Home WiadomościZ kraju Modlitwy o kanonizację bł. Władysława z Gielniowa (1440-1505)

Modlitwy o kanonizację bł. Władysława z Gielniowa (1440-1505)

Redakcja

Kościół św.  Anny to ważny ośrodek duszpasterski Warszawy. Chociaż kościół św. Anny  dzisiaj należy do Archidiecezji Warszawskiej i jest obecnie głównym  ośrodkiem  duszpasterstwa akademickiego w Warszawie, Franciszkanie- bernardyni są zawsze mile widziani w tej świątyni. Zarówno poprzedni proboszcz tego kościoła, ks. Bogdan Bartold,  jak i obecny, ks. Jacek Siekierski , zapraszają serdecznie bernardynów  do kościoła, który właśnie zbudowali franciszkańscy zakonnicy i który przez wieki  był ich własnością.

Kościół św. Anny powstał przy klasztorze bernardynów,  ufundowanym w 1454 r. przez  księżnę Mazowiecką ,  Annę. To właśnie ona , dzięki  Janowi Kapistranowi,    sprowadziła z Krakowa   do Warszawy pierwszych zakonników  franciszkańskich -Braci Mniejszych Obserwantów. Nazwano ich  później bernardynami od imienia św.  Bernardyna ze Sienny, reformatora zakonu franciszkańskiego.

Poprzez swoją działalność religijną i społeczną  bernardyni przez wieki byli bardzo popularni i cenieni w Warszawie, a część Warszawy, gdzie stał bernardyński klasztor,  nazywano Przedmieściem Bernardyńskim albo Krakowskim .

Każdego 4 dnia miesiąca do kościoła św. Anny w Warszawie przyjeżdżają bernardyni , wspominając bł. Władysława z Gielniowa  i modląc się o jego kanonizacje.  W koncelebrze z miejscowymi kapłanami  odprawiają mszę świętą, następnie modlą się razem z czcicielami patrona Warszawy przy relikwiach  bł. Władysława.

4 stycznia w  kościele  św. Anny mszę św. odprawił i spotkał się z czcicielami bł. Władysława  o. Krystian Olszewski,   promotor kultu franciszkańskich  świętych i błogosławionych.

Po modlitwach w kaplicy  bł. Władysława , patrona stolicy,  o.  Olszewski nawiązał do obchodzonego  3 stycznia wspomnienia Najświętszego Imienia Jezus . Podkreślił,  że kult Najświętszego Imienia Jezus należy do tradycji chrześcijańskiej , a najświętsze imię Jezus czczone było w Kościele od samego początku Jego istnienia.  Sam Jezus  mówi o wielkiej mocy swego imienia i że mamy prosić Ojca w Jego Imieniu  (J16,23-24).

Największym apostołem imienia Jezus był św. Paweł. Św. Franciszek był zawsze pełen czci dla imienia Jezus.  Kult liturgiczny Najświętszego Imienia Jezus rozpowszechnił się w Kościele, a szczególnie w zakonie św. Franciszka w XIV i XV wieku.

Po św. Franciszku św. Bernardyn ze Sienny, (1380-1444)  wyróżniał się nabożeństwem do Imienia Jezus. Miał je zawsze wypisane na drewnianej tabliczce jako chrystogram. W 1426 r. papież Marcin V potwierdził nauki , głoszone przez św. Bernardyna ze Sienny i jego formę kultu Imienia Jezus. Polecił namalować i rozpowszechnić monogram IHS (Jesus Hominum Sanator – Jezus Zbawiciel ludzi).

W swoich kazaniach,  głoszonych w warszawskim kościele św. Anny  O. Krystian Olszewski podkreśla, jak wielkim patriotą był bł. Władysław. Podczas najazdu Turków i Tatarów w latach 1498-1499 bł. Władysław organizował nabożeństwa pokutne i przebłagalne w intencji wolności Ojczyzny.

O. Krystian przytacza wypowiedź  sł. Bożego Stefana kard. Wyszyńskiego. Prymasa Polski w dn.  25 września 1966 : „ Władysław był katolickim patriotą . Z całej jego twórczości poetyckiej widać , że był szczególnie wrażliwy na sprawy narodowe.  Chociaż zakonnik , owiązany sznurem i żyjący za furtą , zdawałoby się w oderwaniu od świata, wszystkimi nerwami swej duszy tkwił w rytmie życia narodu i wczuwał się w jego stany. Zakon nie tylko nie odebrał mu  tej wrażliwości , lecz przeciwnie  – jeszcze ją w nim rozbudził”.

Promotor świętych franciszkańskich  podkreśla , że twórczość i patriotyczna działalność bł.  Władysława dała wzór do naśladowania  franciszkanom – bernardynom, którzy angażowali się w życie polityczne. Przypłacili za to kasatą klasztorów w zaborze pruskim i rosyjskim po powstaniach listopadowym i styczniowym , a szczególnie klasztoru św. Anny w Warszawie.

Trzeba  przypomnieć tutaj, że właśnie w warszawskim   kościele św. Anny  głosił płomienne kazania o. Benwenuto Mańkowski (1816-1863), gdzie przybył w 1849r.  Kazania te w rękopisach przekazywali sobie mieszkańcy Warszawy, a za swoja działalność  bernardyn   więziony był  już w 1850 roku w X Pawilonie Cytadeli Aleksandrowskiej. Zesłany na Syberię, po powrocie o. Benwenuto był kapelanem oddziałów powstańczych . Zginął w czasie walk , służąc  w obronie Ojczyzny , pochowany   na cmentarzu w Przyrowie k/ Częstochowy.

Przez  wieki lud Warszawy gromadził się na modlitwach przy relikwiach bł. Władysława w kościele bernardyńskim p.w. Św. Anny , oddając mu cześć,  jaka jest należna świętym.   W 1604 r. Senat Warszawy uczynił świątobliwego zakonnika Władysława patronem  Stolicy.  11 lutego 1750 r. papież Benedykt XIV wydał urzędowy akt beatyfikacyjny. W roku 1759 Klemens XIII ogłosił bł. Władysława patronem Królestwa Polskiego i Litwy, a 19 grudnia 1962 r. papież Jan XXIII ogłosił bł. Władysława z Gielniowa głównym patronem Warszawy. Obecnie główną Patronką Warszawy jest Najświętsza Maryja Panna Łaskawa z kościoła jezuitów przy katedrze. Bł. Władysław jest patronem drugorzędnym.

Warszawa modli się o kanonizację swego patrona. W  parafii  p.w. bł Władysława z Gielniowa na Natolinie  w każdy poniedziałek po mszy św. o 19.00 ma miejsce nabożeństwo z nowenną do błogosławionego Patrona Stolicy.  Odmawiana jest też  modlitwa w intencji  jego bliskiej  kanonizacji.

W klasztorach bernardyńskich, modlitwy o kanonizację bł. Władysława mają miejsce w poniedziałki .  Natomiast przy klasztorze  w Kole, gdzie obecnie pracuje o. Krystian Olszewski,  istnieje  ponad 100 osobowa grupa czcicieli bł. Władysława z Gielniowa, która  modli się codziennie o jego kanonizację.  Wśród pielgrzymów , przybyłych  do kościoła św. Anny w  Warszawie 4 stycznia znaleźli się również czciciele bł. Władysława z  przyklasztornej grupy w Kole.

Wielką zasługa  bł.  Władysława z Gielniowa jest propagowanie języka polskiego w Kościele  na ponad pół wieku przed Rejowym „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają ”.

Franciszkanie przybywając  w XIII wieku do Polski, przywieźli ze sobą  różnorodne pieśni religijne,  również pieśni na Boże Narodzenie , nazwane później  kolędami, które śpiewali przy szopkach betlejemskich.

Bł . Władysław , obok innych  pieśni religijnych , układał też  w jęz. polskim  kolędy. Przykładem może być kolęda, ułożona w formie abecedariusza „ Augustus, kiedy królował… O Narodzeniu Pana De nativitate Domini.”

Promotor kultu świętych i błogosławionych  franciszkańskich, o. Olszewski podkreśla, że proste i pełne uduchowienia pieśni,  kazania katechetyczne i rymowane dekalogi bl. Władysław układał w ten sposób,  aby słuchacze – ludzie  prości , ubodzy,  mieszczanie warszawscy mogli sobie  łatwo  przyswoić podstawowe prawdy wiary.  Bł Władysław był gorącym patriotą, przekazywał uczestnikom nabożeństw uczucie miłości do  Ojczyzny i poczucie obowiązku apostolskiego.  Jako wikariusz polskich bernardynów  zakładał klasztory na wschodnich terenach, szerząc wiarę katolicką wraz z kultura polską, co niewątpliwie przygotowało grunt pod unie Polski i Litwy, dodaje o. Olszewski.

Jak bardzo  popularni i cenieni byli bernardyni na Litwie może świadczyć też fakt   umieszczenia przez Adama Mickiewicza  postaci bernardyna , ks. Robaka – Jacka Soplicy jako głównego bohatera poematu „Pan Tadeusz”   .

Władysław z Gielniowa urodził się ok. 1440 r. w Gielniowie k. Przysuchy, zmarł  4 maja 1505 w Warszawie, gdzie przez wieki spoczywają  jego relikwie.

Anna Dziemska

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda