Home WiadomościOdeszli do Pana Pożegnania: O. Ludwik Bartoszak OFMConv

Pożegnania: O. Ludwik Bartoszak OFMConv

Redakcja

Dnia 1 czerwca 2023 r., w wieku 90 lat, w 64 roku kapłaństwa i 66 roku profesji wieczystej, odszedł do Pana o. Ludwik (Stanisław Marcin) Bartoszak, członek Gdańskiej Prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Polsce (Franciszkanów).

O. Ludwik Bartoszak urodził się 8 listopada 1932 r. w Gnieźnie jako jeden z siedmiu synów Franciszka, pracownika kolejowego oraz Anastazji z domu Ratajczak. 13 listopada 1932 r. został ochrzczony w gnieźnieńskim sanktuarium maryjnym franciszkanów, otrzymując imiona Stanisław Marcin. W czasie wojny przeżył śmierć swojego Ojca, który po służbie w Armii Poznań i udziale w powstaniu wielkopolskim został zamęczony w obozie koncentracyjnym w Gross-Rosen. Od tego czasu był wychowywany przez owdowiałą Matkę, od wczesnych lat pracując w zakładzie tapicerskim.

30 sierpnia 1953 r. rozpoczął roczny nowicjat franciszkański w Łodzi-Łagiewnikach, po którym, 31 sierpnia 1954 r., złożył swoją pierwszą profesję zakonną w Niepokalanowie. Przez kolejne 6 lat kontynuował formację zakonną, odbywając studia filozoficzne w Łodzi- Łagiewnikach oraz teologiczne w Krakowie. W tym czasie przyjął niższe święcenia (subdiakonat) z rąk ówczesnego biskupa Karola Wojtyły, a następnie, 4 października 1957 r., złożył swoje śluby wieczyste, a 7 lutego 1960 r. przyjął święcenia kapłańskie.

Przez pierwszą dekadę po święceniach o. Ludwik był kierowany przez władze zakonne do pracy duszpasterskiej kolejno w Wyszogrodzie (1960), w Chodakowie (1961), gdzie pełnił obowiązki wikarego i katechety, w Lęborku (1962), w Wyszogrodzie (1964), gdzie został mu powierzony urząd gwardiana, w Kołobrzegu (1965), w Korzystnie koło Kołobrzegu (1965) oraz w Mielnie (1969).

W 1971 r. został po raz pierwszy przeniesiony do Koszalina, gdzie posługiwał jako wikariusz i kapelan szpitala przeciwgruźliczego, a także prowadził prace przy renowacji miejscowej katedry pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, która w tym czasie pozostawała pod opieką franciszkanów.

Trzy lata później, w roku 1974, o. Ludwik rozpoczął posługę w łódzkim klasztorze przy ul. Rzgowskiej, gdzie został mu powierzony urząd gwardiana. W tym czasie, w roku 1975, otrzymał pozwolenie na studia na ATK, a w 1978 r. objął urząd administratora parafii. Dwa lata później, w roku 1980, został przeniesiony do Kalisza, a następnie powtórnie do łódzkiego klasztoru przy ul. Rzgowskiej.

W 1981 r. o. Ludwikowi zostało powierzone jedno z największych zadań administracyjnych w jego życiu zakonnym, jakim była budowa nowego kościoła i domu zakonnego w osiedlu Łódź-Dąbrowa. Realizacja otrzymanego polecenia wymagała od niego wyszukania miejsca pod budowę, a następnie przeprowadzenia starań o jego pozyskanie, uzyskania zezwolenia na prace, a wreszcie kierowania samą budową. W tym okresie, w roku 1982, o. Ludwik obronił też pracę nt. „Religijność nupturientów miasta Łodzi”, uzyskując tytuł magistra teologii na Wydziale Teologicznym w zakresie studiów nad rodziną na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W tym samym roku został wybrany członkiem komisji budowlanej, a rok później pierwszym gwardianem nowo wybudowanego klasztoru.

W 1989 r. o. Ludwik został przeniesiony do Kołobrzegu, a rok później do Grodna i Holszan na Białorusi. W roku 1991 władze zakonne delegowały go do odzyskania kościoła i klasztoru franciszkańskiego w Wilnie.

W 1992 r. o. Ludwik po raz drugi trafił do Koszalina, a cztery lata później do Niepokalanowa, gdzie przez kolejną kadencję pełnił obowiązki proboszcza. W tym okresie z jego inicjatywy przy bazylice Niepokalanej Wszechpośredniczki powstała istniejąca do dzisiaj orkiestra parafialna.

W 2000 r. o. Ludwik Bartoszak został po raz trzeci przeniesiony do klasztoru w Koszalinie, gdzie dopóki pozwalał mu na to stan zdrowia, m.in. posługiwał duszpastersko w miejscowym Areszcie Śledczym i Zakładzie Karnym. 26 maja 2023 r. w związku z gwałtownym pogorszeniem stanu zdrowia został przyjęty do Hospicjum im. Bp. Czesława Domina w Darłowie, gdzie przybywał aż do swojej śmierci, która nastąpiła 1 czerwca 2023 r. około godz. 20.00.

Piotr Kurek OFMConv, sekretarz Prowincji

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda