322
Dnia 15 października 2009 r. w kościele Wniebowzięcia NMP w Syracuse (New York, USA), bracia, parafianie i przyjaciele wspólnoty zgromadzili się na uroczystościach 150. rocznicy powstania pierwszej stałej wspólnoty Franciszkanów w Ameryce Północnej.
Eucharystii przewodniczył miejscowy biskup Robert Cunnigham. Homilię wygłosił Minister prowincjalny prowincji Niepokalanego Poczęcia o. Justin Blaise. Na uroczystość, oprócz modlitwy, złożyły się także weekendowe przyjęcie oraz akcje społeczne.
Pierwsi bracia, pochodzący z Niemiec, przybyli do Teksasu w 1852 r. Osiedlili się czasowo w Teksasie, potem w Filadelfii i Louisville, zanim na dobre – w 1859 r. – zamieszkali w Syracuse, w diecezji Albany, w stanie New York.
Klasztor w Syracuse stał się domem macierzystym Braci Mniejszych Konwentualnych w Stanach Zjednoczonych, siedzibą zarządu i zakonnej administracji. Do 1934 r. znajdował się tutaj również nowicjat.
Dzięki temu długiemu pobytowi braci w Syracuse nasz Zakon rozwinął swoją konwentualną obecność w Ameryce Północnej oraz wniósł, poprzez działalność wielu zacnych braci, znaczny wkład w ogólnoświatową wspólnotę konwentualną.
Dnia 15 października 2009 r. w kościele Wniebowzięcia NMP w Syracuse (New York, USA), bracia, parafianie i przyjaciele wspólnoty zgromadzili się na uroczystościach 150. rocznicy powstania pierwszej stałej wspólnoty Franciszkanów w Ameryce Północnej.Eucharystii przewodniczył miejscowy biskup Robert Cunnigham. Homilię wygłosił Minister prowincjalny prowincji Niepokalanego Poczęcia o. Justin Blaise. Na uroczystość, oprócz modlitwy, złożyły się także weekendowe przyjęcie oraz akcje społeczne.
Pierwsi bracia, pochodzący z Niemiec, przybyli do Teksasu w 1852 r. Osiedlili się czasowo w Teksasie, potem w Filadelfii i Louisville, zanim na dobre – w 1859 r. – zamieszkali w Syracuse, w diecezji Albany, w stanie New York.
Klasztor w Syracuse stał się domem macierzystym Braci Mniejszych Konwentualnych w Stanach Zjednoczonych, siedzibą zarządu i zakonnej administracji. Do 1934 r. znajdował się tutaj również nowicjat.
Dzięki temu długiemu pobytowi braci w Syracuse nasz Zakon rozwinął swoją konwentualną obecność w Ameryce Północnej oraz wniósł, poprzez działalność wielu zacnych braci, znaczny wkład w ogólnoświatową wspólnotę konwentualną.
Pierwotna posługa duszpasterska wśród imigrantów niemieckich umożliwiła im zdobycie duchowych i naukowych fundamentów, których potrzebowali w czasie adaptacji w nowym środowisku, po opuszczeniu rodzinnego kraju.
Uroczystość stała się okazją do dziękczynienia Bogu za wszystko, co udało się zrealizować braciom, którzy w budowaniu Kościoła, w wierności Ewangelii i naszemu sposobowi życia, dali z siebie wszystko, co mieli najlepsze.
Uroczystość stała się okazją do dziękczynienia Bogu za wszystko, co udało się zrealizować braciom, którzy w budowaniu Kościoła, w wierności Ewangelii i naszemu sposobowi życia, dali z siebie wszystko, co mieli najlepsze.
Świętowaliśmy zatem rozszerzenie się Zakonu dzięki powstaniu pięciu prowincji północnoamerykańskich w USA, jak również misji braci w całym świecie. Patrzyliśmy także w przyszłość – z nadzieją, z jaką Zakon próbuje przekazać idee misji, braterstwa i posługi obecnych braci, którzy – tak jak ich poprzednicy – będą w stanie kontynuować i dawać prawdziwe świadectwo franciszkańskiego życia w zgodzie z przesłaniem Ewangelii.
o. Justin Biase
Za: Franciszkanie.
