Ze smutkiem informujmy, że 27 kwietnia 2021 r. o godzinie 18.30 czasu miejscowego w szpitalu w Taguatinga w Brazylii w wieku 86 lat zmarł ŚP. O. Franciszek Mirosław Kramek OFMConv, jubilat w Zakonie i kapłaństwie, misjonarz w Brazylii od 1974 roku, przeżywszy w Zakonie 69 lat i w kapłaństwie 62 lata.
Dnia 18 kwietnia stwierdzono u niego zarażenie wirusem Covid-19 a dnia 27 kwietnia poczuł się źle i stwierdzono początki zawału serca.
Przedstawiamy życiorys zmarłego misjonarza, napisany przez sekretarza brazylijskiej Prowincji Św. Maksymiliana Kolbe i przetłumaczony z j. portugalskiego.
Śp. +O. Mirosław Franciszek Kramek urodził się 12 stycznia 1935 r. w Babinie w Polsce jako syn rolników. Tracąc ojca w młodym wieku, był wychowywany przez matkę Mariannę, która ponownie wyszła za mąż za Jana. Marianna była prostą i dyskretną kobietę, która wychowywała swoje dzieci dobrym przykładem. W obliczu inwazji Niemiec na ziemie polskie w czasie II wojny światowej majątek rodzinny znajdował się pod okupacją. W dzieciństwie Franciszek niejednokrotnie cieszył się, że ocalal przy życiu: dwukrotnie został uwolniony od plutonu egzekucyjnego przez żołnierzy niemieckich, uniknął bombardowań i eksplozji min lądowych, tak samo jako dziecko ocalał, kiedy uderzył go piorun.
Dopiero długie życie i owoce płynące z jego misjonarzowania pozwolą mu zrozumieć, jak cenne było jego życie. Bóg wyznaczył mu misję, którą mały Franciszek zaczął poznawać, gdy w wieku siedmiu lat po raz pierwszy zetknął się z franciszkaninem konwentualnym o. Andrzejem Klimuszko, który przybył do jego wioski i na spotkaniu z dziećmi, zwrócił się do niego i mu wyprorokował, że będzie księdzem. Prawie nie mogąc spełnić się takiej przepowiedni, czy to z powodu opóźnień w nauce spowodowanych przez wojnę, czy z powodu trudności w nauce. Po kilku latach już jako nastolatek pracował przy sianokosach na wiejskiej posiadłości swojej rodziny, Franciszek ułyszał tajemiczy i doniosły głos, który wzywał go do seminarium. Opowiadając to swojej mamie ona mu poleciła by udał się do proboszcza i on mu poradzi co ma robić. Posłuszny matce i w rozmowie z ks. Adamem doradzony by zaufał temu powołaniu i zdecydował się. Ksiądz Adam pomógł mu wstąpić do seminarium założonego przez św. Maksymiliana w Niepokalanowie.
W wieku 14 lat, 1 września 1949 r. młody Franciszek rozpoczął formację zakonną. Br. Mirosław Franciszek Kramek nowicjat rozpoczał 30 sierpnia 1951 r., a śluby czasowe złożył 31 sierpnia 1952 r.
Po nowicjacie kontynuował naukę w gimnazjum w Niepokalanowie, mimo wielkich trudności by je ukończyć. Tutaj po raz kolejny był wdzięczny za towarzyszące mu łaski Boże. W latach 1954-1959 studiował filozofię i teologię. W dniu 04.10.1956 r. o. Mirosław Franciszek złożył profesję wieczystą, a dnia 02.08.1959 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk przyszłego błogosławionego Kardynała Prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego. Pielęgnując w sercu wielką tęsknotę za życiem misyjnym, po święceniach O. Mirosław Franciszek rozpoczął pracę apostolską w Sławnie (1959-1962), gdzie pełnił funkcję wikariusza parafii i kapelana szpitalnego. W Niepokalanowie (1962-1964), w Niższym Seminarium Duchownym, został mianowany vicemagistrem formacji i tam był w stanie zainspirować wielu młodych seminarzystów do kontynuowania powołania misyjnego. W Gnieźnie (1964-1966) był vicemistrzem nowicjatu. Przed wyjazdem na misje Ad Gentes O. Mirosław Franciszek pracował w Koszalinie (1966-1972) jako wikariusz parafii; w Skarżysku (1972), również jako wikariusz parafii.
W Poznaniu w latach 1972-1974 rozpoczął przygotowania do misji wraz z innymi kandydatami. Prowincja zachęcena zapałem misyjnym św. Maksymiliana, przy okazji jego beatyfikacji, prowincjał o. Mariusz Paczóski z radą Prowincji Matki Bożej Niepokalanej postanowił otworzyć misję. Czując powołanie, o. Mirosław Franciszek zapisał się do grona misjonarzy i z wielkim entuzjazmem 19.12.1974 wraz z o. Markiem Ignaszewskim, o. Euzebiuszem Wargulewskim i bratem zakonnym Edmundem Grabowieckim wyjechał w grupie misjnej do Brazylii, docierając do Rio de Janeiro 18 stycznia 1975 r. Dlatego O. Franciszek (w BR używa tylko imienia z chrztu) praktycznie należy do pierwszej grupy misjonarzy, którzy przybyli do Brazylii 3 miesiące po przybyciu założyciela Misji, Biskupa O. Augustyna Januszewicza (16/10/1974).
Przebywając i pracując w parafii Św. Sebastiana, w Uruaçu – GO, od maja 1975 do kwietnia 1976, przygotowywał się do objęcia parafii Nossa Senhora das Graças w Rialma – GO, 4 kwietnia 1976, gdzie pracował do 27.02.1977. Następnie został pierwszym franciszkańskim proboszczem i gwardianem nowo powierzonej nam przez biskupa wielkiej parafii Św. Józefa w Niquelândia – GO w dniu 19.03.1977, opiekując się Sanktuarium Nossa Senhora da Abadia.
W Niquelândia, razem z O. Janem M. Chrzcicielem Wajgertem, O. Franciszek pracował także by wybudować klasztor pw. Św. Józefa. Jako oddany i gorliwy pasterz, wykonał wiele prac i przez dziesięć lat troszczył się i zaradzał potrzebom, opiekując się powierzonymi jego trosce duszpasterskiej w tym rozległym regjonie Goiás do grudnia 1986 roku. Przeniesiony do Novo Gama – GO. Od 01.01.1990 do 11.08.1992 O. Franciszek objął nową posługę duszpasterską w Valparaíso de Goiás, również tam jako proboszcz parafii São Francisco de Assis. 08.11.1992 r. O. Franciszek wrócił do Novo Gama de Goiás, gdzie ponownie objął funkcje gwardiana i proboszcza i pozostał tam przez kolejne siedem lat, aż do przeniesienia się do klasztoru São Marcos i São Lucas, w Ceilândia – DF, gdzie prowadził pracę apostolską aż do powołania na stanowisko o. duchownego seminarium São Francisco de Assis w Brasílii w 2002 r. W niedługim czasie O. Franciszek zostanie mianowany wicemagistrem nowicjatu i pod koniec 2003 roku został przeniesiony do Águas Lindas de Goiás, gdzie pozostał wice-mistrzem do 2007 roku. O. Francisco pozostał w Águas Lindas, pracując jako wikariusz parafii i tam rozwinął długi i trwały apostolat, aż do jego śmierci 27.04.2021 r. w wieku 86 lat.
W swoim długim życiu fr.Franciszek wykonał wiele prac fizycznych, przy budowie i renowacji wielu kościołów i klasztorów, a także prace intelektualne poprzez różne napisane przez siebie książki, ale przede wszystkim poświęcił się z wielkim zapałem budowaniu Kościoła. i szerzeniu wiary katolickiej. Niezaprzeczalne jest jego świadectwo solidnej i katolickiej wiary, a także świadectwo dobrego harmonizowania działalności duszpasterskiej i świadectwa dawanego w życiu codziennym swej profesji zakonnej. O. Franciszek przez całe życie zwracał szczególną uwagę na opiekę nad chorymi i umierającymi. Wśród posług duszpasterskich, które O Franciszek wykonywał najczęściej, aż do śmierci, są wizyty w szpitalach i Komunia, którą nosił tym, którzy nie mogli już uczestniczyć we Mszy św. Mimo wielkich doświadczczeń co do stanu swego zdrowia, zwsze wychodził zwycięsko! O. Franciszek Kramek czując się coraz lepiej, nagle poczuł bóle i po zabiegu w najbliższym szpitalu został nagle przewieziony do regjonalnego ale zmarł nagle 27 kwietnia 2021 r. o godzinie 18:00 na zawał serca. Ciało O. Franciszka Kramka zostało pochowane na cmentarzu Niepokalanego Poczęcia, w Jardim da Imaculada w Cidade Ocidental-GO, w dniu 29.04.2021 o godz. 16:00. Tłumaczenie z j. portugalskiego o. Mieczysław Tlaga OGMConv
