Home DokumentyDokumenty Kościoła o życiu konsekrowanymFranciszekFranciszek - Listy, orędzia, przesłania 2018.11.21 – Watykan – Franciszek, Przesłanie do uczestników spotkania zorganizowanego przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego z okazji dnia Pro Orantibus

2018.11.21 – Watykan – Franciszek, Przesłanie do uczestników spotkania zorganizowanego przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego z okazji dnia Pro Orantibus

Redakcja
 
Franciszek

PRZESŁANIE DO UCZESTNIKÓW SPOTKANIA ZORGANIZOWANEGO PRZEZ KONGREGACJĘ DS. INSTYTUTÓW ŻYCIA KONSEKROWANEGO I STOWARZYSZEŃ ŻYCIA APOSTOLSKIEGO Z OKAZJI DNIA PRO ORANTIBUS

Watykan, 21 listopada 2018 r.

 

 

Drodzy Bracia i Siostry!

W liturgiczne święto Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny obchodzimy dziś, już po raz 65. Dzień Pro Orantibus. Tegoroczne obchody, które odbywają się na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim i w Bazylice Papieskiej św. Jana na Lateranie, poświęcone są prezentacji dwóch dokumentów dotyczących bezpośrednio życia kontemplacyjnego kobiet: Konstytucji Apostolskiej Vultum Dei quaerere oraz Instrukcji Cor orans.

Z tej okazji z radością pozdrawiam wszystkich uczestników tego wydarzenia. W was pozdrawiam wszystkich zakonników i zakonnice, którzy na drodze życia kontemplacyjnego naśladują Chrystusa, poszukując oblicza Boga i uczestnicząc w misji Kościoła jako jego modlące się serce.

Dziękuję wam za odpowiedź na zaproszenie do udziału w tym spotkaniu i tej celebracji, którą z moim poparciem skierowali do was Kardynał Prefekt i Arcybiskup Sekretarz. Dziękuję również Sekretariatowi Pro Monialibus, który z wielką troską przygotowuje ten Dzień, opiekuje się siostrami o szczególnych potrzebach w Villa della Meditazione i wspiera klasztory znajdujące się w trudnej sytuacji.

Wykorzystując tę okazję, pragnę raz jeszcze wyrazić wielkie uznanie Kościoła dla waszej formy życia. Czym byłby Kościół bez życia kontemplacyjnego? Co stałoby się z najsłabszymi członkami Kościoła, którzy w was znajdują oparcie, aby móc iść dalej? Co stałoby się z Kościołem i światem bez latarni morskich wskazujących port zagubionym na pełnym morzu, bez pochodni rozświetlających ciemność nocy, którą przechodzimy, bez strażników obwieszczających nadejście nowego dnia, gdy wokół panuje jeszcze noc? Dziękuję wam, siostry i bracia kontemplacyjni, ponieważ jesteście tym wszystkim dla świata: podporą dla słabych, światłem nawigacyjnym, pochodniami i strażnikami (por. Konst. ap. Vultum Dei quaerere, I,6). Dziękuję wam, ponieważ ubogacacie nas wieloma owocami świętości, miłosierdzia i łaski (por. tamże, I,5).

Cały Kościół modli się wraz ze mną, aby „Pan dokonał w waszych sercach swojego dzieła i przemienił was całkowicie w siebie, co stanowi ostateczny cel życia kontemplacyjnego, a wasze wspólnoty czy fraternie oby były prawdziwymi szkołami kontemplacji i modlitwy. Świat i Kościół was potrzebują, […] to niech będzie waszym prorockim świadectwem” (tamże, I, 36).

Zachęcam was również do podjęcia na serio wyzwania, jakim jest formacja, która – jak dobrze wiecie – polega na „stopniowym przyswajaniu sobie uczuć Chrystusa wobec Ojca” (św. Jan Paweł II, Adhort. ap. Vita consecrata, 65). Ponieważ formacja trwa przez całe życie, trzeba również odpowiedzialnie przyjąć, że jest to proces powolny, w którym nie można się spieszyć. W tym kontekście przypominam także o znaczeniu rozeznania i towarzyszenia duchowego oraz powołaniowego dla kandydatek, nigdy nie ulegając niepokojowi o liczby czy skuteczność (por. KIŻKiSŻA, Ripartire da Cristo, 19 maja 2002, 18), a także o formacji formatorek i sióstr powołanych do posługi władzy.

Aby życie kontemplacyjne miało znaczenie dla Kościoła i świata współczesnego, konieczne jest oparcie go na formacji dostosowanej do wymogów dzisiejszych czasów: formacji integralnej, spersonalizowanej i dobrze ukierunkowanej. Taka formacja będzie wspierać i chronić waszą twórczą wierność otrzymanemu charyzmatowi, zarówno w odniesieniu do każdej z sióstr, jak i do całej wspólnoty.

Drogie siostry i bracia, niech ten dzień przeżyty w braterstwie wniesie światło i życie do waszych wspólnot; niech Najświętsza Maryja Panna, wzór kontemplacji, nauczy was nieustannie poszukiwać oblicza Boga i pozostawać wiernymi waszej misji modlącego się serca Kościoła. Z miłością udzielam wam Apostolskiego Błogosławieństwa i proszę was, abyście modlili się za mnie.

Watykan, 21 listopada 2018 r., Wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny Dzień Pro Orantibus

Franciszek

Tłumaczenie OKM
Za: www.vatican.va


Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana

 

 

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda