Wydawnictwo LAS (Libreria Ateneo Salesiano) opublikowało ostatnio Dokumenty V Międzynarodowego Sympozjum Historii Dzieła Salezjańskiego pod tytułem “Don Michele Rua primo successore di Don Bosco. Tratti di personalitŕ, governo e opere (1888-1910)” (“Ks. Michał Rua pierwszy następca Ks. Bosko. Rysy osobowości, rządów i dzieł: 1888-1910”). Z okazji obchodów stulecia jego śmierci materiały te stanowią znaczące narzędzie do pogłębienia wiedzy o błogosławionym Michale Rua jako Przełożonym Generalnym.
Międzynarodowego Sympozjum Historii Dzieła Salezjańskiego, odbywającego
się w Turynie-Valdocco w dniach 28 października – 1 listopada 2009 r.
Dokumenty te, opracowane pod redakcją siostry Grazii Loparco, FMA i ks.
Stanisława Zimniaka, sdb, odpowiednio Prezesa i Sekretarza-skarbnika
Stowarzyszenia Historyków Salezjańskich (ACSSA), wraz z ostatnią
biografią autorstwa ks. Francisa Desramaut, dostarczają nowych
przesłanek do poznania błogosławionego Michała Rua.
Materiały są owocem pierwszych analiz wizerunku następcy Ks. Bosko. Jego
działalność jest rozpatrywana w świetle niektórych zasadniczych kwestii
związanych z zachowaniem charyzmatycznego dziedzictwa i jego relacji z
poszczególnymi środowiskami salezjańskimi (domy, inspektorie), obecnymi w
przeszło trzydziestu krajach, funkcjonującymi w różnych sytuacjach
politycznych, kulturowych i religijnych, znacznie różniących się od
tych, jakie były na początku.
Gdy chodzi o działy, które składają się na treść pozycji, te są
następujące: pierwszy, “biograficzno-hagiograficzny”, uwypukla
wyróżniające się rysy jego osobowości; drugi – poświęcony jest “relacjom
ogólnym”, aspektom rządzenia, dziełom i wyzwaniom; i trzeci, ostatni,
przybliża “relacje regionalne” z salezjanami z różnych środowisk.
Analiza dotyczy także intensywnych i różnorodnych kontaktów, jakie Ks.
Rua utrzymywał wewnątrz świata salezjańskiego: z Towarzystwem św.
Franciszka Salezego (SDB) i Córkami Maryi Wspomożycielki (CMW). Pod tym
względem osoba Ks. Rua jawi się jako dyskretna i serdeczna, ale także
odznaczająca się stałością w odwoływaniu się do Założyciela.
We wstępie ks. Pascual Chávez Villanueva, obecny Przełożony Generalny
Salezjanów, napisał: “Doprawdy czuł się ojcem CMW i SDB. Badania
potwierdzają owocne współdziałanie Ks. Rua i CMW w czasie przemiany
instytucjonalnej i społecznej; jawi się ono rzeczywiście jako jedyne w
swoim rodzaju pod względem stylu i nowego sposobu, których nie
znajdujemy ani w Ks. Bosko, ani w przyszłych Przełożonych Generalnych”.
“Te dokumenty – kontynuuje ks. Chávez – stawiają nas naprzeciw
działalności, która wprawia w zdumienie ze względu na swój ogrom,
różnorodność i dynamizm w odniesieniu do świata młodzieżowego. Było to
możliwe dzięki całej sieci powiązań strukturalnych, realizowanych na
rozległym poziomie, charakteryzujących się klimatem rodzinnym,
charakterystycznych dla charyzmatu salezjańskiego. Jego umiejętność
łagodnego i przenikliwego rządzenia jako Przełożonego Generalnego
przejawiały się w ewangelicznym duchu oraz pokornej i kreatywnej
służbie, otwartej na nowości czasów. W równym stopniu wyróżniała go
odwaga i zapał apostolski w czasach znaczonych epokowymi zmianami
ideologicznymi, które zagrażały Kościołowi Chrystusa i jego prawu do
apostolstwa i wychowania, zwłaszcza młodych z warstw ludowych”.
Obchody stulecia śmierci Ks. Rua zakończą się drugim kongresem. Od 29
października do 1 listopada 2010 r. w “Salesianum” w Rzymie będzie się
odbywać Międzynarodowy Kongres Zgromadzenia Salezjańskiego na temat:
“Ks. Michał Rua w historii”.
