Franciszek
PRZESŁANIE DO XXV ZGROMADZENIA GENERALNEGO KONFERENCJI ZAKONNIC I ZAKONNIKÓW HISZPANII (CONFER)
[Madryt, 13-15 listopada 2018 r.]
Watykan, 05 listopada 2018 r.
Drodzy Bracia i Siostry,
Z radością pozdrawiam was z okazji waszego Zgromadzenia Generalnego, w czasie którego obchodzicie XXV rocznicę połączenia Konferencji zakonów męskich i żeńskich. Te lata ścisłej współpracy zakonników i zakonnic były bez wątpienia owocne. Powstały więzy braterstwa, wzajemności i komunii, zarówno w ramach zadań samej CONFER, jak i poprzez solidarność oraz pomoc między osobami konsekrowanymi w wielu momentach i okolicznościach.
Zachęcam was do patrzenia z ufnością na przyszłość życia konsekrowanego w Hiszpanii, zgodnie z hasłem wybranym na to zgromadzenie: „Obdarzę was przyszłością pełną nadziei” (por. Jr 29, 11).
Pan daje nam nadzieję poprzez swoje nieustanne przesłanie miłości i swoje niespodzianki, które czasem mogą nas zdezorientować, ale pomagają nam wyjść z naszych mentalnych i duchowych zamknięć. Jego obecność jest pełna czułości, towarzyszy nam i nas angażuje. Dlatego mówi: „Znam zamiary, jakie mam wobec was… zamiary związane z pokojem, a nie ze zgubą, by zapewnić wam przyszłość pełną nadziei. Będziecie Mnie wzywać i zanosić do Mnie modlitwy, a Ja was wysłucham. Będziecie mnie szukać i znajdziecie Mnie, jeśli będziecie mnie szukać całym sercem; pozwolę się wam znaleźć… odmienię wasz los” (Jr 29, 11-14).
Droga, którą przeszła CONFER, jest historią pełną owoców, bogatą w przykłady oddania i ukrytej, cichej świętości. Nie można szczędzić wysiłków, by służyć i animować życie konsekrowane w Hiszpanii, aby nie zabrakło mu wdzięcznej pamięci i spojrzenia w przyszłość, ponieważ nie ma wątpliwości, że stan życia zakonnego, pomimo niepewności i obaw, jest pełen możliwości, entuzjazmu, pasji i świadomości, że ma on dziś sens.
Kościół pragnie, abyśmy byli prorokami, czyli ludźmi nadziei. Słusznie jednym z celów Roku Życia Konsekrowanego było „przyjęcie przyszłości z nadzieją”. Znamy trudności, jakich doświadcza dzisiaj życie zakonne: spadek powołań, starzenie się jego członków, problemy ekonomiczne, wyzwania związane z międzynarodowością i globalizacją, zagrożenia relatywizmem, marginalizacja i brak znaczenia społecznego…; ale w tych okolicznościach nasza nadzieja jest w Panu, jedynym, który może nam pomóc i nas zbawić (por. List apostolski Do wszystkich konsekrowanych z okazji Roku Życia Konsekrowanego, 21 listopada 2014 r., nr 3).
Ta nadzieja skłania nas do proszenia Pana Żniwa, aby posłał robotników na swoje w na swoje Żniwo (por. Mt 9, 38) oraz do pracy na rzecz ewangelizacji młodych, aby otworzyli się na powołanie przychodzące od Pana. To wielkie wyzwanie: być blisko młodych, by zarazić ich radością Ewangelii i przynależnością do Chrystusa. Potrzeba odważnych zakonnic i zakonników, którzy otwierają nowe drogi, oraz prezentowania kwestii powołaniowej jako podstawowego wyboru chrześcijańskiego. Każdy moment historii jest czasem Bożym, również nasz, ponieważ Jego Duch tchnie tam, gdzie chce, jak chce i kiedy chce (por. J 3, 8).
Maryja, nasza Matka, która „zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu” (por. Łk 2, 19), pomoże nam kontemplować i patrzeć na wszystko, czego obecnie nie rozumiemy, przyjmując to i oczekując na przyszłość, która, choć inna, nadal będzie owocna dla życia konsekrowanego.
Życie konsekrowane podąża drogą świętości. Jako zakonnicy musimy się troszczyć, poświęcać i trudzić się, żyjąc uczynkami miłosierdzia, które są programem naszego życia (por. Adhortacja apostolska Gaudete et exsultate, nr 107).
Niech Pan wam błogosławi, a Najświętsza Maryja Panna towarzyszy wam i pomaga odkryć drogę, którą należy podążać. I proszę, nie zapomnijcie modlić się za mnie.
Watykan, 5 listopada 2018 r.
Franciszek
L’Osservatore Romano, wyd. codzienne, Rok CLVIII, nr 259, 14/11/2018
Tłumaczenie OKM
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana
