Drohiczyn: Zwrócić się ku Chrystusowi – prawdziwej światłości
Dzień Życia Konsekrowanego, który przypada 2 lutego w święto Ofiarowania Pańskiego, zgromadził w drohiczyńskiej katedrze zakonników oraz siostry zakonne ze zgromadzeń pracujących na terenie diecezji drohiczyńskiej. Mszy św. z tej okazji przewodniczył i słowo Boże wygłosił ks. prał. Tadeusz Syczewski – delegat ks. bpa Piotra Sawczuka.
Witając przybyłych gości miejscowy proboszcz ks. kan. Wiesław Niemyjski przypomniał, że to dzięki św. Janowi Pawłowi II święto Ofiarowania Pańskiego obchodzone jest jako Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Cały świat kieruje swój wzrok na ojców, braci, siostry zakonne, dziewice i wdowy konsekrowane, pustelników, którzy ofiarowali swoje życie Bogu i są dla świata widzialnym znakiem Bożej obecności.
Wymowną częścią liturgii był obrzęd pobłogosławienia gromnic połączony z procesją.
W homilii ks. prał. Syczewski odniósł się do symboliki płonącej świecy. Liturgia nazywa Chrystusa Światłem na oświecenie pogan (Łk 2,32). Kaznodzieja wskazał, że to światło Chrystusowe daje człowiekowi dwie naczelne wartości. „Pierwsza wartość to ta, że daje rozpoznanie celu naszego życia i przedstawia jasno hierarchie wartości, które nas otaczają. Co należy postawić na pierwszym miejscu, co należy postawić na miejscach dalszych, co należy postawić na miejscu ostatnim? – to właśnie daje światło Chrystusa. (…) Druga wartość, jaką przynosi światło Chrystusa daje nam rozeznanie w hierarchii wartości. Życie ludzkie, żeby było godne człowieka, musi być uporządkowane. Wszystko ma być w nim ułożone na odpowiednich piętrach” – powiedział ks. Prałat. Każdy człowiek potrzebuje się zwrócić ku temu Chrystusowemu światłu. Wezwał to tego, „żebyśmy wrócili do Chrystusa, bo On jest światłem, naszą drogą i prawdą nieomylną w życiu i wówczas wróci sens, ład, fundament naszej konsekracji. Nie ma innej alternatywy. Bez tego nie ma radości chrześcijańskiej z bycia uczniem Chrystusa”.
Po homilii osoby życia konsekrowanego obecne w świątyni odnowiły swoje przyrzeczenia i śluby zakonne.
Eucharystia stała się dobrą okazją do dziękczynienia za codzienną pracę i posługę osób konsekrowanych oraz do modlitwy w intencji nowych powołań. Wyrażono je na zakończenie Mszy św. w postaci programu słowno-muzycznego.
Słowa podsumowania i wdzięczności wyraził salezjanin – ks. Tadeusz Niewęgłowski – delegat ds. instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego.
W diecezji drohiczyńskiej posługuje 13 zgromadzeń żeńskich: albertynki, benedyktynki, dominikanki, felicjanki, karmelitanki, klaryski, loretanki, misjonarki św. Rodziny, siostry Opatrzności Bożej, salezjanki, sercanki, służki, urszulanki oraz 3 zgromadzenia męskie: kapucyni, salezjanie i sercanie. Do grona osób życia konsekrowanego zalicza się także dziewica konsekrowana.
Lublin: Dzień Życia Konsekrowanego w archikatedrze
Uroczystość Ofiarowania Pańskiego to dzień, w którym osoby konsekrowane obchodzą swoje święto. Z osobami konsekrowanymi modlili się lubelscy biskupi.
W tym roku Dzień Życia Konsekrowanego obchodzony jest po raz 26. Ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w 1997 r. stał się okazją do spotkań i modlitwy osób, które oddały swoje życie Panu Bogu.
W Lublinie wszystkie osoby życia konsekrowanego zostały zaproszone na wspólną Eucharystię do archikatedry, której przewodniczył metropolita lubelski abp Stanisław Budzik.
W homilii arcybiskup przywołał m.in. słowa bpa Jacka Kicińskiego Przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, który liście skierowanym do osób konsekrowanych pisze, że osoby życia konsekrowanego ślubują i pragną żyć według trzech rad ewangelicznych: czystości. ubóstwa i posłuszeństwa.
Czystość jest wyrazem prawdziwej miłości, ubóstwo znakiem wolności, posłuszeństwo oznacza dyspozycyjność dla miłości, dla misji. W ten sposób osoby konsekrowane łącza się ze wspólnota Koscioła, ktorą wzbogacają swoimi charyzmatami. Siostry i bracia zakonni pokazują nam jak pojmować naszą misję, nasze posłanie. Przezywają swoją konsekrację w świecie i łączności ze światem.
Arcybiskup Stanisław podkreślił, że święto Ofiarowania Pańskiego jest dobrą okazją, aby podziękować Bogu za dar, jakim jest dla nas wszystkich życie konsekrowane w różnych jego wymiarach. – To też okazja do wyrażenia wdzięczności za wszelkie dobro, którego ciągle doznajemy dzięki modlitwie, pracy i trosce osób konsekrowanych, czyli was tutaj zgromadzonych – mówił metropolita. – Życie konsekrowane zostało dane nam wszystkim, abyśmy korzystali z jego dobrodziejstw i błogosławieństw. Ale mamy także obowiązek troszczyć się o to życie ochraniać i wspierać je.
W czasie Mszy św. osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby.
Łowicz: Dzień życia konsekrowanego
W święto Objawienia Pańskiego, w które przypada Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, w katedrze łowickiej odbyła się uroczysta Msza św. połączona z odnowieniem ślubów przez zakonników, siostry zakonnice i inne osoby żyjące według rad ewangelicznych. Eucharystii przewodniczył bp Wojciech Osial.
Światowy Dzień Życia Konsekrowanego ustanowił święty papież Jan Paweł II w 1997 roku. Ojciec święty chciał, aby był on okazją do głębszej refleksji Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. W katedrze łowickiej, sercu diecezji spotkali się podczas uroczystej Eucharystii zakonnicy, siostry zakonne, wdowy i dziewice konsekrowane odnawiali śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Wspólna modlitwa i spotkanie było okazją do modlitwy za siebie nawzajem.
Ich obecność jest nie do przecenienia. Na terenie diecezji łowickiej posługują 34 zgromadzenia zakonne. Każdego dnia siostry, bracia, ojcowie, kapłani gotowi są głosić czułość, dobroć i miłość Boga oraz nieść pomoc. Służą chorym, cierpiącym, dzieciom, młodzieży, rodzinom, poszukującym drogi swojego powołania, a także bezdomnym i zagubionym. Codzienne obowiązki okraszają modlitwą, uśmiechem, ciepłym gestem. Ich często cicha obecność przypomina, że celem życia każdego człowieka jest Królestwo Niebieskie.
Diecezjalne uroczystości rozpoczęły się przy pomniku polskiego papieża w pobliżu katedry. Po krótkiej modlitwie i poświęceniu świec zgromadzeni procesyjnie przeszli do świątyni, na uroczystą Mszę św. koncelebrowaną, której przewodniczył i homilię wygłosił bp Wojciech Osial.
– Istotą świętowania dnia życia konsekrowanego jest oddać Jezusowi swoją nędzę. I przytulić się do Jego miłosiernego serca – mówił w homilii bp Osial. Kaznodzieja podkreślił, że śluby zakonne to przepiękna więź miłości. Ludzie na ulicy tego nie rozumieją, ale wasza konsekracja to jest największy cud świata. Bo to jest przepiękna relacja miłości. Wielka zażyłość, wielka bliskość i wielka intymność- wasze mistyczne zaślubiny z Chrystusem. To są zaślubiny w najczystszej i najprawdziwszej miłości, która jest całkowitym darem z siebie – tłumaczył hierarcha.
W dalszych słowach homilii biskup wskazał na trzy najważniejsze drogi naśladowania Symeona i prorokini Anny. – Pierwsza to adoracja. Wasi święci założyciele, byli ludźmi, którzy adorowali Pana Jezusa. Całe ich życie skupiało się wokół tajemnicy Eucharystii. Adorowali po kilka razy w ciągu dnia. I gdy klękali przed Najświętszym Sakramentem nic nie było dla nich ważne. Oni zanurzali się w Boga. Tylko oni i Bóg. To jest tajemnica życia konsekrowanego. Miejcie czas na adorację. To jest najważniejsze spotkanie, obecność przemieniająca. Im więcej adoracji tym mniej grzechów – mówił biskup.
Drugą wskazaną przez biskupa drogą była pokora. – Kto będzie miał pokorę posiądzie i resztę. Tylko ludzie pokorni zwyciężają naprawdę. Prawdziwie powołanymi konsekrowanymi jesteśmy wtedy, kiedy zajmujemy ostatnie miejsce, kiedy całkowicie zapominamy o sobie, kiedy chcemy, aby o nas nie mówiono. Stara zasada duchowości głosi: „Pragnij być nieznanym i za nic mianym”. Żyjąc w tak głębokiej pokorze zaczniesz odkrywać, że twoje życie nie jest w rzeczach tego świata, ale w Bogu. Jakże potrzebna jest nam tutaj myśl matki Teresy, która mówiła” Nie modlę się o sukces, proszę o wierność” Sukces nie jest słowem Ewangelii – mówił.
Trzecią drogą była wrażliwość na współbrata, czyli wspólnotę. – To rzecz bardzo trudna, bo brakuje nam dobroci, miłości, cierpliwości. Twoja wrażliwość powie ci na ile jesteś prawdziwym uczniem Chrystusa. Jeśli zabraknie uczynków miłości życie konsekrowane nie będzie wiarygodne. Bardzo potrzeba nam wrażliwości, a nie cynizmu, arogancji, egoizmu.
Kończąc hierarcha prosił. – Drogie osoby życia konsekrowanego, śpiewajcie głośno z Symeonem jego kantyk, trwajcie w świątyni jak prorokini Anna, uwielbiajcie Pana za dar wybrania, za to, że pełnego słabości człowieka obdarza tak wielką łaską. Uwielbiajmy Boga za to, że uczy nas pokory i czułości. Niech święci założyciele w niebie radują się, że w swoich zgromadzeniach maja pięknych naśladowców – dodał biskup.
Po wyznaniu wiary zakonnicy, siostry zakonne, wdowy i dziewice konsekrowane odnawiali śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa
Radom – bp Marek Solarczyk: Dziękuję za wasze oddanie, modlitwę i gorliwość!
Przedstawiciele różnych form życia konsekrowanego spotkali się dziś w kościele pw. NMP Królowej Apostołów na radomskim Młodzianowie (księża pallotyni), aby podziękować za dar powołania. Mszy św. przewodniczył bp Marek Solarczyk. W Święto Ofiarowania Pańskiego (2 lutego) przypada Dzień Życia Konsekrowanego.
Spotkanie rozpoczęło się od modlitwy brewiarzowej i konferencji ks. Piotra Walkiewicza, diecezjalnego referenta ds. życia konsekrowanego i diecezjalnego koordynatora Synodu Biskupów, na temat zaangażowania osób konsekrowanych w zespoły synodalne w Diecezji Radomskiej. Następnie była adoracja Najświętszego Sakramentu i Msza św.
W homilii bp Marek przypomniał znaczenie ślubów zakonnych opartych na radach ewangelicznych, którymi są dobrowolne ubóstwo, dozgonna czystość i zupełne posłuszeństwo dla miłości Jezusa Chrystusa. Nawiązał również do hasła Roku Duszpasterskiego – „Posłani w pokoju Chrystusa”.
– Pozwólcie, moi drodzy, byśmy mogli spojrzeć na to dzisiejsze Słowo i na tę tajemnicę Święta odwołując się do tego hasła, które towarzyszy Kościołowi w Polsce – „Posłani w pokoju Chrystusa”. Trochę jesteśmy sprowokowani, aby do tego zajrzeć, kiedy słowa liturgii w tym zaproszeniu po zakończeniu obrzędu poświecenia świec mówiły „Idźmy w pokoju na spotkanie Pana”… Życzę wam, moi drodzy, aby to dzisiejsze święto, to, co za chwilę nastąpi – odnowienie ślubów – było z głębi serca wołaniem do Boga o to zachowanie i przeżywanie, świeżość i tęsknotę za Bogiem, o tę gotowość, otwartość na to, aby być gorliwym i oddanym w tym, co jest Bożym życiem, i by było pokornym, ufnym wołaniem o to wszystko, co święte – mówił Pasterz Diecezji Radomskiej i podziękował osobom życia konsekrowanego za ich posługę w diecezji: – Dziękuję za wasze oddanie, modlitwę i gorliwość!
W Diecezji Radomskiej jest 10 zgromadzeń męskich i 19 żeńskich (w tym 14 habitowych i 5 bezhabitowych), w tym jedno żeńskie zgromadzenie kontemplacyjne (Siostry Klaryski w Skaryszewie).
– Sióstr jest około 310, zaś zakonników około 90. Na terenie diecezji mieszka 14 osób z instytutów świeckich, 10 wdów konsekrowanych i 3 dziewice konsekrowane. Przygotowują się cztery kandydatki do obrzędu pobłogosławienia wdów i jedna kandydatka do dziewictwa konsekrowanego. – wylicza ks. Piotr Walkiewicz.
Świdnica. Konsekrowani światłem świata
Kilkadziesiąt sióstr, braci i ojców zakonnych, jak również wdów i dziewic konsekrowanych czy pustelników wzięło udział w diecezjalnych obchodach święta Ofiarowania Pańskiego.
Mszy św. w samo południe 2 lutego przewodniczył bp Adam Bałabuch w asyście kilkunastu kapłanów. W homilii, nawiązując do tegorocznego listu bp. Jacka Kicińskiego do osób konsekrowanych, przypomniał, że obchodzone święto przypomina prawdę objawioną w Betlejem.
– Znak Światła, w którym dzisiaj wyznajemy Chrystusa, jest znakiem prostym, a równocześnie tak bogatym. Chrystus jest światłem ludzkiego życia. Jest światłem, bo rozprasza jego mroki. Jest światłem, bo rozjaśnia jego tajemnice. Jest światłem, nadaje życiu sens i przekonuje człowieka o jego wielkiej godności – podkreślał.
To światło porównał do osób konsekrowanych, których świadectwo życia ma być dziś światłem dla świata.
– Wspólnota żyjąca miłością, nie zatrzymuje się w drodze. Jest to wspólnota, która zmierza w określonym celu, tym celem jest życie wieczne. W jej tworzeniu ważny jest wzajemny szacunek, otwartość i zrozumienie. Dzięki temu rodzi się komunia jedności w wierze, jedności w nadziei i jedności w miłości. Ta jedność sprawia, że każdy czuje się potrzebny i obdarzony miłością; w tej wspólnocie nikt nie jest wykluczony. Taki styl życia osób konsekrowanych staje się światłem dla innych, a jednocześnie uświadamia wszystkim, że posłaniem osób konsekrowanych jest nieustanne przypominanie nam, że doczesność nie jest celem ale drogą prowadzącą do celu – życia wiecznego – zauważył biskup pomocniczy diecezji świdnickiej.
Zachęcał przy tym zgromadzone w katedrze osoby konsekrowane do odpowiedzi na Bożą miłość ludzką miłością. Dziękował też im za wszystkie dzieła miłosierdzia i ewangelizacji, które są ich udziałem.
Głos zabrał też ks. Marek Korgul, referent ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, przypominając, że na terenie diecezji świdnickiej działają 23 zgromadzenia żeńskie skupione w 53 domach zakonnych, 3 dziewice i 5 wdów konsekrowanych, 1 pustelnica, jak również 11 zgromadzeń męskich w 21 domach zakonnych i 1 kandydat oczekujący na złożenie profesji pustelniczej
Szczecin: Dzień Życia Konsekrowanego 2022
W święto Ofiarowania Pańskiego, 2 lutego 2022 r., w Bazylice Archikatedralnej św. Jakuba w Szczecinie obchodzono XXVI Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, ustanowiony przez św. Jana Pawła II. Osoby Życia Konsekrowanego trwały na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem, a następnie uczestniczyły w uroczystej procesji i Eucharystii, której przewodniczył Ks. Biskup Henryk Wejman.
Podczas mszy św. odnowione zostały śluby i zobowiązania rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, przez które osoby konsekrowane w sposób szczególny poświęcone są Bogu. Kościół łączy Święto Ofiarowania Pańskiego z Dniem Życia Konsekrowanego i zaznacza, że konsekracja zakonna, to bardziej radykalna realizacja zobowiązań płynących z chrztu świętego. Radykalizm życia konsekrowanego polega na tym, że cały człowiek oddaje się do dyspozycji Temu, który ukochał go aż do końca. Podczas uroczystości miało miejsce rozpoczęcie peregrynacji relikwii błogosławionego Prymasa Stefana Kardynała Wyszyńskiego po naszej Ojczyźnie pod patronatem Katolickiego Stowarzyszenia Civitas Christiana. Przy śpiewie hymnu beatyfikacyjnego relikwie zostały uroczyście wprowadzone do Katedry przez s. Nullę Uczennicę Krzyża, uzdrowioną za Jego przyczyną. Na zakończenie uroczystości zgromadzeni wysłuchali świadectwa s. Nulli dotyczącego cudu uzdrowienia.
W naszej Archidiecezji posługuje 156 sióstr zakonnych z 19 zgromadzeń oraz 167 księży i braci zakonnych z 10 zgromadzeń.
Za: www.kuria.pl
Warszawa-Praga – bp Kamiński: Zapragnijmy mocno spotkania z Bogiem
2 lutego w Święto Ofiarowania Pańskiego po raz 26. w Kościele obchodzony był Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Uroczystej Eucharystii w Katedrze Warszawsko-Praskiej przewodniczył bp Romuald Kamiński.
W homilii Ordynariusz Warszawsko-Praski przypomniał, że istotą modlitwy jest przede wszystkim spotkanie i relacja z Bogiem:
Nieraz mamy do siebie taką pretensję, że po liturgii, wychodząc do naszych codziennych zajęć, mamy niedosyt. Nie umiemy może tego nazwać, ale właśnie to jest to, że uczestniczyliśmy w liturgii, ale nie nastąpiło spotkanie. Zapragnijmy mocno, aby spotkanie następowało, nie tylko w świątyni.
Bp Kamiński podziękował osobom życia konsekrowanego za codzienną modlitwę i wytrwałe realizowanie drogi powołania:
Pragnę podziękować za wielki dar codziennej Eucharystii, sprawowanej w każdej kaplicy domu zakonnego i kościele zakonnym z udziałem wspólnoty. To każdorazowo nowe źródło mocy dla diecezji, Ojczyzny i Kościoła. Trwanie na systematycznej modlitwie to stałe podtrzymywanie owocnego działania ludu Bożego. A potem podejmowanie różnorakich obowiązków na chwałę Boga i ku pożytkowi zbawiennemu dla bliźnich.
Po homilii odbył się obrzęd odnowienia ślubów zakonnych przez osoby konsekrowane obecne w praskiej katedrze.
Dzień Życia Konsekrowanego ustanowił Jan Paweł II w 1997 roku, jako czas szczególnej refleksji na temat posługi osób poświęconych Bogu i modlitwy w ich intencji.
Wrocław: Zaślubione Jezusowi
– Przygotować drogę na ostateczne przyjście Pana i oczekiwać w świątyni, bo Pan nagle przybędzie – to powołanie osób konsekrowanych – mówił bp Jacek Kiciński CMF w uroczystość Ofiarowania Pańskiego.
Mszy świętej w archikatedrze wrocławskiej w Światowy Dzień Życia Konsekrowanego przewodniczył abp Józef Kupny, metropolita wrocławski.
W świątyni modliły się siostry zakonne, zakonnicy i osoby indywidualnych form życia konsekrowanego. Podczas liturgii włączył dwie kobiety Karolinę i Monika do grona dziewic konsekrowanych. Kobiety zobowiązały się m.in. do życia w czystości, gorliwego życia sakramentalnego i odmawiania Liturgii Godzin. Przyjęły także obrączki symbolizujące zaślubiny z Chrystusem i otrzymały od metropolity wrocławskiego brewiarze.
Pasterz Kościoła wrocławskiego składając życzenia osobom konsekrowanym wspomniał o zbliżającej się beatyfikacji męczenniczek sióstr elżbietanek, która odbędzie się we Wrocławiu 11 czerwca 2022 roku.
– Te panie dzisiaj złożyły ofiarę swojego życia Chrystusowi przyjmując konsekrację. Życzę siły i mocy Ducha Świętego. Abyśmy wszyscy tu obecni, wraz z osobami konsekrowanymi, uwierzyli w moc Chrystusa. Beatyfikowane wkrótce siostry elżbietanki na pozór słabe, stały się tak mocne, że zostały męczenniczkami. W każdym z nas drzemie ta moc, tylko bądźmy wierni Chrystusowi. Dlatego życzę paniom, by wytrwały w ślubach, które złożyły tutaj publicznie w katedrze. A wszystkim osobom konsekrowanym życzę zdrowia, Bożego błogosławieństwa i wstawiennictwa tych milionów osób konsekrowanych, które już są w niebie i wspierają nas tu na ziemi swoimi modlitwami. Niech Bóg was umacnia na drodze realizacji Waszego powołania – mówi abp Józef Kupny.
W homilii bp Jacek Kiciński mówił o działaniu proroka Malachiasza, który żył w czasie, kiedy naród zapomniał o przymierzu i prawie. Prorok piętnuje małżeństwa mieszane, czary, cudzołóstwo, krzywoprzysięstwo i ucisk słabych. Wzywa do postawy wierności i wiernej cierpliwości w miłości, wiernej stałości w wierze i wiernego oczekiwania w nadziei.
A po pięciu wiekach od działania proroka Malachiasza Pan Jezus przybywa do świątyni. Uroczystość Ofiarowania Pańskiego wyjaśnia zapowiedź Malachiasza o przyjściu Pana.
– Ofiarowanie Pańskie dokonuje się w sposób prosty i skromny. Dla wielu to nagłe przybycie Pana do domu Ojca. W świątyni są zaledwie dwie osoby: Symeon oraz prorokini Anna. To wydarzenie pokazuje, że od czasów proroka Malachiasza nic się nie zmieniło. Nikt w świątyni nie czekał. Zabrakło wierności wobec Boga, czyli wiary w moc Jego słowa. Zabrało wierności wobec człowieka i wobec obietnicy, czyli nadziei spotkania – tłumaczył bp J. Kiciński.
Radość Symeona i Anny jest objawem ich wielkiej miłości do Boga. Patrząc na nich możemy powiedzieć, to są ludzie szczęśliwi i spełnieni. Ich ofiarowanie, czekanie, modlitwa i post zostały uwieńczone spotkaniem z Panem, który nagle przyszedł do swojego domu. Ta dwójka była wierna słowu Bożemu.
– Wpisuje się to w życie osób konsekrowanych. Żyjąc w świecie winni być aniołami, które przygotowują drogę Panu, być jak Symeon i Anna, którzy przygotowują drogę na Jego przyjście i wiernie oczekują w świątyni. Ojciec Święty Franciszek charakteryzując świat mówi o pewnych kontrastach. Z jednego strony widzimy życie poukładane, dobrobyt, kulturę materializmu, nieograniczoną wolność, a z drugiej pojawia się wielki dramat: globalne odrzucenie, brak wrażliwości na człowieka, pogarda dla innych, oderwanie od korzeni, brak krytycznego myślenia, nieufność wymieniał biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej.
Papież Franciszek jako lekarstwo na współczesne bolączki świata doradza duszpasterstwo obecności – to wyjście do człowieka, wysłuchanie go, wyjaśnianie jego problemów w świetle słowa Bożego i doprowadzenie go do spotkania z Jezusem.
– Przygotować drogę na ostateczne przyjście Pana i oczekiwać w świątyni, bo Pan nagle przybędzie – to powołanie osób konsekrowanych. Trzeba być z ludźmi, by przygotować ich na spotkanie przychodzącego Pana. Jeśli my nie wyjdziemy dzisiaj do ludzi, zwłaszcza do młodych, oni do nas niestety nie przyjdą. Prorok jest posłany, by szukać, rozeznawać, głosić i być świadkiem Bożej miłości. Dlatego potrzeba nam odnaleźć człowieka, dostrzec jego oblicze, zatrzymać się i poświęcić mu czas – apelował bp Jacek.
Przywołał słowa Benedykta XIV, który mówił, że czas poświęcony ludziom nigdy nie jest czasem straconym.
– W tym poszukiwaniu człowieka nie można zapomnieć o kontemplacji – to oczekiwanie w świątyni i rozważanie słowa Bożego – mówił do osób konsekrowanych bp Kiciński.
Do indywidualnych form życia konsekrowanego zaliczane są konsekrowane dziewice (w archidiecezji wrocławskiej jest ich 6, a także 5 kandydatek i 3 aspirantki), wdowy (w archidiecezji wrocławskiej do tego grona należą 4 panie, są ponadto 4 kandydatki i 1 aspirantka) oraz eremitki (w archidiecezji wrocławskiej jedna osoba jest w trakcie formacji).
Więcej: konsekrowane.org
Zielona Góra: Diecezjalne obchody Dnia Życia Konsekrowanego
W sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej 5 lutego odbyły się diecezjalne obchody Dnia Życia Konsekrowanego. Przewodniczył im bp Tadeusz Lityński, który modlił się w intencji 180 sióstr zakonny, 93 zakonników oraz wdów i dziewic konsekrowanych posługujących w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
Spotkanie pod „Posłani w pokoju Chrystusa” rozpoczęło się od konferencji ks. Kazimierza Małżeńskiego CM (diecezjalnego referenta ds. życia konsekrowanego) i adoracji Najświętszego Sakramentu. Głównym punktem uroczystości była Msza św. z odnowieniem ślubów zakonnych, której przewodniczył bp Tadeusz Lityński.
– Osoby konsekrowane, żyjąc w konkretnym środowisku, można powiedzieć, że są bardzo mocno ukierunkowane na niebo. I chcemy dzisiaj za ich obecność – w naszych świątyniach parafialnych, domach pomocy społecznej, w salkach katechetycznych, biurach parafialnych i wszędzie tam, gdzie jest potrzebna pomoc człowiekowi – wyrazić wdzięczność. Podziękować za dar modlitwy i służbę Kościołowi oraz prosi o błogosławieństwo – mówił bp Tadeusz Lityński na początku Mszy św.
Homilię wygłosił franciszkanin o. Witold Kuźma z Zielonej Góry.
Spotkanie zakończyła modlitwa różańcowa.
Aktualnie w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej pracuje około 180 sióstr z 24 żeńskich zgromadzeń zakonnych oraz 93 zakonników z 10 zgromadzeń męskich. Kilka kobiet podjęło indywidualne życie konsekrowane poprzez włączenie do stanu dziewic lub wdów.
W diecezjalne obchody Dnia Życia Konsekrowanego wpisała się także pielgrzymi wędrujący pieszo w każdą pierwszą sobotę miesiąca z Międzyrzecza do Rokitna w intencjach wynagradzających Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny.
