Wskażę im w życiu powołania drogę, a nią idących łaską swą wspomogę.
W pierwszej obietnicy, którą Pan Jezus przekazał św. Małgorzacie Marii jest mowa o łasce.
Warto więc przypomnieć sobie katechizmowe prawdy, które mówią o tym wyjątkowym darze, jakie Pan Bóg daje człowiekowi.
Otóż łaska jest darem Boga. Darem darmo danym, bezinteresownym. Darem, którego celem jest zbawienie człowieka, jego szczęście wieczne.
Łaska, to Boża opieka i troska o każdego człowieka. Łaską jest wszystko. Z łaski Bóg nas stworzył i z łaski nas zbawi. Łaską jest dar Jego Miłości w każdej chwili naszego życia.
Łaska jest nam szczególnie dana poprzez sakramenty. Każdy z sakramentów jest widzialnym znakiem niewidzialnej łaski Bożej. W każdym sakramencie przychodzi Jezus, aby wspierać nas na drodze do nieba.
W sakramencie chrztu stajemy się z łaski Boga dziećmi Bożymi. W duszy nieśmiertelnej jest dar wiary, nadziei i miłości, które to dary z pomocą łaski mamy rozwijać i pomnażać w całym życiu. Bierzmowanie daje nam łaskę, czyli pomoc w odważnym i dojrzałym realizowaniu zasad wiary. To pomoc w trwaniu i obronie chrześcijańskich zasad życia.
Źródłem łaski jest Najświętszy Sakrament, Msza święta, Komunia święta. To sam Chrystus przychodzi, napełnia nasze serce, towarzyszy nam, abyśmy nie ustali w drodze.
Gdy przystępujemy do spowiedzi, dotyka nas łaska rozgrzeszenia, łaska Miłosierdzia, przebaczenia. Łaska, która na nowo czyni nas dziećmi Boga. Łaska, która umożliwia nam odważne pokonywanie wszelkich słabości i pokus i grzechów.
W małżeństwie i kapłaństwie, łaska sakramentu daje nam moc trwania w wierności. Daje siłę do realizacji tych zadań, jakie wynikają ze zobowiązań podjętych w momencie składania przysięgi miłości i w momencie przyjęcia sakramentu kapłaństwa.
Łaska towarzyszy choremu gdy cierpienie dotyka i osłabia ducha. Łaska darmo dana uświadamia, że cierpiącemu towarzyszy Jezus, który idąc droga krzyżową i umierając na Krzyżu rozumie i chce ulżyć w cierpieniu i chorobie.
Bez łaski człowiek nic nie może uczynić.
Łaska do zbawienia jest nam koniecznie potrzebna. Wielkością człowieka jest pokorna prośba o łaskę każdego dnia. Tylko z łaską Boga można osiągnąć niebo.
Bez łaski trudno sobie wyobrazić postęp w życiu religijnym, bez łaski Boga, nic uczynić nie możemy.
Może trudno to zrozumieć dziś, gdy człowiek liczy tylko na siebie, gdy zapanował indywidualizm i akcentowanie własnego wysiłku, własnych zdolności i własnego sprytu w zdobywaniu wszelkich dóbr tego świata. Jakże ważne jest jednak przypomnienie o tym, że cokolwiek mamy, nasze talenty i umiejętności – to wszystko jest darem, który Bóg nam podarował nakazując pomnażanie tych talentów. Sami z siebie nic nie możemy uczynić, cóż mamy czego byśmy wcześniej nie otrzymali? Wszystko w naszym życiu jest podarunkiem, prezentem od Boga, wszystko jest łaską.
Takie katechizmowe zrozumienie łaski jako darmowego daru Boga pomoże nam w zrozumieniu tej pierwszej obietnicy. Ale o tym za miesiąc.
Dziś w czasie adoracji, w czasie nabożeństwa pierwszopiątkowego otwórzmy serca na łaskę Bożą, pozwólmy aby to Jezus był w naszym życiu wszystkim: naszą siłą, naszym natchnieniem, naszym Wszystkim!
Prośmy: łaską Swej Miłości przyjdź do serc naszych!
Ks. Wiesław Pietrzak scj
