Świętość to powołanie, to zadanie dla każdego z nas. Całe nasze życie to dążenie do świętości, to doskonalenie się w świętości życia. Świętość to doskonałość w miłości. Ideał świętości pokazuje nam całym życiem Jezus Chrystus. Naucza On o świętości i podaje kodeks świętości. Kodeksem tym jest Ewangelia. A streszczeniem jest nauka ośmiu błogosławieństw.
„Jezus przeszedł przez życie czyniąc dobrze„. Tak krótko streszcza święte życie Jezusa, Pismo święte. Takie jest nasze zadanie, nasza droga, nasz cel. Iść przez życie i czynić dobro na ile tylko starczy nam sił i zapału.
Nabożeństwo Pierwszych Piątków miesiąca tylko wtedy ma sens, gdy zachęci nas i umocni na drodze do świętości. Msza św. a wcześniej sakrament pokuty i pojednania. Przyjęta Komunia św. w duchu wynagrodzenia i adoracja Najświętszego Sakramentu odmawiana litania i wszelkie akty oddania, ofiarowania są w tym celu aby trudem ziemskiego życia w zjednoczeniu z Bogiem Miłością zdobyć świętość i tą świętością radować się przez całą wieczność.
Dziś tak wielu szuka innego szczęścia, innej radości. Nie świętość, ale to co przyziemne, dotykalne, namacalne staje się celem wszelkich trudów i wysiłków. Trzeba więc abyśmy kontemplując Świętość Serca Jezusowego, Jego doskonałą Miłość ukrytą w Najświętszym Sercu, wynagradzali za tych, którzy o świętości życia nie myślą, którzy do ideałów świętości nie dążą, ale co więcej, przeciwko tej świętości występują. W czasach nam współczesnych wielu ze świętości sobie szydzi, świętość wyśmiewa, w świętość życia nie wierzy, ze świętością walczy. Wielu propaguje styl życia przeciwny doskonałości, świętości. Dlatego Czciciele Serca Jezusowego wpatrzeni w doskonałość Jego Miłości swoim życiem, modlitwą, gorliwością będą wynagradzać i apostołować udowadniając, że życie święte jest dziś możliwe, co więcej konieczne dla harmonii i pokoju na świecie.
W tym pierwszopiątkowym spotkaniu przywołajmy także wspomnienie tych świętych, którzy są nam bliscy. Świętych, którzy żyli nabożeństwem do Najświętszego Serca Pana Jezusa, którzy to nabożeństwo propagowali. To oni już w niebie wpatrują się w to Serce, które tak bardzo ludzi umiłowało. To oni przeżywają szczęście z miłowania bez końca. To oni pokazują nam, że należy kochać Miłość, która jest niekochana tu na ziemi, to oni zachęcają aby kochając teraz, kochać bez miary w niebie. Ci święci życiem oddanym Bogu i bliźnim udowodnili, że każdy może i powinien realizować to najważniejsze powołanie – do świętości.
Świętość to trud i wysiłek. Ideałem bowiem jest świętość samego Boga. „Świętymi bądźcie jak Ojciec Niebieski jest Świętym” Ileż trzeba modlitwy, ileż prośby pokornej z naszej strony, aby Bóg dał nam łaskę trwania w pragnieniu świętości na co dzień. Aby Jezus kształtował nasze serca na wzór Serca Swego. Abyśmy przez całą wieczność zjednoczeni w miłości żyli tą miłością, którą tutaj na ziemi realizujemy.
Warto podjąć ten wysiłek z pomocą łaski Bożej, gdyż owocem jest odkrywanie wszystkich tajemnic miłującego Serca Jezusowego przez całą wieczność. Owocem jest wspólna radość z tymi, którzy umiłowali przed nami. Skoro mogli i potrafili oni – wszyscy święci, możemy i potrafimy także my! Jako uczestnicy pierwszopiątkowych spotkań z Sercem Jezusa błagajmy, by tęskniących za świętością, realizujących świętość życia, naśladujących świętość Boga było jak najwięcej. Błagajmy, aby świętość dominowała w życiu każdego wierzącego i doprowadziła nas wszystkich do wieczności, która będzie oglądaniem Boga Świętego, która będzie odkrywaniem tajemnic miłości Jego Najświętszego Serca. Amen
