Benedykt XVI kontynuował 10 marca katechezę o św. Bonawenturze. Tym razem przedstawił go jako interpretatora dziedzictwa św. Franciszka i twórcę teologii postępu w Kościele. Bonawentura żył w czasach przełomowych. Św. Franciszek wnosił do Kościoła coś całkiem nowego. Franciszkanie nie tworzyli jednak nowego Kościoła, lecz musieli się wkomponować w zastaną rzeczywistość kościelną.
jest uważany za najwybitniejszego interpretatora dzieła św. Franciszka
z Asyżu. Dostrzegał błędy w nauczaniu pewnej części franciszkanów,
którzy utrzymywali, że Franciszek stworzył „wieczną Ewangelię”, która
miała zastąpić Nowy Testament, oraz że Stary Testament był erą Boga
Ojca, po której nastąpiła era Chrystusa i Kościoła, a wraz z
Franciszkiem nadeszła era Ducha Świętego.
Aby uporać się z tym problemem Bonawentura stworzył nowatorską
teologię postępu Kościoła. W odróżnieniu od innych teologów, nie sądził
on, że szczytem myśli chrześcijańskiej są Ojcowie Kościoła. Dzieło
Franciszka przekonało go, że w dziejach chrześcijaństwa mogą się
pojawić nowe światła. Niezbędne jest jednak zachowanie ciągłości z
przeszłością i jedności z resztą Kościoła. Źródłem tych nowości i
odnowy Kościoła jest sam Chrystus – zauważył Papież.
„W tym momencie warto powiedzieć, że również dziś spotykamy się z
poglądami, według których cała historia Kościoła drugiego tysiąclecia
była stałym upadkiem – powiedział Benedykt XVI. – Dla niektórych ów
upadek rozpoczyna się zaraz po Nowym Testamencie. W rzeczywistości
jednak dzieło Chrystusa nie cofa się, lecz rozwija. Czymże byłby
Kościół bez nowej duchowości cystersów, franciszkanów, dominikanów, bez
św. Teresy czy św. Jana od Krzyża? Wiemy też, że po Soborze Watykańskim
II niektórzy byli przekonani, że wszystko będzie odtąd nowe, że powstał
nowy Kościół, a Kościół przedsoborowy przestał istnieć. Dzięki Bogu
mądrzy sternicy Łodzi Piotrowej Paweł VI i Jan Paweł II potrafili
bronić z jednej strony nowości Soboru, a z drugiej jedności i ciągłości
Kościoła, który zawsze jest Kościołem grzesznika, a zarazem miejscem
łaski” – mówił Ojciec Święty.
Zwracając się do Polaków, Papież nawiązał do przeżywanego obecnie Wielkiego Postu.
„Serdecznie witam pielgrzymów z Polski! Siostry i bracia, w tym
czasie Wielkiego Postu przyjmijmy zaproszenie św. Bonawentury, by
słuchać Bożego Słowa życia i prawdy, które rozbrzmiewa w głębi naszej
duszy. Oczyszczajmy nasze myśli i nasze działanie, aby Chrystus był
obecny wśród nas, a my byśmy rozumieli Jego nauczanie, które wskazuje
drogi ku prawdziwemu szczęściu. Niech Bóg wam błogosławi”.
Na zakończenie audiencji Papież nawiązał do tragicznych wydarzeń z
ostatnich dni. Najpierw wspomniał o poniedziałkowym trzęsieniu ziemi w
Turcji. Zapewniając o swej modlitwie za ofiary kataklizmu wezwał
wspólnotę międzynarodową do udziału w akcji ratunkowej. „Szczere wyrazy
współczucia przekazuję również ofiarom bestialskich aktów przemocy,
które wykrwawiają Nigerię, nie szczędząc nawet bezbronnych dzieci –
powiedział Benedykt XVI. – Po raz kolejny powtarzam ze smutkiem, że
przemoc nie rozwiązuje konfliktów, a jedynie pogłębia ich tragiczne
konsekwencje. Apeluję do tamtejszych przywódców politycznych i
religijnych, aby zabiegali o bezpieczeństwo i pokojowe współistnienie
całego społeczeństwa. Zapewniam w końcu o mojej bliskości z
duszpasterzami i wiernymi w Nigerii, prosząc ich, aby silni i
niewzruszeni w nadziei, byli prawdziwymi świadkami pojednania” – mówił
Papież.
Przed audiencją ogólną, Benedykt XVI spotkał się w Bazylice św.
Piotra z pielgrzymką Fundacji ks. Carla Gnocchiego. Kontynuuje ona
dzieło beatyfikowanego przed rokiem mediolańskiego kapłana i
społecznika. Początkowo obejmowało jedynie chore i upośledzone dzieci.
Dziś opiekuje się również innymi kategoriami wiekowymi w różnych
regionach Włoch.
kb/ rv
