Błogosławiony Jan Paweł II wielokrotnie w swoim nauczaniu podkreślał, że nowa ewangelizacja dokonuje się dzięki wspólnotom, które gromadzą się w parafii, tworząc wspólnotę wspólnot. To zadanie zainicjował i pozostawił nam do realizacji w środowiskach, w których na co dzień żyjemy.
Dwa lata temu zrodził się pomysł, aby wszystkie wspólnoty z parafii p.w. Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka z Asyżu w Lublinie zgromadziły się jednego dnia na wspólnej Eucharystii i refleksji nad rolą wspólnot w życiu parafii. Pierwszy taki Kongres odbył się 23 maja 2009 roku.
W tym roku, 19 listopada, kongres odbył się po raz drugi. Spotkanie rozpoczęło się o godzinie 11.00 mszą świętą pod przewodnictwem proboszcza parafii. W koncelebrze uczestniczyli prawie wszyscy duszpasterze posługujący we wspólnotach. Wspólnoty ubogaciły liturgię, przygotowując komentarze, śpiew i procesje z darami.
W homilii opartej na ewangelii o krzewie winnym i latoroślach proboszcz mówił o wartości każdej ze wspólnot w dziele parafii. Każda wspólnota jest ważna i wyjątkowa, bez względu na to, ile osób do niej należy i jaką duchowością żyje. Duża liczba wspólnot świadczy o bogactwie parafii i jej żywotności. Działania można podejmować na wielu płaszczyznach. Dni parafii, mikołajki na Poczekajce, wigilia dla osób samotnych, prace porządkowe, koncerty, sympozja itp. są sprawdzianem naszej jedności i aktywności.
Widać jednak pewne zagrożenia, które wkradają się do życia grup duszpasterskich i zakłócają ich funkcjonowanie. Zauważa się pewien elitaryzm i zamknięcie, które sprawia, że wspólnota pozostaje bezowocna, skupiona wyłącznie na swoich sprawach. Nie wychodząc naprzeciw potrzebom parafii, członkowie wspólnot żyją sami dla siebie. Schowani w salach duszpasterskich, nie rozwijają się i nie przychodzą do nich nowi ludzie. Brak otwarcia na życie parafii sprawia, że wspólnota staje się skostniała.
Wspólnoty działające przy parafii są duże, wszystkie razem liczą (o czym mówią sprawozdania, które przygotowali liderzy poszczególnych grup) ponad 1300 osób.
Spotkanie w amfiteatrze i referat o. prof. Andrzeja Derdziuka o Roli Wspólnot w Nowej Ewangelizacji były zachętą do aktywności w środowiskach często obojętnie nastawionych do Boga i Kościoła. To zadanie domaga się nowych inicjatyw w wymiarze wspólnot i parafii. Wspólnoty podjęły już pewne kroki: wyjście z Ewangelią do ludzi na ulicy i odwiedziny w domach ludzi obojętnych religijnie.
Bogactwo poszczególnych wspólnot można było się dostrzec podczas prezentacji ich duchowości i podejmowanych działań. Różnorodność charyzmatów tworzy w Kościele piękną mozaikę i stwarza wiele możliwości prowadzenia ludzi od Boga.
Trzeba się cieszyć, że tak wielu ludzi (często nie z naszej parafii) wybiera wspólnoty na Poczekajce, aby tu poznawać Boga, Jego miłość, doskonalić się według Ewangelii, podejmować konkretne zadania w ramach chrześcijańskiej Caritas.
II Kongres Wspólnot pokazał bogactwo wspólnot, a zarazem wytyczył pewne kierunki rozwoju i podejmowania odpowiedzialności w szerszym wymiarze. Niech będzie też zachętą dla tych, którzy jeszcze nie odnaleźli swojego miejsca w parafii, do wyboru wspólnoty i wejścia na drogę bliskości Boga i dzielenia się swoimi talentami z innymi ludźmi.
o. Waldemar Grubka OFMCap
Za: www.kapucyni.pl
