O potrzebie nowego zaangażowania misyjnego mówił na Jasnej Górze kard. Cláudio Hummes. Przekonywał polskich kapłanów, że dziś nie wystarczy przyjmować i ewangelizować tych, którzy przychodzą do kościołów, ale trzeba szukać tych, którzy się pogubili. Jako centrum życia i aktywności duszpasterskiej kapłana wskazał Eucharystię.
Kongregacji ds. Duchowieństwa, była centralnym punktem Ogólnopolskiej
Pielgrzymki Kapłanów na Jasną Górę. „Jest to dla mnie zaszczyt i wielka
radość, a jednocześnie przywilej i specjalna łaska, że w ten sposób mogę
i ja odbyć tę pielgrzymkę w Roku Kapłańskim i modlić się za Was i z
Wami, drodzy Kapłani, w tym tak świętym miejscu” – powiedział
przedstawiciel Ojca Świętego w homilii wygłoszonej 1 maja. Podkreślił
rolę kapłanów w wypełnianiu misji Kościoła na całym świecie. Dodał, że
Rok Kapłański umożliwia podziękowanie im za tę służbę.
Kardynał Hummes przypomniał słowa Jana Pawła II, które wypowiedział
do kapłanów w katedrze Świętej Rodziny w Częstochowie 6 czerwca 1979 r. W
czasie spotkania z duchowieństwem Papież zachęcał kapłanów
diecezjalnych i zakonnych, aby pozostali wierni swemu kapłaństwu,
postępowali na drodze świętości i pełnili coraz lepiej ewangelizacyjną
misję pośród społeczeństwa polskiego. Prefekt Kongregacji ds.
Duchowieństwa wspomniał też na słowa, jakie do kapłanów wypowiedział
podczas pielgrzymki do Polski papież Benedykt XVI. Przemawiając 25 maja
2006 r. w katedrze warszawskiej Ojciec Święty przypomniał heroizm ludzi
Kościoła polskiego w czasach wojny i reżimu komunistycznego, mówił też o
tożsamości kapłańskiej i konieczności solidnego życia duchowego,
umacnianego w szczególny sposób przez modlitwę i Eucharystię.
Jak podkreślił kard. Hummes, świętość pozostaje głównym celem
proponowanym kapłanom. „Także dzisiaj są wśród Was kapłani święci,
wzorowi, którzy Was inspirują” – dodał. Wspomniał o ks. Jerzym
Popiełuszce, który wkrótce zostanie beatyfikowany.
Prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa zaznaczył, że dzisiejsze czasy
nie są łatwe, ze względu na szerzącą się – także w Polsce –
postmodernistyczną kulturę relatywizmu, nihilizmu i laicyzmu. Niesie ona
odrzucenie religii i uniwersalnej, absolutnej prawdy, co w konsekwencji
powoduje, że także moralność traci swoje solidne fundamenty. „Mimo to
nie powinniśmy tracić odwagi i chować się w okopach. Jezus powiedział:
„Nie przyszedłem po to, aby świat potępić, ale by świat zbawić”. Takie
ma być również nastawienie duszpasterskie każdego kapłana” – powiedział
kard. Hummes. Jak zaznaczył, potrzeba pilnego zaangażowania misyjnego,
bo dziś nie wystarczy przyjmować i ewangelizować tych, którzy przychodzą
do kościołów. „Trzeba powstać i iść, w sposób zorganizowany i przy
pomocy wiernych świeckich, na poszukiwanie owiec zabłąkanych,
odwiedzając rodziny, miejsca pracy, środowiska szkolne i akademickie
oraz wszystkie inne środowiska i struktury społeczeństwa. Trzeba
odnaleźć przede wszystkim ochrzczonych niewystarczająco przepojonych
Ewangelią, którzy dlatego mają wiarę kruchą, chaotyczną i stają się
łatwym łupem dla innych głosicieli” – mówił.
Kardynał Hummes podkreślił, że kapłaństwo służebne jest pokorną
służbą miłości na rzecz wspólnoty i każdej istoty ludzkiej. Wskazał na
Eucharystię jako centrum życia i aktywności duszpasterskiej kapłana.
Przypomniał słowa św. Jana Vianneya, proboszcza z Ars, że „kapłaństwo
jest miłością Serca Jezusa”.
Zgromadzeni pielgrzymi modlili się w intencji Ojczyzny i Polaków
mieszkających za granicą oraz polskich księży pracujących w kraju i poza
jego granicami. Mszę św. sprawowano według formularza o Jezusie
Chrystusie Najwyższym i Wiecznym Kapłanie.
Po homilii kard. Hummesa abp Józef Michalik przewodniczył odnowieniu
przyrzeczeń kapłańskich. Po Komunii został też odmówiony Akt
zawierzenia polskich kapłanów Chrystusowi Najwyższemu Kapłanowi przez
wstawiennictwo Maryi Królowej Apostołów. W kaplicy Pamięci Narodu im. o.
Augustyna Kordeckiego złożono symboliczne wotum wierności polskiego
duchowieństwa.
Kard. Cláudio Hummes urodził się w 1934 r. w brazylijskim mieście
Montenegro. Wstąpił do zakonu franciszkanów, kształcił się w szkołach
zakonnych w Taquari, Daltro Filho i Divinopolis. Przyjął święcenia
kapłańskie 3 sierpnia 1958 roku w Divinopolis. Obronił doktorat z
filozofii w Papieskim Athenaeum Antonianum w Rzymie, studiował także
teologię ekumenizmu w Instytucie Ekumenicznym w Genewie. Był profesorem
filozofii franciszkańskiego seminarium w Garibaldi, prowadził w
tamtejszej parafii pracę duszpasterską; w latach 1965-1968 pełnił
funkcję radcy ds. ekumenizmu Narodowej Konferencji Biskupów Brazylii,
wykładał także na innych uczelniach – w Viameo i Porto Allegre
(Pontyfikalny Uniwersytet Katolicki). W latach 1972-1975 był przełożonym
prowincji franciszkańskiej w Rio Grande do Sul. 22 marca 1975 roku
został mianowany biskupem koadiutorem w Santo André, a biskupem tej
diecezji 29 grudnia 1975 roku. Brał udział w sesjach Światowego Synodu
Biskupów w Watykanie oraz IV Konferencji Generalnej Episkopatów
Latynoamerykańskich w Santo Domingo. W maju 1996 roku przeszedł na
arcybiskupstwo Fortalezy, a w kwietniu 1998 roku na arcybiskupstwo Sao
Paulo. 21 lutego 2001 roku Jan Paweł II wyniósł go do godności
kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Antonio da Padova in Via
Merulana. W grudniu 2004 roku został powołany w skład Rady Kardynalskiej
ds. Badania Ekonomicznych i Organizacyjnych Problemów Stolicy Świętej.
31 października 2006 roku Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji
ds. Duchowieństwa.
Zobacz także:
Homilia kard. Claudio Hummesa
