Wizyta Ministra generalnego br. Mauro Jöhri i br. Jure Šarcevica, Definitora generalnego w Polsce rozpoczęła się od problemów pogodowych – mgła na lotnisku Okęcie sprawiła, że samolot wylądował z kilkugodzinnym opóźnieniem. Nie był to jednak problem zbyt poważny i Goście, którym towarzyszyli w drodze Prowincjał br. Marek Przeczewski i Sekretarz prowincjalny br. Łukasz Lewczuk, według ustalonego planu, odwiedzili 4 klasztory formacyjne naszej prowincji: Łomżę, Nowe Miasto nad Pilicą, Lublin I i Lublin II.
ŁOMŻA
Myślą przewodnią wieczornego spotkania
Generała z postulantami było pytanie: „co odkryli w spotkaniu z braćmi
kapucynami”. Odpowiedzi skupiły się głównie na wartości i bogactwie
wspólnoty, jako doświadczeniu nowym ale bardzo pozytywnym. Życie
wspólne według określonych reguł pozwala zobaczyć siebie w zupełnie
inny sposób i dostrzec w sobie dobro i zło, zdolności i wady, których
do tej pory się nie dostrzegało. „Spotkałem inny świat niż na zewnątrz”
mówili postulanci podkreślając obserwowane postawy zakonników: radość,
prostotę i sposób traktowania ludzi przychodzących do klasztoru.
Wejście w ten nowy świat nie jest jednak łatwe stąd odkrywanie potrzeby
bliskości z Jezusem Chrystusem i mocy modlitwy.
Spotkanie zakończyło się dokonaniem wpisu do kroniki postulanckiej i wspólną fotografią.
Pierwszy
dzień wizyty w Polsce zakończył się rekreacją z familią klasztorną, w
czasie której br. Mauro podzielił się refleksją na temat ogólnej
sytuacji w naszym Zakonie. Pomimo dostrzegania wielu trudności wyraził
nadzieję na ciągły rozwój naszej wspólnoty braterskiej w świecie.
Porannej
Mszy św. przewodniczył br. Jure a homilię wygłosił br. Mauro. Mówił w
niej o Bogu, który jest szczęśliwy, kiedy daje nam siebie, abyśmy
wzrastali duchowo. Dawnie siebie to istota Boga a my mamy być
przygotowani na stałe przyjmowanie Tego daru. Na pytania: "Jak my
przygotowujemy się do przychodzenia Boga w naszym życiu? Jak czuwamy?”
Generał odpowiadał, że mamy żyć w sposób uczciwy i zgodny z naszym
życiowym powołaniem i być wiernymi w sprawach drobnych: „Jeśli nie
zaniedbujemy codzienności, Pan wychodzi nam naprzeciw i czyni nas
zdolnym, aby Go przyjąć. Tylko przyjmując Jezusa jesteśmy zdolni
oczekiwać Go stale."
Kończąc homilię br. Mauro prosił Boga, aby
błogosławił zebranych w kościele i ich rodziny, postulantom na ich
drodze doświadczania życia kapucyńskiego a także miejscowej wspólnocie
zakonnej, która ma za zadanie stawać się zwierciadłem i wzorem dla
młodych braci.
godzin trwał pobyt Ministra Generalnego br. Mauro Jöhri oraz br. Jure
Šarčevića w Nowym Mieście nad Pilicą. Spotkanie ze wspólnotą
klasztorną, rozpoczęte wspólną modlitwą w chórze zakonnym kontynuowane
było podczas obiadu i rekreacji. O godzinie 14.30 Generał poświęcił
nowopowstałą „salę kapitulną nowicjatu” i spotkał się z nowicjuszami,
którzy dzielili się swoim doświadczeniem przeżytego czasu formacji w
postulacie i teraz w pierwszych tygodniach nowicjatu. Ciekawe było to,
że kiedy postulanci podkreślali wartość wspólnoty, jako zskakującą
nowość w ich życiu tak nowicjusze mówili o fascynacji sprawami
duchowymi: Eucharystią, Liturgią Godzin i wielokrotnie podkreślaną
medytacją.
„Myślę, że kwestia medytacji jest sprawą podstawową –
podpowiadał Generał – uczcie się i bądźcie wytrwali w przebywaniu i
słuchaniu Słowa bożego, aby towarzyszyło ono całemu waszemu życiu i
abyście zdobyli i pozyskali prawdziwego ducha modlitwy – dlatego, że
można wypowiadać wiele różnych modlitw nie mając w ogóle ducha
modlitwy.” Przypomniał rozmowę z jednym z zakonnych przełożonych
generalnych, który „mówił mi, że w jego zakonie jest rzeczą niezwykle
trudną zmusić braci do tego, aby poświęcali określony czas na
medytację. Wy, z powodu waszej tradycji, z pewnością macie z tym
mniejsze trudności. Powiedziałem sobie „Oby niebo tak chciało!” Ale to
oznacza, że w oczach innych nasza reforma miała taką cechę
charakterystyczną – powrotu do medytacji i kontemplacji. Myślę, że
domagają się od nas, abyśmy byli temu wierni.”
Bracia nowicjusze
nie mówili tylko o swoim życiu ale zadali Generałowi wiele pytań, na
które br. Muro wyczerpująco odpowiedział. Kilkakrotnie przewijał się
problem charyzmatu kapucyńskiego, który Generał zdefiniował jako
„dyspozycyjność i gotowość do pójścia tam, gdzie nikt inny nie chce iść
– zdolność dostrzeżenia takiej potrzeby, na którą nikt nie chce
odpowiedzieć i się jej podjąć”.
LUBLIN I
Wspólnotę
braci w Lublinie przy Krakowskim Przedmieściu Minister generalny br.
Mauro Jöhri i definitor br. Jure Sarcevič odwiedzili w środę (21
października) w godzinach południowych.
juniorystami Goście interesowali się formacją junioracką – jej treścią
i sposobem wdrażania w codzienne życie, odbiorem jej przez juniorystów
i wpływem na ich przygotowuje do przyszłego życia kapucyńskiego.
Magister junioratu br. Michał Saniewski przedstawił obowiązki i obszary
zaangażowania braci następnie każdy z juniorystów podzielił się swoim
doświadczeniem obecności w tym klasztorze. Wkrótce podstawowym tematem
rozmowy stało się przeżywanie spotkań z ludźmi chorymi i biednymi.
Dwie
rzeczy, które uczyniły na braciach juniorystach ogromne wrażenie to
opowieść br. Mauro o jego doświadczeniu mieszkania przez miesiąc
wspólnie z ludźmi bezdomnymi w Zurichu, które podejmował podczas swojej
formacji początkowej oraz zdolność Generała do uważnego słuchania braci
i chęć przyjścia z pomocą w głębszym poznaniu samego siebie.
Po
wspólnym zdjęciu br. Mauro dokonał pamiątkowego wpisu do kroniki
juniorackiej i udzielił braciom juniorystom błogosławieństwa Bożego.
LUBLIN II
Do
klasztoru w Lublin II Minister Generalny przyjechał we wtorek wieczorem
(20 października) lecz pierwszym wspólnym spotkaniem była Eucharystia
sprawowana rano w kościele parafialnym. Br. Mauro wygłosił homilię, w
której zachęcał, aby bracia dostrzegali Boga w każdym zdarzeniu i tym
sposobem unikali duchowej gnuśności.
Po południu Minister
Generalny uczestniczył w inauguracji roku akademickiego w kapucyńskim
seminarium, podczas której rozważał franciszkowe sformułowanie: „Bóg
żywy i prawdziwy”. Braciom i zebranym w auli gosciom tłumaczył, że
wielu zmian i przejść w życiu Franciszka nie da się odnieść tylko do
jego własnych decyzji woli ale mają one swój początek w Bogu, którego
Franciszek nie potraktował tylko przedmiotowo, jako TY, do którego
kieruje się swoje modlitwy ale podmiotowo – jako osobę, która wchodzi w
nasze życie i rzuca nam wezwanie do pielgrzymowania za Nim i głoszenia
bliskości Królestwa Bożego. Wstępowanie w ślady naszego zakonodawcy
przez uwolnienie się od koncentrowania na samym sobie a otwieranie się
na działanie Boga, by budować nowe relacje z Nim i ludźmi – to jest
istota naszej drogi powołania.
Wieczorem odbyło się spotkanie
Gości z Rzymu z klerykami na ich sali rekreacyjnej. Generał przedstawił
najpierw motywy napisania listu do całego Zakonu nt. formacji, musiał
też dokładnie powtórzyć opowieść o swym zamieszkaniu w czasach
kleryckich z ludźmi bezdomnymi i tragicznie skonfliktowanymi z samymi
sobą i z innymi.
Jak radzić sobie z rozdźwiękiem pomiędzy
poznawanymi treściami o życiu kapucyńskim a praktyką codziennego życia;
czy potrzebne są specjalne domy modlitwy; co kryje się pod często
wypowiadanym słowem „kontemplacja”; czy parafie ograniczają charyzmat
kapucyński? Takie pytania stawiali bracia szukając u br. Mauro rady
wypływającej z jego osobistego doświadczenia i znajomości całego
Zakonu.
Problemów związanych z napięciem pomiędzy pracą w naszym
życiu a modlitwą, studiowaniem czy kontaktem z ubogimi itd. nie powinno
się stawiać na zasadzie „albo-albo” (tzn. albo to – albo tamto) ale
szukać sposobu, żeby było „i-i” (i to – i tamto) – to jedna z
odpowiedzi Generała a jej dopowiedzeniem było zdanie: „najwięcej złego
czyni miernota. Tym, co naprawdę się liczy jest kompetencja w tym, co
robimy – nie tylko kompetencja intelektualna ale kompetencja w sposobie
modlitwy, kompetencja w sposobie wykonywania pracy…”.
Wizyta
Ministra Generalnego i Definitora Generalnego naszego Zakonu w
Prowincji Warszawskiej zakończyła się w czwartek rano (22
października), gdy Goście z Rzymu pojechali w kierunku Stalowej Woli na
spotkanie z postulantami Prowincji Krakowskiej natomiast Prowincjał i
Sekretarz Prowincjalny do Warszawy na pogrzeb śp. o. Wiesława,
Mieczysława Sujaka.
