326
5 marca br. w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ożarowie Mazowieckim odbyła się uroczystość konsekracji wdowy – pani Bogumiły Sadowskiej. Tej niecodziennej uroczystości w pallotyńskiej parafii przewodniczył Jego Ekscelencja bp Marian Duś – biskup pomocniczy Archidiecezji warszawskiej.
ks. Grzegorz Kurp SAC
5 marca br. w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ożarowie Mazowieckim odbyła się uroczystość konsekracji wdowy – pani Bogumiły Sadowskiej. Tej niecodziennej uroczystości w pallotyńskiej parafii przewodniczył Jego Ekscelencja bp Marian Duś – biskup pomocniczy Archidiecezji warszawskiej.
W obecności członków swojej rodziny – dzieci, wnuków, krewnych i znajomych, a także licznie zgromadzonych parafian, pani Bogumiła wypowiedziała słowa konsekracji. Homilię wygłosił o. Gabriel Bartoszewski OFMCap, dyrektor Wydziału Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Kurii Archidiecezji warszawskiej.
Konsekracja wdowy jest, jak uczy Kościół – swoistą kontynuacją sakramentu małżeństwa. Św. Augustyn w stanie wdowieństwa upatrywał symbolikę Kościoła – tak jak wdowa z upragnieniem czeka na spotkanie ze swoim małżonkiem, tak cały Kościół oczekuje na powtórne przyjście Pana. Konsekracja nie zrywa dotychczasowych więzi rodzinnych. Sytuuje jednak te kobiety w nowym świetle i nadaje im nową jakość wewnętrzną. Jako wdowy – wolne dla Boga – a zarazem matki i babcie, kobiety te starają się przepoić duchowością sprawy rodzinne, domowe i zawodowe. Niezbędną pomoc swoim dzieciom i wnukom łączą z modlitwą i ofiarnym orędownictwem za nich przed Bogiem.
ks. Grzegorz Kurp SAC
