663
Każdy pallotyn jest zobowiązany do formacji permanentnej,
która – według Ratio Institutionis SAC – nie rozpoczyna się po okresie
początkowym, ale obejmuje całość życia. Jest ideą-matką czy też życiodajnym
łonem, które ją strzeże i nadaje tożsamość – jak wyjaśnia Ratio
Institutionis w punkcie 315. Od przypomnienia tej prawdy rozpoczęło się
dyrektorium dla blisko 80 współbraci w Centrum
Animacji Misyjnej w Konstancinie. Tegoroczne dyrektorium obejmuje roczniki
księży wyświęconych w latach 1990 – 1994 oraz braci, którzy w tym czasie
złożyli wieczną profesję.
Księża Marek Chmielniak i Mariusz Małkiewicz przypomnieli
zasadnicze punkty formacji permanentnej opierając się o Ratio Institutionis
SAC. Wymienia ono trzy etapy formacji stałej. Pierwsze lata to czas około 5
lat od momentu przyjęcia święceń kapłańskich czy złożenia wiecznej profesji.
Jest to czas przejścia z bycia pallotynem formowanym do bycia pallotynem w
codziennej formacji. Najważniejszym elementem tego okresu jest znalezienie
właściwej równowagi pomiędzy pracą a odpoczynkiem, aktywnością a modlitwą.
Drugi etap to czas wieku średniego: pomiędzy 35/40 a 45/50 rokiem życia. To
czas krytyczny. Najważniejszym celem tego etapu jest przezwyciężenie ciężkich
kryzysów w sposób pozytywny. Wiek zaawansowany to czas powyżej 60 czy 65 roku
życia. Na tym etapie ważne jest zrozumienie i przeżycie starości we wspólnocie
w sposób pełny: duchowy i apostolski. Formacja permanentna kończy się dopiero w
chwili śmierci człowieka przygotowując go do tego najważniejszej chwili w życiu
człowieka.
Każdy pallotyn jest zobowiązany do formacji permanentnej,która – według Ratio Institutionis SAC – nie rozpoczyna się po okresie
początkowym, ale obejmuje całość życia. Jest ideą-matką czy też życiodajnym
łonem, które ją strzeże i nadaje tożsamość – jak wyjaśnia Ratio
Institutionis w punkcie 315. Od przypomnienia tej prawdy rozpoczęło się
dyrektorium dla blisko 80 współbraci w Centrum
Animacji Misyjnej w Konstancinie. Tegoroczne dyrektorium obejmuje roczniki
księży wyświęconych w latach 1990 – 1994 oraz braci, którzy w tym czasie
złożyli wieczną profesję.
Księża Marek Chmielniak i Mariusz Małkiewicz przypomnieli
zasadnicze punkty formacji permanentnej opierając się o Ratio Institutionis
SAC. Wymienia ono trzy etapy formacji stałej. Pierwsze lata to czas około 5
lat od momentu przyjęcia święceń kapłańskich czy złożenia wiecznej profesji.
Jest to czas przejścia z bycia pallotynem formowanym do bycia pallotynem w
codziennej formacji. Najważniejszym elementem tego okresu jest znalezienie
właściwej równowagi pomiędzy pracą a odpoczynkiem, aktywnością a modlitwą.
Drugi etap to czas wieku średniego: pomiędzy 35/40 a 45/50 rokiem życia. To
czas krytyczny. Najważniejszym celem tego etapu jest przezwyciężenie ciężkich
kryzysów w sposób pozytywny. Wiek zaawansowany to czas powyżej 60 czy 65 roku
życia. Na tym etapie ważne jest zrozumienie i przeżycie starości we wspólnocie
w sposób pełny: duchowy i apostolski. Formacja permanentna kończy się dopiero w
chwili śmierci człowieka przygotowując go do tego najważniejszej chwili w życiu
człowieka.
Dyrektorium potrwa do 2 lipca. W tym czasie zostaną
poruszone tematy ściśle pallotyńskie: Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego,
działalność apostolska Stowarzyszenia, duchowość św. Wincentego Pallottiego.
Część tematów będzie dotyczyć będzie życia duchowego i posługi kapłańskiej. Nie
zabraknie kwestii związanych z mediami i kulturą.
Wśród zaproszonych prelegentów są: ks. Krzysztof Bardski, s.
Iwona Meger SAC, ks. Mirosław Cholewa, ks. Andrzej Grefkowicz, ks. Tadeusz Huk,
ks. Krzysztof Pawlina, br. Moris, ks. Krzysztof Wons, Rafał Ziemkiewicz, ks.
Dariusz Kowalczyk, Monika Przybysz, Adam Woronowicz oraz Marcin Jakimowicz.
W imieniu uczestników –
Ks. Jerzy Limanówka
