Rolę rektora seminarium można przyrównać do funkcji ewangelicznego ogrodnika. Z pomocą wychowawców, ojców duchownych, profesorów musi troszczyć się o ciągły wzrost, rozwój powołania tych, którzy przygotowują się do kapłaństwa – powiedział wikariusz prowincjalny ks. Dariusz Salamon SCJ w czasie homilii podczas ingresu ks. Roberta Ptaka SCJ, nowego rektora Wyższego Seminarium Misyjnego Księży Sercanów w Stadnikach. Uroczystość odbyła się 7 marca.
Wikariusz prowincjalny, który przyjął wyznanie wiary nowego rektora, w swej homilii nawiązał do czytań mszalnych trzeciej niedzieli Wielkiego Postu, podkreślając rolę Mojżesza w wyprowadzeniu Izraelitów z ziemi niewoli i jego zawierzenie Bogu. Z kolei odnosząc się do ewangelicznej przypowieści o drzewie figowym, wskazał na rolę ogrodnika, człowieka cierpliwego i mocnej wiary.
– Z jednej strony jest ks. Robert takim swoistym Mojżeszem, którego Pan Bóg prowadził już różnymi drogami, aby teraz powierzyć mu ten lud, który dąży do ziemi obiecanej – do kapłaństwa. Zapewne jak Mojżesz lęka się tej misji, bo przecież droga ta wiedzie przez jedyną w swoim rodzaju pustynię. Jednakże źródłem nadziei jest fakt, że nie będzie na tej drodze sam. Od strony ludzkiej jego wsparciem będzie nowy zarząd seminarium, a w perspektywie wiary trzeba ufać, że również będzie prowadzony mocą tego Boga, który JEST, mocą tego Chrystusa, który kiedyś nas powołał do pójścia za Nim, a teraz powołuje nas co jakiś czas do nowych zadań, do nowych misji (…) Myślę też, że rolę rektora seminarium można przyrównać do funkcji ewangelicznego ogrodnika. Z pomocą wychowawców, ojców duchownych, profesorów musi troszczyć się o ciągły wzrost, rozwój powołania tych, którzy przygotowują się do kapłaństwa. Tak jak ten ewangeliczny ogrodnik nie może tracić nadziei, że powołanie wyda owoc, musi spoglądać głęboko w serce, aby tam dopatrzyć się źródeł tej nadziei, ale gdy trzeba, nie może się bać stosować skutecznych środków wsparcia – zauważył Kaznodzieja, życząc ks. Robertowi dużo entuzjazmu w pracy oraz wiary w wielkie pokłady dobra znajdujące się w sercach alumnów.
– Eucharystia zawsze przypomina nam, kto tu jest najważniejszy – to Jezus Chrystus, który w Duchu Świętym oddaje się i za nas swojemu Ojcu. Eucharystia przypomina nam również, że tak naprawdę w jedno nas tu zgromadziła miłość Chrystusa. To nie obowiązek, nie konieczność, czy nawet ciekawość – co to będzie za rektor – jakieś pół człowieka – pół ptaka. Zgromadziła nas tutaj ta miłość, która powołała nas do życia, która stawia przed nami różne zadania i cele do osiągnięcia; ta miłość, która realizuje się poprzez innych ludzi, spotykanych na naszej drodze. Stąd Eucharystia powinna być jedynym expose nowego rektora seminarium. Ma być tym czego sam szuka, czym żyje i czym dzieli się z innymi – zwłaszcza z tymi, którzy przygotowują się, by stać się szafarzami Najświętszej Ofiary – powiedział ks. Ptak na zakończenie Mszy św. Podziękował wszystkim za obecność i modlitwę, wspominając telefoniczne życzenia ks. Mariana Niziołka, ofiarującego swe cierpienie za seminarium. Prosił też o dalszą pamięć i wsparcie.
– Potrzeba nam tej pomocy, by roztropnie kierować powierzonymi nam dobrami, zwłaszcza tymi najcenniejszymi – ludzkimi. Potrzeba nam tego wsparcia, by patrząc w przyszłość nie zapominać o przeszłości, o trudzie tylu pokoleń, które tworzyły stadnicki dom. Potrzeba nam tej modlitwy, abyśmy z jakiejś nieuzasadnionej bojaźni nie zakopywali naszych talentów, ale służyli nimi naszym bliźnim – podkreślił.
Potem, w seminaryjnym refektarzu, bliscy i znajomi złożyli nowemu rektorowi gratulacje i życzenia. Życzliwe słowa płynęły od księży domowników, alumnów, pracowników seminarium oraz gości, w tym burmistrza Dobczyc Marcina Pawlaka. Był też czas na wspomnienia do których zachęcał magister kleryków ks. Jacek Szczygieł. Dzielili się nimi m.in. mama ks. Roberta, brat Krzysztof, byli prowincjałowie ks. Tadeusz Michałek i ks. Kazimierz Sławiński, który przyjmował go do Zgromadzenia. Ciekawostki z okresu współpracy z ks. Robertem opowiadali także jego poprzednicy: ks. Eugeniusz Ziemann i ks. Jan Strzałka. Z kolei proboszcz rodzinnej parafii w Dobczycach ks. Michał Mikołajczyk przypomniał chwile związane z wstąpieniem licealisty Roberta do sercanów.
Ks. Andrzej Sawulski SCJ
Zdjęcie: kl. Edward Sienkiewicz
Ks. dr Robert Ptak, sercanin (Zgromadzenie Księży Najśw. Serca Jezusowego, SCJ), ur. 01.09.1967 w Dobczycach.
1986 matura w LO im. T. Kościuszki w Myślenicach. Rozpoczęcie nowicjatu w Zgromadzeniu Księży Sercanów w Stopnicy.
1987-1993 studia filozoficzno-teologiczne (Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów w Stadnikach)
1993 święcenia kapłańskie
1993-1995 wikariusz w parafii Matki Kościoła w Bełchatowie
1995-1998 praca w Wydawnictwie Księży Sercanów „Dehon” w Krakowie (1996-1998 dyrektor)
1998-2000 studia licencjackie w Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie
2000-2004 praca w Wydawnictwie (2001-2004 dyrektor)
2002-2003 studia doktoranckie na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie
2004-2007 I radny prowincjalny, przełożony wspólnoty Warszawa I
2006 uzyskanie stopnia naukowego doktora teologii dogmatycznej (PAT Kraków)
Od 2006 wykładowca w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie w Wydziale Prawa Kanonicznego – wykłady z przedmiotów teologicznych.
Od 2007 wykładowca teologii dogmatycznej w Wyższym Seminarium Misyjnym Księży Sercanów w Stadnikach.
W latach 2008-2010 wicerektor seminarium w Stadnikach.
Znajomość języków obcych: włoski, angielski, hiszpański.
