Home DokumentyDokumenty Kościoła o życiu konsekrowanymJan Paweł IIJan Paweł II - Przemówienia i homilieJan Paweł II - Przemówienia i homilie - Przemówienia i homilie poświęcone życiu konsekrowanemu 1993.11.17 – Rzym – Jan Paweł II, Niewiasta głębokiej wiary i żarliwej miłości. Przemówienie o. św. Elżbiecie Węgierskiej

1993.11.17 – Rzym – Jan Paweł II, Niewiasta głębokiej wiary i żarliwej miłości. Przemówienie o. św. Elżbiecie Węgierskiej

Redakcja

 

Jan Paweł II

NIEWIASTA GŁĘBOKIEJ WIARY I ŻARLIWEJ MIŁOŚCI.
PRZEMÓWIENIE O ŚW. ELŻBIECIE WĘGIERSKIEJ

Rzym, Plac św. Piotra, 17 listopada 1993 r.

 

Drodzy Bracia i Siostry!

Chociaż nie odbyła się dziś tradycyjna środowa audiencja generalna, nie chciałbym się pozbawiać radości spotkania, przynajmniej na krótko, z wszystkimi, którzy przybyli do Rzymu, by spotkać się z Następcą Piotra. Serdecznie witam zarówno was obecnych dzisiaj na placu św. Piotra, jak również tych, którzy są z nami złączeni duchowo dzięki radiu i telewizji. Jeszcze raz chciałbym podziękować wszystkim, którzy w minionych dniach dali mi dowody przywiązania i solidarności, i zapewniam każdego o stałej pamięci w modlitwie.

Drodzy bracia i siostry, dzisiejsza liturgia wspomina niewiastę głębokiej wiary i żarliwej miłości, która żyła na początku XIII w.: św. Elżbietę Węgierską. Należąc do rodziny królewskiej, w bardzo młodym wieku wyszła za mąż za Ludwika IV, landgrafa Turyngii. Prowadziła wzorowe życie żony i matki, pomagała mężowi, opiekując się ubogimi i cierpiącymi niedostatek. Gdy została wdową, ujęta duchowością św. Franciszka z Asyżu, którego zakon rozszerzał się wtedy w Europie, zrezygnowała z wygód życia dworskiego, by prowadzić życie bardzo ubogie, lecz bogate w dzieła miłosierdzia: poświęciła się całkowicie posłudze ubogim w szpitalu przez siebie założonym.

Przykład i wstawiennictwo tej sławnej świętej miłosierdzia, patronki trzeciego zakonu franciszkańskiego i dzieł miłosierdzia, niech będą dla nas zachętą do cnotliwego życia, byśmy zawsze byli gotowi spełniać wolę Bożą i otwierać serca ubogim i potrzebującym.

Wypowiadając te życzenia i przyzywając niebieskiego wstawiennictwa św. Elżbiety, którą jej ojciec duchowny Konrad z Marburga nazywał pauperum consolatrix i famelicorum reparatrix – „pocieszycielką ubogich” i „żywicielką głodnych” – wam tu obecnym, waszym rodzinom i bliskim, a zwłaszcza chorym i cierpiącym udzielam z serca apostolskiego błogosławieństwa.

(Tekst za: „L’Osservatore Romano” nr 1 (159) 1994 s. 46 wydanie polskie).


 

Copyright © Konferencja Episkopatu Polski

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda