Arcybiskup Stanisław Gądecki podziękował dominikanom za prowadzenie od 75 lat duszpasterstwa akademickiego w Poznaniu.
Jubileuszowe obchody najstarszego w Polsce dominikańskiego duszpasterstwa akademickiego rozpoczęła 8 czerwca dziękczynna msza święta w kościele dominikanów w Poznaniu. Liturgii przewodniczył metropolita poznański, abp Stanisław Gądecki.
„Chciałbym wyrazić wdzięczność ojcom dominikanom za ich obecność w Poznaniu i zaangażowanie w duszpasterstwo akademickie. Duszpasterstwa dla studentów istnieją też w wielu poznańskich parafiach, ale nie mają tak wielkiego rezonansu jak duszpasterstwo dominikanów” – mówił z uznaniem w homilii abp Gądecki.
Metropolita wskazywał, że duszpasterstwo akademickie powinno być miejscem „słuchania i zadawania pytań odnoszących się do spraw jak najbardziej szerokich i podstawowych – nie tego, jak zarobić pieniądze, ale dotyczących życia, które ma poradzić sobie z pieniądzem”.
Przypominając bogate dzieje poznańskiego duszpasterstwa, arcybiskup przywołał z imienia i nazwiska postać pierwszego duszpasterza – o. Bernarda Przybylskiego, a także kilku jego następców: Stanisława Dobeckiego, Tomasza Pawłowskiego, Honoriusza Kowalczyka i Jana Górę, którego nazwał „wizjonerem pełnym entuzjazmu i determinacji”.
Liturgię wraz z abp Gądeckim koncelebrowało kilkunastu dominikanów, wśród nich dawni duszpasterze akademiccy oraz obecny opiekun duszpasterstwa, o. Cyprian Klahs. W kościele Matki Bożej Różańcowej modlili się studenci oraz wychowankowie duszpasterstwa.
Przybyłych na uroczystości powitał przeor poznańskiego klasztoru, o. Michał Pac. W słowach skierowanych do abpa Gądeckiego nawiązał do decyzji prymasa Polski, kard. Augusta Hlonda – który 75 lat temu powierzył dominikanom opiekę duszpasterską nad studentami w stolicy Wielkopolski.
„Poprzednik Księdza Arcybiskupa, kardynał August Hlond zaprosił dominikanów do Poznania i powierzył im prowadzenie duszpasterstwa akademickiego. Odczytuję tę obecność Księdza Arcybiskupa jako kontynuację tego zaproszenia” – zwrócił się do metropolity poznańskiego o. Pac.
Po mszy abp Gądecki poświęcił umieszczoną przy wejściu do świątyni tablicę upamiętniającą kard. Hlonda i byłego rektora Uniwersytetu Poznańskiego, prof. Stanisława Kasznicy – który w latach 30. ubiegłego wieku wraz z ówczesnym prymasem Polski przyczynił się do powrotu dominikanów do Poznania.
„Pragniemy utrwalić w sercach i w kamieniu naszą wdzięczną pamięć o dwóch wybitnych Polakach, którzy przez całe życie troszczyli się o wychowanie i kształtowanie umysłów i serc młodzieży akademickiej” – modlił się przed poświęceniem marmurowej tablicy abp Gądecki.
Po kościelnych uroczystościach studenci oraz wychowankowie duszpasterstwa z różnych pokoleń spotkali się w klasztornym ogrodzie przy grochówce i bigosie. O. Klahs przekazał im pozdrowienia od o. Pawłowskiego – który nie mógł przybyć na jubileusz ze względu na swój podeszły wiek oraz od o. Góry – który modlił się z dziećmi nad Jeziorem Lednickim podczas Lednicy Malucha. Pokazano także film prezentujący 75-letnią historię duszpasterstwa.
Dominikanie byli pierwszym zakonem, który osiadł w Poznaniu – gdzie sprowadził ich w 1231 roku biskup Paweł. Po upadku Powstania Listopadowego władze pruskie przeprowadziły kasatę zakonu i bracia kaznodzieje musieli opuścić miasto.
W 1935 roku na prośbę byłego rektora prof. Stanisława Kasznicy kard. August Hlond ponownie zaprosił dominikanów do stolicy Wielkopolski i powierzył im opiekę duszpasterską nad studentami. W centrum miasta zakonnicy wznieśli kościół i klasztor.
Duszpasterstwo Akademickie – najstarsza tego typu dominikańska instytucja w Polsce – rozpoczęło działalność od roku akademickiego 1937/38, a jego pierwszym duszpasterzem był o. Bernard Przybylski, który dążył do tworzenia wśród studentów przyszłych elit katolickich.
Po przerwie spowodowanej wybuchem wojny i okupacją duszpasterstwo wznowiło działalność już w 1945 roku za sprawą o. Stanisława Dobeckiego, który pełnił posługę duszpasterską wśród studentów wraz z o. Przybylskim. W ramach DA rozwinęła wówczas działalność „Caritas Academica”, która zajmowała się pomocą materialną ubogim studentom.
W latach stalinowskich dominikanie prowadzili duszpasterstwo w konspiracji, gdyż władze zakazały im posługi wśród studentów. Po „odwilży październikowej” w 1956 roku zakaz cofnięto, a duszpasterstwem zajmowali się wówczas ojcowie Joachim Badeni i Tomasz Pawłowski. Jednak represje powróciły – w 1961 roku w pomieszczeniach DA milicja przeprowadziła rewizję, a władze zagroziły zamknięciem klasztoru.
Po wprowadzeniu stanu wojennego kościół i klasztor ojców dominikanów były dla poznaniaków symbolem oporu przeciwko próbom zdławienia „Solidarności”. Na odprawiane tutaj msze święte w intencji Ojczyzny przychodziły tłumy ludzi. W klasztorze założono również punkt pomocy osobom represjonowanym i ich rodzinom.
W 1983 roku w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach zginął w wypadku samochodowym ówczesny duszpasterz akademicki, o. Honoriusz Kowalczyk – który pracował ze studentami wraz z o. Tomaszem Alexiewiczem.
Kolejnym duszpasterzem akademickim został o. Jan Góra, który w 1997 roku zapoczątkował Spotkania Młodych na Lednicy. Co roku uczestniczy w nich po kilkadziesiąt tysięcy młodych ludzi z Polski i zagranicy.
W 2012 roku duszpasterzami akademickimi zostali ojcowie Cyprian Klahs i Wojciech Dudzik.
