– Wołajmy głośno: Chrystus zmartwychwstał! Gdziekolwiek będzie jakaś siostra zakonna, będzie obecne ziarno nadziei – pisze w liście do sióstr zakonnych m. Jolanta Klafka, klaretynka, przewodnicząca Unii Międzynarodowej Przełożonych Generalnych z siedzibą w Rzymie. M. Klafka przypomina odwagę Marii Magdaleny biegnącej jeszcze w ciemnościach do grobu Jezusa i zachęca siostry, by były, jak ona, kobietami nieustraszonymi, stawiającymi czoła ciemności i zapowiadającymi świt.
Publikujemy treść listu Przełożonej UISG (Unione Internationale Superiore Generali):
Kontemplujemy scenę z tamtego poranka….
Maria Magdalena pokonuje z odwagą ciemność, rzucając wyzwanie nocy i lękowi… biegnie tam, w kierunku grobu Jezusa, odważna, śmiała… strach pokonany przez miłość… Kobieta nieustraszona, niestrudzona w poszukiwaniu, nie poddaje się realizmowi faktów. Ponieważ wszystkie słowa nadziei jej Mistrza brzmią teraz w niej i teraz, w samotności i w milczeniu powracają w jej sercu jako niezachwiana obietnica.
Widzę w niej nasze życie zakonne: kobiety, które zapowiadają świt, stawiają czoło ciemności, która nas dziś otacza, doświadczeniu bólu i śmierci. Kobiety, które wierzą, biegną z miłością i dla miłości, aby mógł je spotkać i zaskoczyć Ten, który żyje.
Kobiety, które głoszą zmartwychwstanie swym życiem. Chrystus żyje!
Drogie Siostry,
W tym czasie gdy jesteśmy głęboko poruszone cierpieniem tak wielu naszych braci i sióstr na świecie, dotknięci śmiercią i chorobą spowodowaną przez Covid 19; w momentach, w których przeżywamy niepokój wobec niepewności i braku ochrony najuboższych; kiedy wydaje się, że noc jeszcze się nie skończyła, wyjdźmy z odwagą niesione wiarą, miłością i pewnością żywej obecności Jezusa, który już idzie przed nami. Żyjmy nadzieją. Wołajmy głośno: Chrystus zmartwychwstał!
Musimy to wykrzyczeć w naszych wspólnotach i zgromadzeniach, które przeżywają żałobę z powodu utraty swych współsióstr i troski o te, które są chore. Powtarzajmy to w miejscach naszych posług, które cierpią z powodu kwarantanny. Dzielmy się tym z osobami, którym towarzyszymy.
„Chrystus zmartwychwstał”: wołanie, które będzie słyszane, z całym Kościołem, na wszystkich kontynentach, z kaplic i z pokoi zamienionych na świątynie. Usłyszą je ci, których spotkamy w szpitalach, podczas gdy zajmują się najuboższymi i najbardziej wystawionymi na ryzyko; ci, którzy są samotni; nie zabraknie środków medialnych, które by nie przekazały tej radości. Gdziekolwiek będzie jakaś siostra zakonna, będzie obecne ziarno nadziei. Nawet jeśli będziemy siały płacząc, jesteśmy pewne, razem z Nim, że ziarno upadnie w ziemię, która przyniesie bogaty owoc.
Szczęśliwych Świąt Zmartwychwstania
S. Jolanta Kafka
Przewodnicząca UISG
Za: www.ekai.pl
