Tego roku, pomimo dotkliwego, topniejącego i ciągle przybywającego nowego śniegu, warszawiacy i turyści licznie odwiedzali Groby Pańskie w Wielką Sobotę.
Nie zabrakło ich także przy pustych już Grobach Pańskich w kościołach na Trakcie Królewskim oraz przy Rynku Starego i Nowego Miasta w Święta Wielkanocne.
Według dostępnych źródeł, mieszkańcy Warszawy masowo nawiedzają Groby Pańskie w Wielką Sobotę dopiero od połowy XIX wieku, tj. od czasu, kiedy szczególnie dotkliwie odczuwali represje carskiego zaborcy i szukali pocieszenia u ukrzyżowanego Zbawiciela.
Na przestrzeni lat warszawskie Groby Pańskie, oprócz wymowy religijnej , mają niekiedy także wymowę społeczną, a nawet polityczną.
Patriotyczny akcent odczytujemy także w Grobie Pańskim w kościele p.w. Świętego Ducha u Paulinów. Umieszczono tam pośrodku białego tła z czerwonym obramowaniem tabernakulum, a nad nim obraz ubiczowanego Chrystusa w koronie cierniowej – Ecce Homo. Słowa „ ubi Ecce homo” – oto Człowiek miał wypowiedzieć Piłat ukazujący Chrystusa ludowi żydowskiemu, (Jan 19,5).
U Ojców Franciszkanów na Zakroczymskiej Grób Pański stanowi tryptyk – Pośrodku obraz Pana Jezusa Miłosiernego z tabernakulum, po bokach przysłonięte obrazy Ecce Homo i Chrystusa na Krzyżu. Napis „Tak Bóg umiłował Swiat” zaprasza nawiedzających do refleksji.
U Dominikanów na Freta w Grobie Pańskim widzimy oprócz piasku , też rośliny , kwitnące kwiaty, źródełko i jabłko. To Eden – objaśnia dzieciom w czasie homilii symbolikę grobu Pańskiego o. Mirosław Pilśniak. Nie widać Chrystusa, bo według Ewangelii w grobie był On owinięty, potem zmartwychwstał i objawił się w pełni człowieczeństwa – mówi dominikanin.
Do trwającego ROKU WIARY nawiązuje również Grób Pański w Bazylice św. Krzyża. Umieszczono tam napis: „ Wierzę w grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny , Amen”.
Anna Dziemska
