Pielgrzymka Rodziny Wincentyńskiej odbyłą się 24 i 25 września na Jasnej Górze.„Przed Uroczystością św. Wincentego a Paulo u stóp Czarnej Madonny pragniemy wypraszać potrzebne łaski na kolejny rok pracy formacyjnej i wincentyńskiego apostolstwa” – informuje ks. Jerzy Górny, moderator krajowy Rodziny Wincentyńskiej.
W pierwszym dniu spotkania w programie znalazły się m.in.: konferencja multimedialna ks. Kazimierza Małżeńskiego nt. „Św. Wincenty a Paulo, promotor apostolstwa świeckich. Horyzont współpracy sióstr miłosierdzia ze świeckimi" oraz wystąpienia: s. Stanisławy Kokoszy, wizytatorki z prowincji warszawskiej; Jerzego Grzegorskiego, przewodniczącego Stowarzyszenia Konferencji św. Wincentego a Paulo; Ireny Mitury, prezesa Stowarzyszenia św. Wincentego a Paulo; Ewy Zajdel, przewodniczącej Stowarzyszenia Cudownego Medalika oraz Oli Żołyńskiej, przewodniczącej Wincentyńskiej Młodzieży Maryjnej.
O godz. 18.30 została odprawiona Msza św. w Kaplicy Matki Bożej, której przewodniczył i homilię wygłosił ks. Jacek Kuziel, kapłan Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo oraz Dyrektor Krajowy Stowarzyszenia Dzieci i Młodzieży Maryjnej.
„Przyszliśmy z całej Polski, przyjechaliśmy, zgromadziliśmy się, by podziękować Matce Bożej za ubiegłoroczny jubileusz 350-lecia śmierci zarówno św. Ludwiki, jak i Wincentego, ale przyszliśmy pytać Pani, co dalej? I Ona odpowiada nam słowami dzisiejszej Ewangelii" – mówił podczas homilii ks. Jacek Kuziel.
Kaznodzieja przypomniał scenę z Kany Galilejskiej: „W tej scenie interpretować można, że wino jest symbolem miłości, gdy miłość podłożymy pod wino i zobaczymy, że zabrakło tej miłości podczas wesela w Kanie Galilejskiej, ta cała dramaturgia okaże się inna. Być może właśnie tak było, że po kilku dniach świętowania, nagle między weselnikami zabrakło życzliwości – sugeruje kapłan- Maryja mówi symbolicznie ‘nie mają już wina’, tzn. brakuje tutaj miłości".
„Czy ta dzisiejsza Ewangelia coś mówi Rodzie Wincentyńskiej? Tym, którzy pragną pochylać się nad różnymi formami ludzkiej biedy? Mówi bardzo dużo, bo dzisiaj często brakuje miłości, brakuje tego dobrego wina w naszych rodzinach" – stwierdza ks. Jacek.
Dzień zakończył Apel Jasnogórski, który poprowadził bp Kazimierz Górny, biskup diecezji rzeszowskiej.
„Maryjo, Królowo rodzin, na sercu leży nam wielka troska o polską rodzinę o przyszłość Ojczyzny i Kościoła – mówił biskup Górny – Małżeństwo w Kościele jest sakramentem, w którym Chrystus Pan uświeca małżonków, nijako konsekruje do wypełniania obowiązków rodzicielskich. Nierozerwalność małżeństwa jest fundamentem rodziny. Cieszymy się wielką liczbą szlachetnych małżeństw, które wiernie i z miłością budują nadzieję zwycięstwa. Jesteśmy jednak zasmuceni, że media państwowe wielokrotnie promują rozwody, a które są tragedią dla rodziców i dzieci, że lansują związki obce chrześcijańskiemu wychowaniu".
W niedzielę, 25 września odyło się spotkanie pt. „Zbierzcie owoce Roku Jubileuszowego" będące wymianą doświadczeń z pracy we wspólnotach po obchodach Roku Jubileuszowego. O godz. 11.00 została odprawiona Droga Krzyżowa na wałach. Pielgrzymkę zakończyła modlitwa Anioł Pański.
Wincenty a Paulo, żyjący w latach 1581-1660, wiele uwagi poświęcał najuboższym i najbardziej potrzebującym, najnieszczęśliwszym, czyli galernikom, sierotom, więźniom i podrzutkom. Zakładał schroniska, domy opieki i szpitale. To w Paryżu zetknął się z nędzą materialną i moralną ludzi zamieszkujących najuboższe dzielnice. W 1617 roku złożył ślub poświęcenia życia pracy dla ubogich. Przyczynił się do ewangelicznego odnowienia duchowości kleru. W trosce o ubogich powołał Bractwo Pań Miłosierdzia, z którego w 1633 roku powstało zgromadzenie szpitalne sióstr szarytek. Była to na tamte czasy wielka i nowoczesna instytucja charytatywna, niosąca pomoc rannym na polach bitew oraz ofiarom grasujących wówczas epidemii. Jego wielki talent organizacyjny, żarliwa miłość bliźnich oraz zastosowanie zasad ewangelicznych w konkretnym życiu zapewniły mu miejsce w gronie najwybitniejszych świętych.
Zmarł dnia 27 września 1660 roku w Paryżu. Beatyfikował go papież Benedykt XIII w 1729 roku, a kanonizował papież Klemens XII w 1737 roku. Do Polski Misjonarze św. Wincentego a Paulo zostali sprowadzeni w 1651 roku przez Marię Ludwikę, żonę króla Jana Kazimierza. Założyli oni wiele szpitali i domów opieki.
o. Stanisław Tomoń
BPJG / mn, es
Więcej na: www.jasnagora.com
