27 stycznia 2025 r., w 89 roku życia, w 73 roku życia zakonnego i 63 roku kapłaństwa w szpitalu w wyniku choroby odszedł do Pana nasz współbrat: śp. o. Gabriel Zygmunt Kiliński OFM. Dobry Jezu, a nasz Panie, daj Mu wieczne spoczywanie!
O. Gabriel, syn Jana i Marty Mielke, urodził się 26 października 1936 roku w Wejherowie. Do Zakonu Braci Mniejszych – Franciszkanów – Prowincji Wniebowzięcia NMP wstąpił w 1952 roku. Śluby wieczyste złożył 8 września 1959 roku, a po ukończonych studiach przyjął święcenia kapłańskie dnia 9 lipca 1963 roku. Po święceniach pracował duszpastersko w Starych Panewnikach (1963 – 1965), w Poznaniu (1965 – 1966), w Pakości (1966 -1968), z kolei jako wikariusz parafialny pracował w Rybniku (1968 – 1974), w Pakości Mieście (1974 -1975), w Zabrzu (1975 – 1977 i w Chorzowie (1977 – 1980).
W latach 1980 – 1982 pełnił posługę proboszcza w Starych Panewnikach. Kolejne lata w Prowincji Wniebowzięcia NMP to czas posługi przełożeńskiej. Był gwardianem w domu prowincjalnym w Katowicach – Panewnikach (1982 – 1985), oraz w Bytomiu (1985 – 1988). Następnie posługiwał duszpastersko w Jarocinie w charakterze misjonarza ludowego.
Kolejną stronicę swego życiorysu śp. o. Gabriel zaczął zapisywać w 1991 roku, gdy został wpisany w poczet członków nowej prowincji zakonnej św. Franciszka z Asyżu. W tej nowej rzeczywistości został skierowany do Pakości Miasta (1991–1997) jako gwardian i proboszcz. Na ten czas przypada również jego nominacja na dziekana dekanatu barcińskiego (1996 – 2001). Zachowało się pismo Metropolity gnieźnieńskiego Arcybiskupa Henryka Muszyńskiego, który po skończonej kadencji dziekana napisał do niego: Pragnę wyrazić Ojcu serdeczną wdzięczność za tak gorliwe wypełnianie obowiązków dziekańskich przez minione pięć lat. Dziękuję Ojcu za zaangażowanie się w pracę dziekańską, która nie należy do zadań łatwych. Serdecznie dziękuję także za wytwarzanie więzów wspólnoty między kapłanami dekanatu, których uznaniem i szacunkiem Ojciec się cieszy.
Kolejne lata posługi kapłańskiej o. Gabriela związane były nadal z Pakością, ale z Kalwarią (1997-2003), gdzie pełnił funkcję proboszcza parafii i kustosza Sanktuarium Krzyża Świętego. Władze miasta uznały jego wieloletnie zasługi dla społeczności pakoskiej nadając mu tytuł Honorowego Obywatela Pakości [ luty 2000 ].
Z Pakości skierowany został do Olsztyna (2003-2006) w charakterze gwardiana i proboszcza. Wówczas to w Gazecie Olsztyńskiej ukazał się wywiad z o. Gabrielem [ wycinek z gazety zachowany jest w teczce personalnej] w czasie którego padło pytanie: Jaki powinien być Franciszkanin? Odpowiedź brzmiała: Każdy ma swoją wizję. Ale u św. Franciszka była jedna zasada: pokój i dobro. Ta dobroć obejmuje ludzi, a także przyrodę i zwierzęta. Uzewnętrznia się w uśmiechu, serdeczności. To powinno być przypięte do habitu każdego zakonnika. Czy jest ? To ludzie osądzą.
Ostatni etap życia spędził w Gdańsku – Nowym Porcie, gdzie w latach 2006-2009 pełnił funkcję gwardiana, potem wikariusza domu, ekonoma, misjonarza i stacjonariusza.
27 stycznia 2025 roku, w wieku 89 lat, w 73 roku życia zakonnego, 62 kapłaństwa odszedł do Domu Ojca. Uroczystości pogrzebowe i pochówek miały miejsce w Wejherowie, dnia 30 stycznia br.
Pamiątka ze świadectwem o. Gabriela: