Nową kopię XIV wiecznego obrazu Matki Bożej Sokalskiej zainstalowano w akademickim, pobernardyńskim kościele św. Anny na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie .
W niedzielę 12 października obraz uroczyście pobłogosławił Metropolita Warszawski, ks. kard. Kazimierz Nycz.
W bernardyńskim kościele św. Anny obraz Matki Boskiej Sokalskiej miał specjalną kaplicę i przebywał tutaj od 1790 r. aż do czasów II wojny światowej, kiedy to cudowną ikonę skradziono
Wizerunek Matki Bożej z Sokala to jedna z najstarszych i najpopularniejszych ikon w Polsce .
Po II wojnie światowej Sokal znalazł się w granicach Ukrainy, 50 km od polskiej granicy, a bernardyni, opuszczając swój klasztor, przewieźli cudowny obraz do Krakowa , skąd po latach został zaproszony do Hrubieszowa.
Bernardyni z Hrubieszowa, gdzie od 2002 r. znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Sokalskiej opisują szczegółowo historię XIV wiecznego obrazu, jego sławę , związane z nim cudowne uzdrowienia i koronację Cudownego Wizerunku w 1724 r. Pomimo pożarów, zniszczeń wojennych i represji zaborcy , sokalskie sanktuarium było do końca XIX wieku ważnym ośrodkiem kultu i miejscem modlitwy dla pielgrzymów przybywających tutaj także spoza granic Polski.
„W czasie powstania styczniowego w 1863 r., klasztor sokalski wsławił się jako punkt przerzutów ludzi i broni oraz jako miejsce, w którym był szpital dla rannych powstańców” – piszą bernardyni.
W 2001 r. z inicjatywy Ordynariusza Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej biskupa Jana Śrutwy i bernardyńskiego prowincjała o. Romualda Kośli, dnia 24 czerwca 2001 r. w Hrubieszowie odbyło się uroczyste erygowanie klasztoru oo. Bernardynów oraz parafii, przy dotychczasowym kościele filialnym p. w. św. Stanisława Kostki. W ten sposób przygotowano godne miejsce dla cudownego wizerunku Pani Sokolskiej, podkreślają hrubieszowscy bernardyni .
Papież , św. Jan Paweł II podczas swojej wizyty apostolskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej w dniu 19 sierpnia 2002 r. pobłogosławił nowe korony dla obrazu Matki Bożej Sokalskiej oraz modlił się prywatnie przed Cudownym Wizerunkiem.
Dalej bernardyni informują : „W dniach 7 i 8 września 2002 r., po długich duchowych i materialnych przygotowaniach, miała miejsce intronizacja obrazu Matki Bożej Pocieszenia Sokalskiej w stosunkowo niedaleko leżącym od Sokala mieście Hrubieszowie. Do Hrubieszowa Maryja w znaku Obrazu Sokalskiego przybyła zatrzymując się po drodze w Tarnowie, Rzeszowie, Przeworsku i Zamościu. W sobotę 7 września Pani Sokalska została, gestem wręczenia kluczy do bram miasta, powitana przez władze samorządowe Hrubieszowa, a następnie została powitana przez księży dziekanów dekanatów hrubieszowskich i w uroczystej procesji pod przewodnictwem Ks. Bpa Ordynariusza i Prowincjała oo. Bernardynów, została ulicami miasta przeniesiona do swojego nowego sanktuarium – kościoła p.w. św. Stanisława Kostki na Skarpie nad Huczwą. „
W Warszawie obraz Sokalskiej Madonny na stałe znajdzie swoje miejsce w Kaplicy Loretańskiej akademickiego kościoła św. Anny.
Obraz Matki Bożej z Sokala, specjalnie dla tego kościoła namalował Mateusz Jasiński, a „sukienkę” sfinansowali mieszkańcy Warszawy, ofiarując biżuterię i ofiary pieniężne.
O popularności obrazu Madonny z Sokala świadczy fakt, że z okazji przewiezienia obrazu Matki Bożej Pocieszenia z Sokala z Krakowa do Hrubieszowa , poeta , ks. Jan Twardowski napisał specjalny wiersz – modlitwę:
MODLITWA do Matki Bożej Pocieszenia z Sokala z okazji przywiezienia wizerunku z Krakowa do nowego Sanktuarium w Hrubieszowie
Czternastowieczna Matko Najświętsza,
Przymierze między dawnymi i nowymi laty,
Któraś ocalała ze zniszczonego przez Tatarów Sokala,
U której chroniła się ludność
Ufając Twojej niezawodnej opiece,
Przed którą nawet Bohdan Chmielnicki padł na kolana
Nie ośmielając się na rabunek klasztoru ojców bernardynów,
Matko Boża Pocieszenia z Sokala
Otaczana od wieków czcią przez lud polski, ruski i litewski,
Która nie mogłaś się rozstać
Po ostatniej wojnie z wygnańcami ze Wschodu –
Matko Najświętsza potrzebna nam dłużej niż na zawsze
Bądź i teraz dla nas
W dzisiejszych tak trudnych czasach
Znakiem Twojej obecności, pociech i niezawodnej nadziei.
ks. Jan Twardowski, Warszawa, 8 września 2002 r.
Anna Dziemska
