Home WiadomościOdeszli do Pana Pożegnania: o. Symplicjusz Berent OSPPE

Pożegnania: o. Symplicjusz Berent OSPPE

Redakcja

W 80 roku życia zmarł o. Symplicjusz Berent. W Zakonie Paulinów przeżył 62 lata życia i 51 w kapłaństwie. Był pierwszym paulinem we Wschodniej Ukrainie, jego staraniem powstał dom zakonny z Kaplicą Matki Bożej Częstochowskiej w Mariupolu, organizował tam duszpasterstwo parafialne. Był m.in. proboszczem w Biechowie, administratorem generalnym Zakonu, posługiwał też na Jasnej Górze.

O. Symplicjusz Berent pierwszą profesję w Zakonie Paulinów złożył 4 września 1961 r., a święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1972 r.

Msza św. pogrzebowa odprawiona zostanie w Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin 29.12.2023r. o godz. 11.00, po niej nastąpi przewiezienie trumny z ciałem do Brdowa. W sobotę, 30.12.2023 r. w sanktuarium Matki Bożej Zwycięskiej w Brdowie zostanie odprawiona Msza św. pogrzebowa o godz. 11.00 po której nastąpi złożenie trumny z ciałem zmarłego o. Symplicjusza w paulińskim grobowcu na cmentarzu parafialnym w Brdowie.


CURRICULUM VITAE
Ojca Symplicjusza Czesława Berenta
(01.09.1943 – 27.12.2023)

Czesław Berent w Zakonie ojciec Symplicjusz urodził się 1 września 1943 roku w Wiecininie z rodziców Szczepana i Marii z domu Zdanowskiej. Został ochrzczony 12 września 1943 roku w parafii pod wezwaniem św. Mateusza w Izbicy Kujawskiej. Pierwszą Komunię św. przyjął w roku 1953 a trzy lata później sakrament bierzmowania w paulińskiej parafii św. Wojciecha w Brdowie.

Po ukończeniu siedmiu klas szkoły podstawowej w Wiecininie dnia 7 czerwca 1959 roku zwrócił się z prośbą o przyjęcie do małego seminarium Ojców Paulinów w Częstochowie.
Nowicjat rozpoczął 17 sierpnia 1960 roku w Leśnej Podlaskiej, na zakończenie którego złożył pierwszą profesję zakonną w dniu 4 września 1961 roku.

Naukę w szkole licealnej w latach 1961 – 1966 odbywał w Warszawie i Krakowie a następnie studia filozoficzno-teologiczne w seminarium Zakonu Paulinów w Krakowie na Skałce.
Śluby wieczyste złożył 28 sierpnia 1964 roku na Jasnej Górze na ręce ówczesnego generała zakonu o. Jerzego Tomzińskiego.

Świecenia diakonatu przyjął 26 marca 1972 roku z rąk księdza biskupa Juliana Groblickiego w kościele Sióstr Karmelitanek w Krakowie.

Świecenia prezbiteratu otrzymał na Jasnej Górze w dniu 17 czerwca 1972 roku z rąk ordynariusza częstochowskiego księdza biskupa Stefana Bareły.

Po święceniach kapłańskich został skierowany do pracy duszpasterskiej w sanktuarium Matki Bożej w Leśnej Podlaskiej, następnie w roku 1975 przeniesiony na Jasną Górę a rok później skierowany do pracy do klasztoru w Warszawie, gdzie podejmował obowiązki duszpasterza akademickiego. W tym czasie aktywnie uczestniczył w pielgrzymce warszawskiej prowadząc grupę 15-tkę zieloną.

W związku ze zbliżającym się Jubileuszem 600-lecia Jasnej Góry ponownie w roku 1981 wraca na Jasną Górę. Następnie decyzją ojca generała Józefa Płatka przeniesiony do klasztoru w Leśnej Podlaskiej otrzymując urząd podprzeora klasztoru i wikariusza parafii. Po dwóch latach w roku 1983 przeniesiony i mianowany na dwie kadencje przeorem klasztoru i proboszczem parafii pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
w Biechowie. Pełniąc tę posługę rozwinął działalność sanktuaryjną oraz wspólnie z ojcami z konwentu wspomagał duszpasterstwo ludzi „Solidarności”.

Podczas Kapituły Generalnej w 1990 roku wybrany na urząd Administratora Generalnego Zakonu, w tym czasie podjął także opiekę nad Jasnogórską Rodziną Różańcową.

W czasie pełnienia urzędu Administratora Generalnego podejmował wiele zadań miedzy innymi: budowę klasztoru w Centocow w RPA w Afryce oraz w pierwszej paulińskiej placówce w Satanowie na Ukrainie.
Po zakończeniu urzędu Administratora Generalnego został skierowany do pracy w klasztorze we Włodawie, gdzie pełnił obowiązki administratora klasztoru.

W sierpniu 2002 roku decyzją Generała Zakonu ojca Izydora Matuszewskiego został mianowany przełożonym nowopowstającego domu zakonnego i proboszczem parafii w Mariupolu na Ukrainie. Posługę tę pełni do roku 2009, kiedy to zostaje przeniesiony na Jasną Górę. Posługując na Ukrainie uległ wypadkowi który mocno odbił się na jego zdrowiu.

Od 2019 roku Ojciec Symplicjusz ze względu na pogarszający się stan zdrowia przebywa jako rezydent w klasztorze nowicjackim w Leśniowie. Pomimo trudności i słabego zdrowia pogodnie przeżywa każdy dzień i ofiarowuje swoje cierpienia w intencjach nowicjatu i za cały pauliński Zakon.

Ojciec Symplicjusz Berent zmarł w swojej zakonnej celi, nad ranem 27-go grudnia 2023 roku w wieku 80. lat, w 62. roku życia zakonnego i w 51. roku kapłaństwa.

Niech Pani Jasnogórska, Patronka Zakonu i najlepsza Matka, którą od swej młodości umiłował i poświęcił dla Niej całe swoje życie, teraz wyjdzie mu na spotkanie w progach domu Ojca i wyprosi dla niego u swojego Syna łaskę nieba.

Za: www.jasnagora.com

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda