W pierwszych słowach niniejszego Komunikatu przesyłam braterskie pozdrowienie oraz słowa wdzięczności za duchową jedność i zakonną solidarność. Bardzo serdecznie pragnę Wam podziękować za pozytywną odpowiedź na zarządzenie Michalickiego Dnia Pokuty (20 marca 2020 r.) oraz za włączenie się we wspólną modlitwę różańcową, w naszych kościołach parafialnych i kaplicach zakonnych, w intencji osób chorych oraz tych, którzy się nimi opiekują, jak również służb medycznych i sanitarnych, a także o pokój serc i łaskę nawrócenia (codziennie o godz. 20.30).
Czas pandemii koronawirusa Covid-19 i wprowadzony w konsekwencji stan epidemii, jest wyzwaniem dla nas wszystkich. Dzisiejsza rzeczywistość wymaga od nas logistycznej elastyczności i umiejętnego dostosowania się do szybko zmieniających się przepisów. Chociaż nie wszystko w tej chwili rozumiemy, a niektóre wytyczne wymagają zmiany naszych przyzwyczajeń i niekiedy mocno nas ograniczają, ufamy osobom odpowiedzialnym, tak ze strony władz państwowych, jak i kościelnych.
W czasie trwania epidemii zalecam:
- śledzenie na bieżąco rządowych, ministerialnych (w Polsce – www.gov.pl) oraz diecezjalnych portali internetowych i bezwzględne podporządkowanie się pojawiającym się na nich zarządzeniom, wytycznym oraz komunikatom;
- zachowanie wszystkich zaleceń Głównego Inspektora Sanitarnego dotyczących zapobiegania zagrożeniu epidemiologicznemu Covid-19 (w Polsce – www.gis.gov.pl);
- stworzenie, poprzez zadbanie o odpowiednią ilość środków dezynfekujących, w naszych domach i placówkach sterylnych, higienicznych warunków mieszkania i pracy;
- troskę o współbraci starszych i chorych, by zapewnić im poczucie bezpieczeństwa i dać możliwość spokojnego funkcjonowania w nowych warunkach (m.in. zabezpieczenie w potrze-bne lekarstwa, ewentualne wizyty u lekarzy i specjalistów);
- przeorganizowanie, w razie konieczności, porządku dnia w poszczególnych domach i placówkach, aby wszyscy domownicy mogli realizować powierzone im obowiązki;
- dokładną analizę treści i zastosowanie w duszpasterskiej praktyce Dekretu Penitencjarii Apostolskiej odnośnie przyznania specjalnych odpustów dla wiernych w obecnej sytuacji pandemii z dnia 19 marca 2020 r.
Zachęcam ponadto, do zapoznania się z treścią listów wystosowanych do wszystkich osób konsekrowanych przez: Prefekta Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego – Kardynała João Braz de Aviz z dnia 16 marca 2020 r. oraz Przewodniczącego Komisji ds. Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Konferencji Episkopatu Polski – Biskupa Jacka Kicińskiego CMF z dnia 15 marca 2020 r. (www.zyciezakonne.pl).
Pragnę poinformować, iż Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce otrzymała jasną interpretację zarządzenia dotyczącego udziału maksymalnie pięciu osób w liturgii i modlitwach organizowanych w naszych kościołach i zakonnych kaplicach. To ograniczenie nie dotyczy członków wspólnot zakonnych (kapłanów, braci zakonnych, kleryków, nowicjuszy, postulantów), które są traktowane, jako żyjące na wzór rodziny. Możemy więc, bez naruszenia prawa, uczestniczyć w liturgii i modlitwach całą wspólnotą. Podobne zasady dotyczą uczestnictwa wspólnot zakonnych żeńskich, gdy odprawiamy dla nich Msze św. lub nabożeństwa w ich kościołach lub kaplicach domowych. Nabożeństwa z udziałem wspólnoty zakonnej mogą być także transmitowane dla pożytku osób powierzonych naszej duszpasterskiej trosce. Trzeba jednak brać pod uwagę reakcję wiernych, widzących nas modlących się całą wspólnotą, podczas gdy ich obowiązują tak surowe restrykcje.
Niech każda wspólnota, w sposób dojrzały i odpowiedzialny, podejmuje konieczne decyzje pozwalające na ofiarną służbę Ludowi Bożemu, a równocześnie działania zabezpieczające przed rozpowszechnianiem się pandemii.
Dbajcie, bardzo Was proszę, Bracia, o siebie nawzajem. Miejcie dla siebie dużo wzajemnej miłości, cierpliwości i braterskiej wyrozumiałości. Ogrzewajcie się wzajemnie gorliwością zakonnego życia. Trwajcie w jedności, ze szczególnym uwzględnieniem naszych wspólnych modlitw zakonnych, które w zwyczajnych warunkach zaniedbujemy ze względu na liczne obowiązki. Niech czas ten, bogaty w akty pokuty, służy nam do refleksji nad realizacją powołania i przyczyni się do osobistego nawrócenia.
W przypadku choroby, bądź jej bezpośredniego zagrożenia, na bieżąco informujcie naszą Kurię Generalną.
Was Wszystkich, wielokrotnie w ciągu każdego dnia, zawierzam opiece Patrona naszej rodziny zakonnej – św. Michała Archanioła oraz wstawiennictwu naszego Ojca Założyciela.
Z ufnością, że zawsze pozostajemy w rękach Dobrego Boga, z wiarą przyjmijmy słowa, które bł. ks. Bronisław Markiewicz, pod datą 3 września 1876 r., zanotował w Zapiskach dotyczących życia wewnętrznego: Dopuścił Pan szaleć burzy, aby nauczyć mnie w Nim pokładać nadzieję i aby wypróbować i pokazać, że sam z siebie nic nie mogę, żem wielce niedołężny. A jednak w Bogu mieć nadzieję, najpierw trzeba posiadać wiarę. Trzeba z wiary wołać, modlić się, a wtedy Pan Jezus wysłucha i będzie cisza znowu.
W duchu jedności, z braterskim pozdrowieniem
Ks. Dariusz Wilk CSMA
Przełożony Generalny
Za: www.michalici.pl
