem XII, a niemieckimi władzami okupującymi Rzym. Organizował audiencje dla oficjałów niemieckich u papieża, negocjując w zamian immunitet dla rzymskich instytucji zakonnych oraz uwolnienie więzionych antyfaszystów.
poza granice włoskiej stolicy. Wypełniając osobiste zlecenie papieża,
przeprowadził on owocne pertraktacje z okupantem na rzecz uznania miasta
Ascoli i całego regionu na południe i zachód od Trydentu za „miasto
szpitalne”, dzięki czemu ocalono tę strefę od ruiny.
O. Pfeiffer, którego imię chrzcielne
brzmiało Markus, pochodził z Bawarii, gdzie urodził się 18 października
1872 roku. Jako siedemnastolatek udał się do Rzymu i tam wstąpił do
zgromadzenia salwatorianów. Po otrzymaniu święceń kapłańskich, za
pontyfikatu Piusa X pracował w Watykanie, zajmując się organizacją
audiencji papieskich. Od roku 1915 pełnił funkcję generała
salwatorianów, jako bezpośredni następca założyciela tego zakonu Sługi
Bożego O. Franciszka Marii od Krzyża Jordana. Cechowała go wielka
pokora, wytrwałość, prostolinijność, wnikliwość i zaradność. Był uczonym
o szerokiej wiedzy i rozległych zainteresowaniach. Zmarł w Rzymie, dwa
dni po tym jak został potrącony przez samochód, wiosną 1945 roku.
Aby uczcić 65. rocznicę śmierci O.
Pankracego Pfeiffera, w domu generalnym w Rzymie wmurowano tablicę
pamiątkową poświęconą temu wybitnemu i zasłużonemu salwatorianinowi.
Za: www.sds.pl.
