Home WiadomościZ kraju Pielgrzymka osób konsekrowanych na Górę św. Anny

Pielgrzymka osób konsekrowanych na Górę św. Anny

Redakcja

20. dnia września 2014 roku bracia klerycy wraz z Ojcami Magistrami, ojcem Jozue i ojcem Dominikiem brali udział w „Regionalnej pielgrzymce osób konsekrowanych” na Górze św. Anny, zorganizowanej przez Komisję Episkopatu Polski ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, by tam pod przewodnictwem Ks. Biskupa Rudolfa Pierskały, szczególnie przygotować się do roku życia konsekrowanego, który papież Franciszek wprowadzi z dniem 30.11 br. (pierwsza niedziela adwentu) i trwać on będzie do 02.02.2016 roku; a także pochylić się nad przygotowanym przez Watykańską Kongregację do Spraw Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego listem okólnym Rallegratevi (Radujcie się!) i zawartymi w nim treściami, którego wyrazem już miało być zawołanie Prefekta Kongregacji kard. João Bráz de Aviz, który na spotkaniu w Rzymie miał powiedzieć: „Słuchajcie koniec z tym – vita communis maxima penitentia!Vita communis maxima letitia!“. Zatem życie wspólne to nie największa pokuta. Życie wspólne to największa radość. I taki był też wydźwięk całości listu Rallegratevi.

Po przywitaniu przez Ks. Biskupa, wszyscy zgromadzeni rozpoczęli to spotkanie od wspólnej modlitwy Liturgią Godzin, godziną mniejszą-przedpołudniową.

Całość spotkania podzielona była na kilka części. Pierwsza, mająca miejsce w Domu Pielgrzyma na którą składały się wykład o. dra Ludwika Mycielskiego OSB, dotyczący listu Rallegratevi, którego fragmenty w telegraficzny sposób przedstawiały zaproszone przez o. Ludwika osoby konsekrowane dla uprzytomnienia wszystkim, o co mogą prosić podczas sprawowanej pod przewodnictwem Ks. Biskupa Mszy Świętej, i panel dyskusyjny, do którego zostały zaproszone siostry ze zgromadzeń żeńskich i bracia z męskich: s. Dolores, s. Agnieszka, p. Anna Szatkowska, ks. Bogdan Długosz SJ i ks. Andrzej Dymitrow – konsultant do spraw osób konsekrowanych diecezji opolskiej. Przed wykładem o. Ludwika i panelem dyskusyjnym wystąpił o. Wiesław Dudek OFM w z przygotowanym przez siebie repertuarem duchowo-muzycznym, w którym zaprezentował kilka swoich utworów, a także na prośbę ks. Biskupa zagrał kilka pieśni, w które mogli się włączyć wszyscy obecni.

List Rallegratevi (Radujcie się!) zawiera część pierwszą: Radujcie się! Weselcie się! Promieniujcie radością! i część drugą: Pocieszajcie lud! Podsyła on nam do rozważenia szereg tekstów biblijnych, nade wszystko jednak przekazuje słowa papieża Franciszka. Zwieńczeniem tego listu jest modlitwa: Bądź pozdrowiona Matko Radości. A oto kilka z prezentowanych fragmentów:

“„To jest piękno konsekracji: radość, radość…”. Radość niesienia wszystkim pocieszenia Bożego. Są to słowa Papieża Franciszka podczas spotkania z seminarzystami, nowicjuszami i nowicjuszkami. „Nie ma świętości w smutku!” – mówi dalej Papież, nie bądźcie smutni jak inni, którzy nie mają nadziei, pisał św. Paweł (1 Tes 4,13).
Radość nie jest niepotrzebną ozdobą, ale potrzebą i fundamentem życia ludzkiego. W codziennym zabieganiu każdy mężczyzna i każda kobieta pragnie osiągnąć radość całą swoją istotą i zamieszkać w niej”.
“„Dzisiaj ludzie potrzebują z pewnością słowa, ale przede wszystkim pragną, abyśmy świadczyli o miłosierdziu, o czułości Pana, rozgrzewającej serce, budzącej nadzieję, pociągającej ku dobru. Radość niesienia Bożego pocieszenia!”. […]
Z radości spotkania z Panem i z Jego powołania wypływa służba Kościołowi, misja: nieść mężczyznom i kobietom naszych czasów pocieszenie Boga, świadczyć o Jego miłosierdziu”.
„Kościół musi być pociągający. Obudźcie świat! Bądźcie świadkami innego sposobu postępowania, działania, życia! Jest możliwe żyć inaczej na tym świecie. […] A ja oczekuje od was tego świadectwa”.

Panel dyskusyjny poprowadzony przez wybranych członków życia konsekrowanego, miał za zadanie naświetlić osobistą refleksję każdego z prowadzących na temat istoty takiego powołania przeżywanego w radości, jaką dostrzegają w swoim życiu zarówno w życiu czynnym, kontemplatywnym, naukowym w kontekście lektury listu Rallegratevi. List ten bardzo mocno mówi o pragnieniach – jak mówił o. Bogdan – spójrz w głąb swego serca, spójrz w głąb siebie samego i zapytaj czy masz w swym sercu pragnienie czegoś wielkiego? Codzienność ma to do siebie, że zabija, natomiast jak popatrzymy na Jezusa ukrzyżowanego, zobaczymy, że realizuje swoje powołanie, swoją pasję, nic innego jak marzenie, które przez całe Jego życie jakoś się realizowało – zbawić człowieka. Ta pasja, to marzenie potrafi przejść poza śmierć; w związku z tym gdy pojawia się jakaś przeszkoda, to pasja pozwala spojrzeć poza tą trudność. Ważne, że pasją, pokarmem, marzeniem dla Jezusa było pełnienie woli Bożej i często w różny sposób pytał siebie jaka jest wola Boża dla Niego w tej bardzo konkretnej sytuacji. Istotną rzeczą jest także aby zachować w pamięci wszelkie Boże dzieła nie tylko wobec siebie samego ale także wobec całej społeczności, ponieważ pamięć ta jest źródłem wdzięczności, a ta z kolei wyzwala radość życia Bożego, o którą tak bardzo chodzi papieżowi Franciszkowi w liście do osób konsekrowanych.

“Nasza krótka pamięć i małe doświadczenie utrudniają nam często poszukiwanie „ziemi radości”, na której rozsmakowalibyśmy się w odbiciu Boga. Mamy tysiące powodów, aby trwać w radości. Jej korzeń karmi się pełnym wiary i wytrwałym słuchaniem Słowa Bożego. Słyszymy w szkole Mistrza: aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna (J 15,20)”, trzeba więc ćwiczyć się w doskonałej radości.

Po wykładzie i panelu wszyscy udali się do bazyliki św. Anny, by tam o godzinie 13.30 uczestniczyć w Eucharystii, którą sprawował Ks. Biskup. Podczas homilii bp Rudolf mówił o budowaniu wspólnoty radości na wzór Bożego domu, którego fundamentem jest sam Chrystus Pan. Już w samym akcie pokuty – jak wspomniał Ks. Biskup – zawarty jest głęboki wymiar działania wspólnot, kiedy w słowach przeto błagam (…) i was, bracia i siostry, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego, każdy z nas błaga swoich braci i swoje siostry o modlitwę za siebie wzajemnie. Forma błagalna zawarta jest w przestrzeni pokory wobec każdego dziecka Bożego, jednocześnie w gotowości służby wobec drugiego współbrata i drugiej współsiostry.

Następnie po Mszy Św. wszyscy udali się ponownie do Domu Pielgrzyma na wspólny posiłek, a po nim odbyły się ok. godz. 16.00 I Nieszpory z XXV niedzieli zwykłej z rozesłaniem uczestników, uroczystym błogosławieństwem ks. Biskupa i wspólnym zdjęciem.

Więcej (zdjęcia) na: www.franciszkanie.com

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda