Home WiadomościOdeszli do Pana Pożegnania: o. Feliks Mechecki OFMConv

Pożegnania: o. Feliks Mechecki OFMConv

Redakcja

ŚP. Ojciec Feliks Mechecki, profes uroczysty Prowincji Matki Bożej Niepokalanej, jubilat w Zakonie i kapłaństwie, zmarł w Niepokalanowie dnia 3 grudnia 2023 r. w wieku 84 lat, przeżywszy 66 lat w Zakonie i 60 lat w kapłaństwie.

Janusz Stanisław Mechecki urodził się dnia 5 sierpnia 1939 r. w Wiskitkach, z rodziców Stanisława i Sabiny z domu Mońka. Dnia 6 sierpnia 1939 r. został ochrzczony w kościele parafialnym pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Wiskitkach, w archidiecezji warszawskiej.

W szóstym roku życia przeprowadził się wraz z rodzicami i zamieszkał w Koszalinie. W styczniu 1951 r. został ministrantem w kościele pw. św. Józefa Rzemieślnika w Koszalinie. Dnia 17 czerwca tego samego roku otrzymał sakrament bierzmowania.

Edukację rozpoczął w miejscowej siedmioklasowej szkole podstawowej, natomiast naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Dubois w Koszalinie zakończył pomyślnie egzaminem dojrzałości w czerwcu 1956 r.

Od razu po maturze, dnia 26 czerwca 1956 r. skierował prośbę o przyjęcie do Zakonu. Przyjmując zakonne imię Feliks, rozpoczął nowicjat 12 września 1956 r. w Niepokalanowie pod kierunkiem mistrza o. Władysława Ryguły. Pierwszą profesję zakonną brat Feliks złożył w Niepokalanowie dnia 15 września 1957 r.

Studia filozoficzne odbywał w latach 1957-1959 w Łodzi Łagiewnikach. W opinii ówczesnego magistra kleryków o. Benedykta Rdzanka, był „pilny, dosyć zdolny, pobożny i dobrze ułożony”. Od roku 1959 studiował teologię w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Krakowie, gdzie dnia 8 grudnia 1961 r. złożył profesję wieczystą na ręce prowincjała o. Wojciecha Zmarza. Po ukończeniu studiów teologicznych dnia 21 czerwca 1963 r. w Krakowie przyjął Sakrament Święceń w stopniu prezbiteratu z rąk biskupa Juliana Groblickiego.

W latach 1963-1964 o. Feliks na mocy posłuszeństwa zakonnego przebywał w klasztorze w Gdyni, posługując jako katecheta. Na kolejne trzy lata został przeniesiony do klasztoru w Lublinie, gdzie studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Studia uwieńczył tytułem magistra filozofii chrześcijańskiej z zakresu filozofii teoretycznej (metafizyki), który uzyskał dnia 30 września 1967 r.

Od początku września 1967 r. przez przełożonych zakonnych o. Feliks został przeniesiony do Niepokalanowa, gdzie pracował w parafii oraz był nauczycielem w  miejscowym  Niższym  Seminarium  Duchownym. W roku akademickim 1968/1969 został przeniesiony do Łodzi Łagiewnik, gdzie został wykładowcą metafizyki i filozofii Boga w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów. Przez następne dwa lata wykładał te same przedmioty we franciszkańskim seminarium w Krakowie, do którego został przeniesiony, pełniąc tam również obowiązek ekonoma.

Od roku 1968 miał otwarty przewód doktorski na KUL-u. W związku z tym otrzymał stypendium na naukę języka francuskiego w latach 1972-1973 w Paryżu, a następnie przez rok w Szwajcarii. Do Ojczyzny o. Feliks wrócił w styczniu 1974 r. i ponownie rozpoczął pracę duszpasterską w Niepokalanowie.

Dnia 11 czerwca 1977 r. Kapituła Prowincjalna powierzyła o. Feliksowi obowiązek gwardiana klasztoru w Poznaniu. Trzy dni później złożył on jednak rezygnację, w której przyczynę wyjaśnił w następujący sposób: „dla dobra Prowincji, jestem gotów podjąć zaproponowany mi przez Najprzewielebniejszego Ojca Prowincjała, urząd gwardiana klasztoru w Łagiewnikach i przygotować ten klasztor na Seminarium”. Obowiązek ten objął o. Feliks uchwałą Rady Prowincjalnej z dnia 20 czerwca 1977 r. Od kwietnia 1978 r. został rektorem powstającego franciszkańskiego Seminarium, wykładowcą przedmiotów filozoficznych, a także odpowiedzialnym za budowę gmachu Seminarium. Dnia 23 czerwca 1980 r. Kapituła Prowincjalna ponownie powierzyła o. Feliksowi obowiązek gwardiana klasztoru w Łodzi Łagiewnikach i rektora franciszkańskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi Łagiewnikach, a także przewodniczącego Komisji Prowincjalnej do spraw Budowlanych i Gospodarczych.

Trzy lata później o. Feliks został przeniesiony do klasztoru w Warszawie, ponieważ przez kolejną Kapitułę Prowincjalną w sierpniu 1983 r. został wybrany Asystentem Prowincjalnym i Ekonomem Prowincji. W latach 1982-1986 o. Feliks był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Łódzkiej.

Decyzją Kapituły Prowincjalnej w 1986 r. o. Feliks ponownie został wybrany na Ekonoma Prowincji. Obowiązek ten piastował do 1989 r., kiedy to został wybrany gwardianem klasztoru w Łodzi przy ul. Tatrzańskiej 111 oraz proboszczem parafii pw. św. Maksymiliana Kolbego. Tutaj o. Feliks zajął się kontynuacją budowy klasztoru i kościoła. W latach 1990-1995 o. Feliks był wicedziekanem dekanatu Łódź Dąbrowa. Zarówno w 1992 r., jak i w 1996 r., kolejne kapituły powierzały o. Feliksowi obowiązek gwardiana klasztoru w Łodzi Dąbrowie. W latach 1992-2000 był on również członkiem Komisji Prowincjalnej do spraw Budowlanych i Gospodarczych.

Dnia 1 czerwca 2000 r. Kapituła Prowincjalna obradująca w Niepokalanowie powierzyła o. Feliksowi urząd gwardiana klasztoru w Kaliszu. Został on również proboszczem miejscowej franciszkańskiej parafii.

Dnia 1 lipca 2004 r. na mocy zakonnego posłuszeństwa o. Feliks został przeniesiony do Niepokalanowa pod władzę i ojcowską opiekę miejscowego przełożonego. W tym też klasztorze posługiwał do dnia 3 grudnia 2023 r., kiedy przyszła do niego siostra śmierć, by przeprowadzić go do Domu Ojca.

Wdzięczni za życie i owocną działalność i posługę ŚP. o. Feliksa Mecheckiego zanosimy do Boga Miłosierdzia nasze modlitwy, aby wprowadził go krainy życia wiecznego oraz pozwolił mu oglądać swoje Święte Oblicze.

Uroczystości pogrzebowe ŚP. O. Feliksa Mecheckiego odbędą się w Niepokalanowie dnia 6 grudnia 2023 r. Ciało ŚP. o. Feliksa zostanie pogrzebane na cmentarzu klasztornym w Niepokalanowie.

Opracował: o. Robert M. Stachowiak

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda