Home WiadomościOdeszli do Pana Pożegnania: ks. Stanisław Kurlandzki MIC

Pożegnania: ks. Stanisław Kurlandzki MIC

Redakcja

W domu zakonnym w Warszawie na Stegnach, zmarł dziś ks. Stanisław Kurlandzki MIC, były przełożony prowincji polskiej, a wcześniej wiceprowincjał przez kilka kadencji. Przeżył 93 lata, z czego 73 w Zgromadzeniu i 66 jako prezbiter.

Ks. Stanisław Jan Kurlandzki MIC syn Wacława i Marianny z d. Kondracka urodził się 18 sierpnia 1928 r. w Broku k. Wysokiego Mazowieckiego, skąd rodzice z sześciorgiem dzieci po kilku latach przenieśli się do Jabłonki Kościelnej w tym samym powiecie, diecezji łomżyńskiej. Tam podczas okupacji ukończył prywatnie na tajnych kompletach program klasy siódmej oraz dwóch klas gimnazjum.

W sierpniu 1945 r. zgłosił się do naszego Zgromadzenia razem z ks. Kazimierzem Wójcickim. Został przyjęty do mariańskiego juwenatu w Gródku k. Warszawy, który po miesiącu został przeniesiony do Głuchołaz; po ukończeniu tam trzeciej i czwartej klasy gimnazjum (tzw. małej matury) w 1947 r. poprosił o przyjęcie do nowicjatu. Po ukończeniu nowicjatu 15 sierpnia 1948 r. złożył pierwszą profesję, następnie kontynuował naukę w zakresie szkoły średniej w scholastykacie na Bielanach: w r. 1948-49 X klasę jeszcze w liceum humanistycznym Księży Marianów, a XI – po odebraniu praw – w Niższym Seminarium Duchownym Księży Marianów. Naukę uwieńczył uzyskaniem tzw. „matury wewnętrznej” w 1950 r. Na Bielanach odbywał także studia seminaryjne w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym na Bielanach (1950-54). Śluby wieczyste złożył w Skórcu 15 sierpnia 1953 r. Po przymusowej deportacji z Bielan w 1954 r. ostatnie dwa lata teologii ukończył w WSD we Włocławku; tam w katedrze włocławskiej dnia 26 czerwca 1955 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa ordynariusza Antoniego Pawłowskiego.

W sierpniu 1956 r. został prefektem kleryków kursów filozoficznych w Gietrzwałdzie, a w następnym roku mistrzem nowicjatu w Skórcu; ten obowiązek wypełniał przez trzy lata. Następnie przez rok ponownie pełnił obowiązki prefekta alumnów w Warszawie na Pradze. W roku 1961 został skierowany do pracy duszpasterskiej w Grudziądzu i w tym czasie zdobył tam maturę państwową. W roku 1962 został skierowany na Prymasowskie Studium Życia Wewnętrznego przy Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie. W latach 1963-66 ks. Stanisław był duszpasterzem młodzieży w Górze Kalwarii. W latach 1966-1970 odbył studia na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej, w zakresie specjalizacji Filozofii Teoretycznej KUL i napisał pracę pod kierunkiem ks. prof. Tadeusza Stycznia pt. Koncepcja doświadczenia moralnego u Maxa Schelera, uzyskując w marcu 1970 r. tytuł magistra filozofii chrześcijańskiej. W 1970 r. ponownie został przeznaczony do pracy duszpasterskiej w Grudziądzu w charakterze prefekta młodzieży.
W roku 1971 został wiceprowincjałem w Prowincji Polskiej i urząd ten nieprzerwanie pełnił do 1987 r. W tamtym okresie pełnił także okresowo inne jeszcze obowiązki: przełożonego domu zakonnego na Bielanach i prowincjalnego prefekta formacji. Pod jego przewodnictwem został opracowany i wprowadzony w życie Program Formacji w Prowincji Polskiej. Ks. Stanisław był wieloletnim członkiem prowincjalnej komisji sakralno-budowlanej; zabiegał o założenie naszego wydawnictwa, a po jego założeniu (1985) był pierwszym dyrektorem. Przez wiele lat był redaktorem wewnętrznego miesięcznika Immaculata.

Na Kapitule Prowincjalnej w 1987 r. został wybrany przełożonym Prowincji Polskiej. Urząd ten pełnił do 1993 r. Swą kadencję rozpoczął obchodem radosnych uroczystości pobeatyfikacyjnych bł. Jerzego Matulewicza, Odnowiciela Zgromadzenia. Była to kadencja dużej ekspansji apostolskiej naszej Prowincji posyłającej współbraci nie tylko do wcześniej założonej misji w Rwandzie, ale także na Ukrainę, Białoruś, Słowację, do Niemiec i Kazachstanu.

Po zakończeniu kadencji, w latach 1993–2007 był prowincjalnym promotorem misji i dyrektorem sekretariatu misyjnego. Przez kolejne lata starał się być czynny duszpastersko poprzez posługę konfesjonału i kierownictwo duchowe. Ostatnie dwa lata naznaczone były coraz bardziej postępującą słabością, nawet wtedy jednak starał się towarzyszyć potrzebującym swoją modlitwą. Zmarł w domu zakonnym w Warszawie na Stegnach 30 listopada 2021 roku. Pochowany został na mariańskiej kwaterze cmentarza na Wawrzyszewie w Warszawie.

Za: www.marianie.pl

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda