Imię Świętej Trójcy otrzymała erygowana oficjalnie Fraternia Świeckich Dominikanów na Białorusi. Należy do niej kilkanaście osób, które w swoim codziennym życiu praktykują duchowość dominikańską.
Fraternię oficjalnie erygował dekretem przełożony Polskiej Prowincji Dominikanów, o. Krzysztof Popławski. Ważne dla świeckich dominikanów wydarzenie odbyło się w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w dominikańskim kościele Świętej Barbary w Witebsku, który jeszcze do niedawna był katedrą diecezji witebskiej
W tym samym dniu jedna osoba złożyła przyrzeczenia wieczyste, a pięć osób kolejne przyrzeczenia czasowe, w których zobowiązali się żyć według Reguły Fraterni Świeckich Świętego Dominika. Sześć osób zostało przyjętych do nowicjatu i rozpoczęło okres formacji. Fraternia wybrała swoją radę, a jej asystentem został mianowany o. Roman Schulz.
W uroczystościach wzięli udział przedstawiciele Rady Prowincjalnej świeckich dominikanów w Polsce: Małgorzata Mazur, Anna Sulikowska i Piotr Grodecki oraz Prowincjalny Promotor Fraterni Świeckich Świętego Dominika, o. Dariusz Kantypowicz. Po oficjalnej części odbyła się agapa i mniej formalne spotkanie, podczas którego omawiano najważniejsze problemy i zadania stojące przed tercjarzami.
„Ich rola na Białorusi jest szczególna i często to właśnie oni są jedynymi apostołami wiary w swoich środowiskach. Swoją modlitwą i świadectwem życia opartego na relacji z Bogiem powodują, że wiele osób z ich otoczenia otwiera się na duchowy rozwój i dokonuje przemiany życia” – mówi o dominikańskich tercjarzach w tym kraju Małgorzata Mazur.
Tercjarze to trzecia – po braciach i mniszkach – gałąź Zakonu Kaznodziejskiego. Należą do niej osoby świeckie, które w codziennych warunkach starają się żyć duchowością dominikańską. Na Białorusi oprócz kilkunastu świeckich dominikanów istnieje też spora grupa sympatyków tercjarzy.
Dominikanie byli obecni na terenach obecnej Białorusi już w XIII wieku – niemal od początku istnienia Zakonu Kaznodziejskiego. W Witebsku klasztor dominikański został założony w XVII stuleciu i istniał do przeprowadzonej w 1832 roku przez władze carskie kasaty.
Bracia w białych habitach i czarnych dominikańskich płaszczach powrócili na Białoruś dopiero w 1990 roku. W Witebsku otrzymali wówczas zrujnowany kościół Świętej Barbary, który odbudowano i od 1999 roku przez 12 lat pełnił on funkcję świątyni katedralnej.
mm / sz / dominikanie.pl / kn
